Η θλιβερή είδηση της δηλητηρίασης και του θανάτου των αλόγων στον ιππικό όμιλο της Κωνσταντίνας Κατσίτη, στην τοπική κοινότητα Δάτου, της δημοτικής ενότητας Φιλίππων του δήμου Καβάλας, λίγα χιλιόμετρα πριν από τον φημισμένο αρχαιολογικό χώρο, δεν κρύβει μόνο μια αποτρόπαια πράξη που προκάλεσε φρική και οργή στην τοπική κοινωνία. Κρύβει μια ανθρώπινη ιστορία, αυτή της οικογένειας του Θωμά Κατσίτη, ο οποίος είχε επιλέξει τα άλογα και την ιππασία ως το «φάρμακο» για το πρόβλημα της δυσλεξίας που αντιμετώπιζε η μικρότερη κόρη του.
Επί χρόνια, τα εννιά πανέμορφα άλογα αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας, προσφέροντας συγκινήσεις και όμορφες στιγμές, κυρίως όμως βοήθεια στο μικρότερο μέλος της, την Κωνσταντίνα. Έτσι, όταν πριν από λίγες μέρες, ο κ. Κατσίτης μπήκε στον στάβλο για να τα ταΐσει και αντίκρισε δύο απ’ αυτά νεκρά, ένα ετοιμοθάνατο και τα άλλα σε κακή κατάσταση, το σοκ ήταν μεγάλο.
«Ο δράστης ή οι δράστες αυτής της απάνθρωπης πράξης», είπε ο ίδιος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ «παραβίασαν την κλειδαριά της πόρτας, μπήκαν μέσα στον στάβλο και έριξαν δηλητήριο στα κουτιά ταΐσματος και των εννέα αλόγων μαζί με πίτουρο ή ζαχαρόπαστα ώστε να είναι σίγουροι ότι τα ζώα θα το φάνε. Δύο άλογα, τα πιο λαίμαργα, ήταν αυτά που πέθαναν πρώτα. Το ένα ακόμα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, ενώ καταφέραμε χάρη στην άμεση συμβολή της ιππίατρου, που ήρθε από τη Θεσσαλονίκη, να προστατεύσουμε τα άλλα πέντε, χωρίς ωστόσο να είμαστε ακόμα σίγουροι πως διέφυγαν το κίνδυνο. Περισσότερες από δέκα ώρες, η ιππίατρος έκανε πλύση στομάχου στα άλογα και απομάκρυνε περί τα 15 κιλά αίμα από το στομάχι του, που ήταν απόρροια της δηλητηρίασης που έπαθαν. Το δηλητήριο έκαψε τη γλώσσα των ζώων και με δυσκολία μπορούν να φάνε και να πιουν. Τέσσερα μερόνυχτα τώρα είμαστε πάνω από τα ζώα και αγωνιούμε για τη ζωή τους».
Ο ιδιοκτήτης εξήγησε ότι έως τώρα δεν έχουν καμία ένδειξη για το ποιος μπορεί να δηλητηρίασε τα ζώα, προχώρησε σε καταγγελία στην αστυνομική διεύθυνση Καβάλας, ενώ χθες το βράδυ, η κόρη του Κωνσταντίνα ανέβασε ένα βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ζητώντας από όσους γνωρίζουν κάτι να το αποκαλύψουν για να βρεθεί ο ένοχος.
Με πολύ κόπο, προσπάθεια, προσωπική δουλειά, όρεξη και μεράκι, αλλά κυρίως με αγάπη για την κόρη του, ο πατέρας Κατσίτης προσπάθησε να βρει έναν τρόπο προκειμένου να αντιμετωπίσει τη δυσλεξία της Κωνσταντίνας. Με συμβουλές ειδικών κι ενός καθηγητή στη Θεσσαλονίκη, σε ηλικία 4 χρονών, αγόρασε το πρώτο άλογο- κατόπιν και επιθυμίας της μικρής. Όπως λέει, η Κωνσταντίνα είχε μεγάλη αγάπη στη φύση και τα ζώα. «Εκεί έβρισκε ασφάλεια, ισορροπία, ανταπόκριση στις δικές της ανησυχίες», εξηγεί.
Στην Εθνική Ομάδα Παίδων
Η Κωνσταντίνα ξεκίνησε την ενασχόλησή της με την ιππασία στην ηλικία των πέντε ετών και μπορεί όλα να άρχισαν από μια παιδική επιθυμία, αλλά σήμερα το άλογο και η ιππική δεξιοτεχνία έχουν γίνει για την ίδια τρόπος ζωής και σκέψης.
Η αγάπη της για τα άλογα την έφερε κοντά στην αθλητική ιππασία και τη συστηματική ενασχόλησή της με όλα τα αθλήματα (ιππική δεξιοτεχνία, υπερπήδηση εμποδίων, ιππική αντοχή), αλλά στο τέλος την κέρδισε η ιππική δεξιοτεχνία, στην οποία αφιερώθηκε αποκλειστικά τα τελευταία οχτώ χρόνια.
Με τη στήριξη της οικογένειάς της κατόρθωσε να συμμετάσχει στην Εθνική Ομάδα Παίδων και να γίνει η μοναδική αμαζόνα από τη Βόρεια Ελλάδα που πλαισίωνε την Εθνική Ομάδα Παίδων.
Τον Ιούλιο του 2011, η Κωνσταντίνα συμμετείχε στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα στην Κωνσταντινούπολη, κατακτώντας την 4η θέση στο ατομικό και τη 2η στο ομαδικό. Στη συνέχεια συμμετείχε στους Βαλκανικούς Αγώνες στο Νόβισαντ της Σερβίας, το 2014, κατακτώντας την 1η θέση στο ομαδικό αγώνισμα εφήβων και την 4η στο ατομικό. Τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με τις σπουδές της στην Αγγλία, εργάστηκε σε αρκετούς μεγάλους ιππικούς ομίλους στη Μεγάλη Βρετανία, αποκομίζοντας πολλές και σημαντικές εμπειρίες τόσο από τη δουλειά της στον στίβο υπό την καθοδήγησή των επαγγελματιών του είδους, όσο και από τη σχέση και τη συναναστροφή μαζί τους.
Επιστροφή στην πατρίδα
Δεν αποδέχθηκε, ωστόσο, προτάσεις για δουλειά στο εξωτερικό και προτίμησε να επιστρέψει στην Ελλάδα για να συστήσει το δικό της ιππικό όμιλο, δίνοντας τη δυνατότητα στους συμπατριώτες της -και κυρίως στα παιδιά- να γνωρίσουν τα άλογα και να ωφεληθούν από την επαφή και την επικοινωνία με αυτό το όμορφο και έξυπνο ζώο.
«Ήθελε να ασχοληθεί με τα άλογα που είχαμε στο στάβλο γιατί αφιέρωσε πολύ χρόνο μαζί τους. Δεν έχει σημασία πόσο κοστίζει ένα άλογο, αλλά πόσες ώρες έχει επάνω του από τον εκπαιδευτή του. Σας ομολογώ πως ό,τι καταφέραμε όλα αυτά τα χρόνια δεν το πετύχαμε με ακριβά άλογα, αλλά με άλογα των 500 και 600 ευρώ. Κάθε άλογο δικό μας έχει ίσα με χίλιες ώρες δουλειάς από την Κωνσταντίνα ώστε να λάβει την καλύτερη εκπαίδευση. Αυτός είναι και ο λόγος που τα άλογα μας είναι κατάλληλα για μικρά παιδιά κάτω των δέκα ετών. Τόσο η Κωνσταντίνα όσο κι εγώ προσωπικά αφιερώσαμε πάρα πολύ χρόνο στα άλογα, στην εκπαίδευσή τους, στη φροντίδα τους, στην επικοινωνία μαζί τους», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Κατσίτης.