Σε κοινή διαδικτυακή θέα πλέον, μια λεπτομερέστατη ανάλυση του πίνακα «Το Κορίτσι με το Μαργαριταρένιο Σκουλαρίκι» του Γιοχάνες Βερμέερ (Johannes Vermeer): μετά από δύο χρόνια μελετών, το μουσείο Mauritshuis της Χάγης αποκάλυψε ένα πανόραμα 10 δισεκατομμυρίων pixel του πιο γνωστού πίνακα του Ολλανδού ζωγράφου. Με επικεφαλής τους Emilien Leonhardt και Vincent Sabatier της Hirox Europe, το πρότζεκτ πέτυχε να δημιουργήσει μια εικόνα απίστευτης ανάλυσης που επιτρέπει στους φιλότεχνους να δουν το έργο με τέτοια λεπτομέρεια που φέρνει στο φως πλευρές οι οποίες προηγουμένως ήταν άγνωστες.
«Είναι εκπληκτικό το πόση υψηλής ποιότητας ουλτραμαρίνη (ultramarine blue) χρησιμοποίησε ο Βερμέερ στη μαντίλα του κοριτσιού. Αυτή η μπλε χρωστική ουσία ήταν, τον 17ο αιώνα, πιο πολύτιμη και από τον χρυσό» δήλωσε η επιμελήτρια του Mauritshuis και διευθύντρια του πρότζεκτ Abbie Vandivere. «Το ότι είναι ακόμη μυστήριο (το Κορίτσι) κάνει τον κόσμο να επανέρχεται και το διατηρεί συναρπαστικό και φρέσκο. Είναι καλό που παραμένουν κάποια μυστήρια και ο καθένας μπορεί να κάνει υποθέσεις· αυτό επιτρέπει στον κόσμο την προσωπική ερμηνεία του καθενός για το Κορίτσι. Ο καθένας μας βιώνει τη δική του σύνδεση με τον τρόπο που ανταποδίδει τη ματιά σου» πρόσθεσε.
Χρησιμοποιώντας το 3D ψηφιακό μικροσκόπιο της Hirox, οι Emilien Leonhardt και Vincent Sabatier ήταν σε θέση να αιχμαλωτίσουν εικόνα του πίνακα που μας επιτρέπει να κάνουμε ζουμ στην επιφάνειά του, μεγεθύνοντάς την 700 φορές. Χάρη στο σκανάρισμα, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο Ολλανδός ζωγράφος είχε ζωγραφίσει βλεφαρίδες στο κορίτσι, κάτι που αμφισβητεί την προηγούμενη ερμηνεία ότι επίτηδες είχε επιλέξει να μην το κάνει για να δηλώσει ένα εξιδανικευμένο πρόσωπο. Επιπλέον, ταυτοποιήθηκαν οι χρωστικές ουσίες που χρησιμοποίησε ο Βερμέερ: λευκό του μολύβδου από τη βόρεια Αγγλία, ουλτραμαρίνη από λαζουλίτη (lapis lazuli) από το Αφγανιστάν και κοχενίλη (σ.σ. κόκκινη χρωστική ουσία) από μαμούνια από το Μεξικό.