Ο Τύπος της «κλειδαρότρυπας» το βάφτισε Piggate, το σκάνδαλο του γουρουνιού. Κι εκτός από τον χοίρο, σε αυτό φέρεται να εμπλέκεται ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, ή καλύτερα ο φοιτητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Ντέιβιντ Κάμερον. Πρόκειται για πολιτική βόμβα, όπως υποστηρίζει η Daily Mail, ή για μια τρύπα στο νερό όπως γράφει ο Guardian; Η δηλωμένη πρόθεση του λόρδου Άσκτροφτ, του ανθρώπου που αποκάλυψε το υποτιθέμενο σκάνδαλο, είναι να σκάσει η βόμβα και να τραυματίσει πολιτικά τον Κάμερον. Πίσω από τη συγγραφή της βιογραφίας «Call me Dave» («Να με λέτε Ντέιβ») που έχει τη δική του υπογραφή, βρίσκεται μια ιστορία εκδίκησης.
Σε αυτή τη – μη εξουσιοδοτημένη – βιογραφία του Βρετανού πρωθυπουργού, που κυκλοφορεί τον Οκτώβριο και αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύει σε συνέχειες η Daily Mail, μπορεί να διαβάσει ο αναγνώστης ότι ως μέλος σε διάφορες φοιτητικές ομάδες του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ο Κάμερον κάπνιζε κάνναβη ακούγοντας με τους φίλους του δίσκους των Supertramp. Αυτά τα «φοιτητικά ατοπήματα» τα έκανε ως μέλος της ομάδας Flam Club. Γιατί ως μέλος μιας άλλης ομάδας, της Bulligdon Club, κατανάλωνε τόνους αλκοόλ.
Βέβαια το ζουμί για τον σκανδαλοθηρικό βρίσκεται αλλού. Σύμφωνα με τη βιογραφία του λόρδου, ο Κάμερον, ως μέλος της αδελφότητας Piers Gaveston, έβαλε «ένα απόκρυφο μέλος της ανατομίας του» στο στόμα ενός νεκρού γουρουνιού στο πλαίσιο μιας τελετής μύησης. Από αυτήν τη σκηνή προέκυψε το Piggate και ο πρωτοσέλιδος τίτλος της Daily Mail: «Ναρκωτικά, ακολασίες, το βιβλίο που ξεγυμνώνει τον Ντέιβιντ Κάμερον».
Η κάνναβη, το αλκοόλ και το γουρούνι είναι οι μόνες πληροφορίες που έχουν δει μέχρι στιγμής το φως της δημοσιότητας σχετικά με τη φοιτητική ζωή του Κάμερον στην Οξφόρδη. Ο ίδιος ο Κάμερον έχει ερωτηθεί αρκετές φορές στο παρελθόν για εκείνη την περίοδο της ζωής του και πάντα περιοριζόταν στη δήλωση ότι «είχε τις κλασικές εμπειρίες ενός φοιτητή». Σε αυτές, πάντως, περιλαμβάνεται και μία ακόμη: ως γόνοι της βρετανικής αριστοκρατίας, ο Κάμερον και οι φίλοι του συνήθιζαν να πηγαίνουν σε εστιατόρια, να διασκεδάζουν διαλύοντας το σύμπαν και στο τέλος να αποζημιώνουν τον ιδιοκτήτη πετώντας ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό στα πόδια του. Η συνήθεια αυτή είχε αποκαλυφθεί όταν ο Κάμερον είχε εκλεγεί για πρώτη φορά πρωθυπουργός, δηλαδή πριν από πέντε χρόνια.
Ο λόρδος Ασκροφτ παραδέχθηκε ότι έγραψε το βιβλίο επειδή ο Κάμερον δεν του έδωσε «τη σημαντική θέση στην κυβέρνηση που του είχε υποσχεθεί» μετά την εκλογή του στην πρωθυπουργία το 2010. Την εποχή εκείνη ο λόρδος ήταν ταμίας των Τόρις και δωρητής τους. Ενας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους στη Βρετανία, δεν ξέχασε ποτέ την «προδοσία» του Κάμερον. Το βιβλίο του, επομένως, δεν είναι μόνο μια βιογραφία. Είναι και το πιάτο της εκδίκησης.