Categories: ΚΟΣΜΟΣ

ΟΗΕ: 100.000 άμαχοι Ιρακινοί χρησιμοποιούνται ως ανθρώπινες ασπίδες από το ISIS

«Περισσότεροι από 100.000 άμαχοι μπορεί να κρατούνται ακόμη στην παλιά πόλη… Οι άμαχοι αυτοί χρησιμοποιούνται ουσιαστικά ως ανθρώπινες ασπίδες», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στο Ιράκ, Μπρούνο Γκέντο, σε συνέντευξη Τύπου στη Γενεύη.

Οι ιρακινές δυνάμεις συνεχίζουν τη μάχη για την ανακατάληψη της παλιάς πόλης της Μοσούλης από το ΙΚ, ένας στρατηγικός αλλά περίπλοκος στόχος.

Στη δυτική πλευρά του Τϊγρη, του ποταμού που χωρίζει την πόλη στα δυο, η πυκνοκατοικημένη παλιά πόλη αποτελείται από διαδαλώδη δρομάκια που εμποδίζουν την προώθηση τεθωρακισμένων ενώ ενδεχόμενη χρήση βαρέων όπλων θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια του άμαχου πληθυσμού.

Ο Γκέντο εξήγησε πως το ΙΚ συνέλαβε αμάχους έξω από τη Μοσούλη και τους ανάγκασε να ενισχύσουν τις θέσεις του στην παλαιά πόλη.

«Ξέρουμε πως το ΙΚ τούς πήρε μαζί του» ενώ έφευγαν για να γλιτώσουν από τις μάχες, διευκρίνισε ο εκπρόσωπος της HCR.

Χωρίς νερό, τρόφιμα και ηλεκτρικό ρεύμα, οι άμαχοι αυτοί που έχουν εγκλωβιστεί στην παλιά πόλη «ζουν σε κατάσταση αυξανόμενης ένδειας και τρόμου», είπε, προσθέτοντας πως ελεύθεροι σκοπευτές προσπαθούν να σκοτώσουν όσους επιχειρούν να εγκαταλείψουν την περιοχή που τελεί υπό τον έλεγχο των τζιχαντιστών.

Ορισμένοι κατάφεραν ωστόσο να διαφύγουν και έχουν «τραυματιστεί βαθιά», είπε.

Οι ιρακινές δυνάμεις έχουν εξαπολύσει από τα μέσα Οκτωβρίου επίθεση για την ανακατάληψη της Μοσούλης, η οποία έπεσε τον Ιούνιο του 2014 στα χέρια του ΙΚ.

Αφότου ξεκίνησε η επίθεση, 862.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν από τη Μοσούλη. Εκατόν ενενήντα πέντε χιλιάδες από αυτούς επέστρεψαν ωστόσο στην πόλη, κυρίως στο ανατολικό τμήμα της (το οποίο έχει ήδη ανακαταληφθεί). Συνολικά, 667.000 άμαχοι παραμένουν εκτοπισμένοι και φιλοξενούνται σε οικογένειες υποδοχής ή σε 13 καταυλισμούς που έχουν δημιουργηθεί από την HCR.

Ο διεθνής οργανισμός μπόρεσε να βοηθήσει μέχρι σήμερα 500.000 εκτοπισμένους.

Αναστασία Βαϊτσοπούλου

Share
Published by
Αναστασία Βαϊτσοπούλου