Με τις καταθέσεις των γονιών της Ελένης Τοπαλούδη συνεχίστηκε η δίκη στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας για τον ομαδικό βιασμό και τη δολοφονία της. Πρώτος ανέβηκε στο «βήμα» του μάρτυρα ο πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη, Γιάννης, ο οποίος αρχίζοντας την κατάθεση του, ζήτησε συγγνώμη από το δικαστήριο για τις στιγμές έντασης που υπήρχαν στις προηγούμενες συνεδριάσεις του δικαστηρίου.
«Είμαι πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη. Να ζητήσω συγγνώμη διότι δεν μπορούμε κάποιες φορές να κρατήσουμε την ένταση μας. Θα ζητήσω να υπάρχει μία δικαιολογία για τη μάνα της Ελένης. Εγώ θα σταθώ στο γεγονός ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα να υπάρχει νομική εκπροσώπηση των κατηγορουμένων, ωστόσο, θα πρέπει η ελληνική Πολιτεία να βλέπει και τις οικογένειες των θυμάτων και να προχωρούν οι διαδικασίες πιο γρήγορα» τόνισε ο Γιάννης Τοπαλούδης.
Ο πατέρας της Ελένης μίλησε για το χαρακτήρα και την προσωπικότητα της κόρης του, λέγοντας χαρακτηριστικά, «Ήταν πρόσχαρη, ευδιάθετη, συνεπής στα μαθήματα, συμμετείχε σε όλες τις δραστηριότητες. Ήταν υπεύθυνη και ήθελε να βοηθάει τους συνανθρώπους της πάντα, αυτό της είχαμε εμφυσήσει. Ήταν πάντα άνθρωπος. Αυτά ήταν τα όπλα που δώσαμε στο παιδί μας» επισήμανε στο δικαστήριο.
Ο Γιάννης Τοπαλούδης περιέγραψε στο δικαστήριο τις τελευταίες τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχαν με την Ελένη στις 26 και 27 Νοεμβρίου.
«Την Τετάρτη δυστυχώς δεν απαντούσε στα τηλέφωνα. Την επόμενη ημέρα άρχισε να μας κυριεύει το άγχος. Άρχισαν να μας κυριεύουν οι άσχημες σκέψεις. Την Παρασκευή πήραμε κι άλλα τηλέφωνα, τον σπιτονοικύρη, φίλους και τελικά πήγαμε στο ΑΤ στο Διδυμότειχο και κάναμε δήλωση εξαφάνισης. Την ίδια ημέρα αργότερα με πήρε τηλέφωνο ένας αστυνομικός, συγγενής μας και πήγα στο αστυνομικό τμήμα. Αμέσως κατάλαβα. Είδα το βλέμμα συμπόνιας στους αστυνομικούς και τα δακρυσμένα μάτια. Εκεί έπεσε όλος ο κόσμος μου, ήρθε ένα απόλυτο κενό στη ψυχή μας. Όταν γύρισα σπίτι δεν μπορούσα να πω κάτι, απλά έκανα ένα απλό νεύμα. Να μην συμβεί σε κανέναν να δει μία μάνα να κλαίει και να μαλλιοτραβιέται όταν ακούει τον θάνατο του παιδιού της» περιέγραψε στο δικαστήριο ο Γιάννης Τοπαλούδης.
Ο πατέρας της Ελένης έκανε αναφορά και στις ημέρες που ακολούθησαν όπου βρέθηκε στη Ρόδο για να παραλάβει τη σορό του παιδιού του και να μαζέψει τα προσωπικά της αντικείμενα από το σπίτι.
«Προσπαθήσαμε να μαζέψουμε κομμάτια μας, να βρούμε αεροπορικά εισιτήρια και να πάνε στη Ρόδο. Εγώ δεν άντεξα να μπω στο νεκροτομείο. Μπήκε μόνο ο αδελφός μου. Την επόμενη ημέρα μας έδωσαν κλειδιά από το διαμέρισμα της Ελένης. Είναι το δεύτερο πιο συγκλονιστικό που βιώνει ένας γονιός που έχει χάσει το παιδί του. Τρέχανε τα δάκρυα όταν μπήκαμε στο σπίτι. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως το πλυντήριο ήταν ακόμα αναμμένο. Είχε αποτσίγαρα και στο τραπέζι κάποιες τσιχλίτσες. Πήρα όλα τα πράγματα της, ήταν οι αναμνήσεις μας. Πήρα ακόμα και τα φρούτα που είχε αγοράσει διότι τα είχε πάρει για το εαυτό της και τα έριξα μέσα στον τάφο. Δεν ήθελα να αφήσω τίποτα που ήταν της Ελένης».
Ο Γιάννης Τοπαλούδης κατέθεσε στο δικαστήριο πως μία ακόμα δύσκολη στιγμή ήταν το ταξίδι της επιστροφής για την κηδεία του παιδιού του.
«Σκεφτόμουν να ανέβει λίγο πιο ψηλά το αεροπλάνο μπας και το άψυχο σώμα της Ελένης συναντήσει την ψυχή της και ζωντανέψει ξανά. Το τραγικότερο δράμα που μπορεί να ζήσει ένας γονιός να συνοδέψει το παιδί του στην τελευταία κατοικία. Εύχομαι σε όλους να έχουν ένα πιο μικρό σταυρουδάκι να κουβαλούν. Σε εμάς δυστυχώς έτυχε αυτός ο σταυρός» κατέθεσε ο πατέρας της Ελένης.
Ο Γιάννης Τοπαλούδης αναφέρθηκε και στον βιασμό που είχε βιώσει η Ελένη τον προηγούμενο χρόνο από τη δολοφονία της εκφράζοντας τη δυσαρέσκεια του για τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε όταν πήγε να τον καταγγείλει όπως και την ύπαρξη σχετικού βίντεο, επισημαίνοντας ότι «η Ελένη από τότε ζούσε σε κλίμα εκβιασμού. Το κορίτσι μας βίωνε το ψυχολογικό Γολγοθά των εκβιασμών. Γιατί δεν το είπε σε μας; Είμαστε σίγουροι ότι ζούσε τον Γολγοθά της».
Για τους κατηγορούμενους ο Γιάννης Τοπαλούδης επισήμανε «τι να σχολιάσω ότι πήγαιναν για καφεδάκια, γυμναστήρια, συνέχιζαν την ζωούλα τους μετά το έγκλημα; Ότι αυτός (ο κατηγορούμενος με Αλβανική καταγωγή) είχε ξαναβιάσει και μάλιστα κορίτσι ΑΜΕΑ.
Είμαι σίγουρος ότι στο σπίτι κολαστήριο πήγαν και άλλα κοριτσάκια. Η Ελένη αντιστάθηκε γι’ αυτό συνέβη όλο αυτό. Αν δεν ήταν η Ελένη μας θα ήταν κάποιο άλλο κοριτσάκι. Για εμάς οι γονείς των κατηγορουμένων είναι οι ηθικοί αυτουργοί και της δολοφονίας Ελένης και των ίδιων τους παιδιών. Όταν έβγαζαν τα μαχαίρια από δημοτικό, όταν ήταν ο φόβος και ο τρόμος, τι έκαναν για τα παιδιά τους; Απολύτως τίποτα αλλά το έπαιζαν και νταήδες. Ενίσχυαν την θρασύδειλη συμπεριφορά των παιδιών τους. Έβριζαν και έφτυναν τους εκπαιδευτικούς. Εξαφάνιζαν οτιδήποτε έπρεπε να εξαφανιστεί, στρώμα, κινητά κ.ά. Και η γιαγιά και ο θείος άκουγαν κραυγές τρόμου κόρη μας. Το παιδί μας σπάραζε και αυτοί έκαναν τους κουφούς».
Ο Γιάννης Τοπαλούδης ζήτησε μάλιστα «τα ισόβια να είναι ισόβια για τέτοια ειδεχθή εγκλήματα ενώ τόνισε ότι θα πρέπει στον ποινικό κώδικα να μπει ο όρος γυναικοκτονία και οικογενειοκτονία.
«Εγώ και η μητέρα της Ελένης είμαστε ψυχικά νεκροί. Ξέρετε ποιες ήταν οι τελευταίες λέξεις του παιδιού μου “θα σας βρει ο πατέρας μου!”. Ποιος πατέρας θα μπορούσε να αντέξει να ηχούν αυτές οι λέξεις καθημερινά στα αυτιά του; Όμως αντέχουμε διότι νιώθουνε ένα χρέος απέναντι στην κοινωνία, καμία άλλη γυναίκα να μην κακοποιηθεί».