epa02994105 A handout picture provided by Claudine Colin Press Office on 06 November 2011 shows French artist Jean Cocteau (L)during the shooting of the movie 'Le Testament d'Orphee' (1959, Testament of Orpheus). The black and white photograph entitled 'Jean Cocteau et la mort' was taken by French photographer Lucien Clergue. A new Jean Cocteau museum will be officially inaugurated and opened to public in Menton, France on 06 November 2011. The Jean Cocteau Severin Wunderman Collection Museum designed by French architect Rudy Ricciotti will feature paintings, drawings, ceramics, tapestries, jewellery, photography, audio documents and film excerpts, in addition to some 450 works by the great masters of modern art who were a part of Jean Cocteau's circle, including Picasso, Modigliani, De Chirico, Miro and Foujita. Born in Belgium in 1938, Severin Wunderman built his collection over time, and in 1985 set up a first Jean Cocteau museum in Irvine, California, USA where he exiled during WWII. EPA/LUCIEN CLERGUE / CLAUDINE COLIN PRESS OFFICE / HO HANDOUT EDITORIAL USE ONLY/NO SALES
Ο Κοκτώ υπήρξε ένας από τους πιο πολυσχιδείς καλλιτέχνες του μεσοπολέμου. Μέλος της γαλλικής πρωτοπορίας, επιδόθηκε στην ανάπλαση και υπερρεαλιστική ερμηνεία των ελληνικών μύθων (Ορφέας, Αντιγόνη, Οιδίποδας, Ολέθρια μηχανή), θήτευσε στο ψυχολογικό θέατρο και ασπάστηκε το νεορομαντισμό. Από τις γνωστότερες ταινίες του είναι: Η πεντάμορφη και το τέρας και οι Τρομεροί γονείς (από το θεατρικό του έργο). Ανατρεπτικός, κηρύσσεται υπέρ των νεωτεριστικών ιδεών.
Επηρεασμένος από το σουρεαλιστικό κίνημα και τους πρωτοπόρους της αφηρημένης τέχνης στη ζωγραφική και τη γλυπτική, ο Κοκτώ πειραματίζεται και μεταφέρει τις τάσεις αυτές της εποχής του και στο θέατρο, όπως στην “Παρέλαση” (Parade, 1917) σε σκηνικά Πικάσο και μουσική του Ερίκ Σατί (Satie) και “Το Βόδι πάνω στη Στέγη” (Le Boeuf sur le Toit, 1920) σε σκηνικά Ντυφύ και μουσική του Νταριούς Μιλώ (Milhaud). Ο Ζαν Κοκτώ και η Εντίθ Πιάφ, σε ένα από τα περίεργα παιχνίδια της μοίρας, διασταυρώθηκαν το 1940 όταν η Πιάφ ερμήνευσε αλησμόνητα τον Ωραίο αδιάφθορο, που ο Κοκτώ είχε γράψει ειδικά για εκείνη.
Τα κείμενα αυτά επιτρέπουν να διεισδύσουμε στην τόσο θελκτική προσωπικότητα του Ζαν Κοκτώ, τον οίστρο του, το χιούμορ του, τη λεπτή καλλιγραφία του πορτρέτου, το κλείσιμο του ματιού, την ταχύτητα του ύφους, την τρυφερή αγαλλίαση που προσφέρει η πένα του.
Η Έλλη Λαμπέτη με αυτά τα μονόπρακτα έδωσε μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της.
Στην παράσταση μας, αναπροσαρμόζονται… αποκτούν σάρκα και οστά μέσα από την ιδιαίτερη δραματουργική προσαρμογή και σκηνοθετική ματιά του Σπύρου Οικονομάκου και τις εξαιρετικές ερμηνείες των:
Ναταλία Μαργωμένου
Μαρία Χανιωτάκη
Μας προτρέπουν να ανακαλύψουμε καινούργιες έννοιες, που κρύβονται πίσω από τους μονολόγους, να αναθεωρήσουμε, να γελάσουμε, να αφουγκραστούμε… την ζωή μας…
Τέλος οι αριστουργηματικές μουσικές του Λουδοβίκου Των Ανωγείων και η υπέροχη φωνή του ντύνουν αρμονικά, συναισθήματα και εικόνες δημιουργώντας ένα άρτιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα προσαρμοσμένο στην σύγχρονη καθημερινότητα μας.
1.Μαρούσι 3/11 (Τόλ Κεραμεικού Χωρητικότητα 250 άτομα )
2.Ελληνικό -Αργυρούπολη 10/11 (Αίθουσα Μίκης Θεοδωράκης Χωρητικότητα 450 άτομα )
3.Ναύπλιο 17/11
4.Ηράκλειο Κρήτης 25/11
Δραματουργική προσαρμογή / σκηνοθεσία: Σπύρος Οικονομάκος
Μουσική σύνθεση-Τραγουδι: Λουδοβίκος των Ανωγείων με τούς μουσικούς του .
Φωτισμοί – Σκηνογραφία: Μαρία Ιωακειμίδη
Βοηθός σκηνοθέτη: Κάτια Χρυσάφη
Σκηνικά: Νίκος Κοίλος
Τους ρόλους ερμηνεύουν Ναταλία Μαργωμένου – Μαρία Χανιωτάκη
Διεύθυνση παραγωγής: Δημήτρης Χρυσάφης
Digital Matketing: Θωμάς Καραγκούνης