Η διαδικασία για το ποιος πρέπει να λάβει τα εύσημα στην πρωτοβουλία για την προσαγωγή του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ σε έρευνα για πιθανή διαδικασία καθαίρεσής του έχει μία διπλή όψη. Από τη μία είναι η προσπάθεια, κυρίως από τα μέσα ενημέρωσης, να ανακηρυχθούν σε ήρωες της διαδικασίας, όψιμα προσαρτηθέντα πολιτικά πρόσωπα σε αυτήν, με την βοήθεια από την άλλη της λυσσαλέας επίθεσης του στρατοπέδου Τραμπ στους «προδότες» πρωτεργάτες της.
Εν τούτοις, αυτές οι δύο εκστρατείες έχουν έναν κοινό στόχο: να αμφισβητηθεί η νομιμοποίηση και η «σοβαρότητα» της αριστερής πτέρυγας και οι «έγχρωμες» γυναίκες πολιτικοί της Δημοκρατικής παράταξης που έχουν αναγορευθεί σε ηγετικές φυσιογνωμίες των τελευταίων πολιτικών εξελίξεων στην αμερικανική κονίστρα.
Στην κορυφή των επιθέσεων αυτών, η δυσφημιστική εκστρατεία που εξαπέλυσε το στρατόπεδο του Τραμπ, την επαύριο της έναρξης της τυπικής διαδικασίας για την καθαίρεση. Το επιτελείο του προέδρου διέθεσε έναν πακτωλό χρημάτων στα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης για μία εκστρατεία, με ρατσιστικά, μισαλλόδοξα και σχεδόν απειλητικά μηνύματα. Μία πληρωμένη ανάρτηση, ύψους 1,4 εκατ. δολαρίων, στο Facebook υποστηρίζει πως οι ενέργειες για την καθαίρεση οφείλονται στην «σοσιαλιστική συμμορία», της οποίας τα μέλη επιδίδονται σε «φιλοτρομοκρατικά σχόλια». Ο ίδιος ο Τραμπ στο Twitter ξιφούλκησε κατά της επιλεγόμενης Ομάδας (Squad) των «έγχρωμων» δημοκρατικών βουλευτριών (Αλεξάντρια Οσόριο-Κορτές, Ρασίντα Τλάιμπ, Ιλχάν Ομάρ, Αγιάνα Πρέσλει) και των «Εβραίων» βουλευτών Τζέρι Νάντλερ και Άνταμ Σιφ, αποκαλώντας τες/τους «Δημοκρατικούς αγρίους» και κατηγορώντας τους ως ενορχηστρωτές της διαδικασίας.
Από την άλλη πλευρά, τα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ έχουν επιλέξει ως ήρωες για την διαδικασία καθαίρεσης άλλα πρόσωπα, αποκλείοντας από τις προσπάθειες τις αριστερές και μη λευκές γυναίκες κοινοβουλευτικούς. Μάλιστα σε ειδική εκπομπή του τηλεοπτικού δικτύου CNN για τη διαδικασία, τα εύσημα για τη δρομολόγηση των ερευνών αποδίδονται σε πέντε νέα μέλη του Κογκρέσου—όλες τους λευκές γυναίκες—με παρελθόν στις υπηρεσίες ασφαλείας των ΗΠΑ.
Οι γυναίκες αυτές, Ελίσα Σλότκιν και Άμπιγκεϊλ Σπάνμπεργκερ (πρώην πράκτορες της CIA), Μίκι Σέριλ και Ιλέιν Λούρια (αμφότερες πρώην αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού), μαζί με την Κρίσι Χούλαχαν (πρώην αξιωματικό της Πολεμικής Αεροπορίας), που αυτοαποκαλούνται «οι σκληρόπετσες» (the badasses), προσαρτήθηκαν μόλις την τελευταία στιγμή στο στρατόπεδο όσων προωθούν την διαδικασία καθαίρεσης του Τραμπ. Μάλιστα κάποιες από αυτές, μέχρι τουλάχιστον τα μέσα Σεπτεμβρίου, ήσαν αντίθετες στην ιδέα να δρομολογηθεί μία διαδικασία καθαίρεσης του Τραμπ.
Μάλιστα ο δημοσιογράφος του CNN Τζέικ Τάπερ εμμέσως προσπάθησε να απονομιμοποιήσει τις προσπάθειες των αρχικών πρωτεργατών της διαδικασίας για την καθαίρεση του Τραμπ—την Τλάιμπ και τον μαύρο βουλευτή του Τέξας Αλ Γκριν —ρωτώντας μία από τις badasses, τη Δημοκρατική βουλεύτρια Ελίσα Σλότκιν «εάν αυτά τα μέλη του κόμματός σας υπονομεύουν τη σοβαρότητα με την οποία εσείς και οι συνάδελφοί σας επιθυμείτε να συνεχίσετε;» Η Σλότκιν απλώς περιορίσθηκε να τονίσει πως δεν μπορεί να μιλά για λογαριασμό άλλων. Την ίδια στιγμή που ο Τάπερ πάσχιζε να αμφισβητήσει τη σοβαρότητα του Γκριν, αποσιωπούσε πως ο μαύρος βουλευτής από το Τέξας ήταν το πρώτο μέλος του Κογκρέσου που κατέθεσε προτάσεις για καθαίρεση του προέδρου.
Σε άλλο άρθρο του CNN, η δημοσιογράφος πλέκει το εγκώμιο των λευκών φιλελεύθερων κοινοβουλευτικών «που μετέβαλαν στάση από ένα ηχηρό «όχι» σε ένα καταπέλτη «ναι» για την έναρξη της διαδικασίας καθαίρεσης», «τονίζοντας πως είναι μία για όλες, και όλες για μία», διανθίζοντας το κείμενο με μία selfie τριών από τις badasses μπροστά από το Καπιτώλιο.
Στο άρθρο υπογραμμίζεται ο «πολιτικός κίνδυνος» που αναλαμβάνουν οι τρεις πρωτοπόρες και στο πώς θα προσπαθήσουν να προωθήσουν την καθαίρεση, καθώς αυτό μπορεί να αποβεί εκλογικά μοιραίο στις αντίστοιχες περιφέρειές τους. «Υποστηρίζοντας μία έρευνα για καθαίρεση ενέχει πολιτικό κίνδυνο για τις βουλευτίνες», τονίζει η αρθρογράφος, υπενθυμίζοντας πως αυτές είχαν επικρατήσει «κυρίως σε προπύργια του Τραμπ».
Οι δύο αυτές εκστρατείες μοιράζονται έναν κοινό στόχο: αυτή που εξαπέλυσε ανοικτά ο Τραμπ πασχίζει να δαιμονοποιήσει τις προοδευτικές γυναίκες του Κογκρέσου, την ώρα που το CNN επιδιώκει να διαγράψει τελείως τις προσπάθειες και το έργο τους.