“Υπήρξε η πεποίθηση ότι έπρεπε να βρεθεί μια άλλη χρονική στιγμή για την ετυμηγορία του ελληνικού λαού. Έπρεπε να βρούμε ποιος θα ήταν ο ρόλος μας. Δεν υπάρχει σταθερότητα χωρίς ανάπτυξη, ούτε το αντίθετο. Εμείς δεν είχαμε μόνο το ρόλο του ισορροπιστή. Το διακύβευμα ήταν να υπάρξει μακρά χρηματοδότηση στην Ελλάδα, ώστε να τελειώσουμε με όλο αυτό που ζει η Ελλάδα. Χρειάστηκε χρόνος, αλλά έπρεπε να αφιερώσουμε χρόνο στην Ελλάδα. Έπρεπε όλα να εξεταστούν, ζητούσαμε εγγυήσεις και φροντίσαμε να διατηρηθεί η γαλλογερμανική σχέση – που είναι αναγκαία για να καταλήξουμε σε συμβιβασμό.
Γενναία απόφαση το πακέτο των 80 δισ. ευρώ.
Δεν ζητήθηκε σήμερα από τους Έλληνες να πουλήσουν τα πάντα. Πρέπει να πετύχουν την καλύτερη δυνατή απόδοση.
Η ζώνη του ευρώ θα έπρεπε να χάσει ένα μέλος της. Θα στερούμασταν όχι μόνο ένα ΑΕΠ, αλλά και μία χώρα φίλη. Έπρεπε να τείνουμε μία χείρα βοηθείας και οι αποφάσεις είναι ιστορικές. Αν έβγαινε η Ελλάδα από την ευρωζώνη, τι θα λέγαμε; Ότι δεν μπορούμε να συντηρήσουμε ένα μέλος μας, ότι δεν μπορεί να θεσπίσει ένα πλαίσιο προστασίας της; Έπρεπε να πετύχουμε. Δεν θα μπορούσαμε να πούμε τίποτα εάν η ευρωζώνη αποδομούνταν.
Η ζώνη του ευρώ θα έπρεπε να χάσει ένα μέλος της. Θα στερούμασταν όχι μόνο ένα ΑΕΠ, αλλά και μία χώρα φίλη. Έπρεπε να τείνουμε μία χείρα βοηθείας και οι αποφάσεις είναι ιστορικές. Αν έβγαινε η Ελλάδα από την ευρωζώνη, τι θα λέγαμε; Ότι δεν μπορούμε να συντηρήσουμε ένα μέλος μας, ότι δεν μπορεί να θεσπίσει ένα πλαίσιο προστασίας της; Έπρεπε να πετύχουμε. Δεν θα μπορούσαμε να πούμε τίποτα εάν η ευρωζώνη αποδομούνταν.
Εάν το πρόγραμμα ολοκληρωθεί, η Ελλάδα θα πάρει 80 δισ., ένα ποσό που δεν έχει δοθεί ποτέ ξανά αλλού. Ζητήσαμε μεταρρυθμίσεις, ένα ταμείο – εχέγγυο έναντι των δανείων (ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε μάχη να μην χαθεί η εθνική κυριαρχία) που θα λειτουργεί υπέρ της ανάπτυξης και φυσικά, ποτέ δεν ετέθη θέμα ταπείνωσης. Απλά έπρεπε να βρούμε μία σύγκλιση απόψεων”.