Λίγο πριν τα τριάντα ο Ντάνυ και η Στέλλα ανήκουν σε μία γενιά που ακόμα δεν έχει καθοριστεί. Ο Ντάνυ νιώθει πως είναι πολύ καλός γι’ αυτό τον κόσμο. Η Στέλλα πιστεύει πως ο κόσμος δεν είναι αρκετά καλός γι’ αυτή. Το ερώτημα είναι αν ο ένας είναι καλός για τον άλλο. Η επίσκεψη του Αχιλλέα στο σπίτι του Ντάνυ γίνεται αφορμή για μία συζήτηση γύρω από το τι σημαίνει να υπάρχεις στην σύγχρονη πραγματικότητα και παράλληλα μας παραπέμπει στο χρονικό της σχέσης τους, από το Α ως το τώρα. Η ταινία, χρησιμοποιώντας τον Ντάνυ ως κεντρικό χαρακτήρα και τις κωμικοτραγικές καταστάσεις στις οποίες συχνά βρίσκεται –ή δημιουργεί- επιχειρεί να μιλήσει για αυτή τη γενιά, με το χιούμορ που της αρμόζει και την κατανόηση που της αξίζει.
Το «Όντως Φιλιούνται;» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γιάννη Κορρέ. Μετά την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ταξίδεψε σε εκλεκτικά φεστιβάλ του κόσμου, όπως το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπουένος Άιρες (BAFICI), Φεστιβάλ Σανγκάης, Φεστιβάλ Ντουρμπάν & Φεστιβάλ του Σαντιάγκο.
«Το «Όντως Φιλιούνται;» είναι μια ταινία για τους ανθρώπους που ξέρω. Είναι φτιαγμένη από ανθρώπους που ξέρω και από ανθρώπους που γνώρισα στη διαδικασία. Με ελάχιστα μέσα και ακόμα λιγότερα χρήματα, με ανενδοίαστο ρομαντισμό και αυτοκαταστροφικές τάσεις (αν και τα δύο συνήθως πάνε παρέα), με την θέληση να κοιτάξω προς τα μέσα και όχι προς τα έξω. Κάπως έτσι έγινε αυτή η ταινία. Και εκεί, μέσα, οι άνθρωποι που ξέρω είναι αδιανόητα αμήχανοι, όμορφα αφελείς, συνήθως καλοπροαίρετοι, λίγο εγωιστές, βαθιά περίπλοκοι και περήφανα γελοίοι. Το «Όντως Φιλιούνται;» φτιάχτηκε για να τους αγκαλιάσει. Για όλα τα παραπάνω αλλά κυρίως για τα υπόλοιπα.» σημειώνει ο σκηνοθέτης.