Η διάλυση του ιταλικού Κοινοβουλίου έδωσε το σύνθημα για την έναρξη δίμηνης προεκλογικής εκστρατείας μέχρι τις εκλογές της 4ης Μαρτίου, του μόνου σταθερού στοιχείου του εκλογικού σεναρίου που, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις, θα ξεκινήσει μία νέα εποχή πολιτικής αβεβαιότητας για την Ιταλία, που έχει γνωρίσει 64 κυβερνήσεις από την κήρυξη της Ιταλικής Δημοκρατίας το 1946.
«Ολοκλήρωση της κοινοβουλευτικής περιόδου κατά συντεταγμένο τρόπο» είναι το σύνθημα του προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα και του πρωθυπουργού, του φλεγματικού Πάολο Τζεντιλόνι, του τρίτου προέδρου της ιταλικής κυβέρνησης κατά την τελευταία κοινοβουλευτική περίοδο , μετά τον υποτονικό Ενρίκο Λέτα και τον ασυγκράτητο Ματέο Ρέντσι.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η ψηφοφορία δεν είναι πιθανό να αναδείξει καθαρό νικητή ανάμεσα στο Δημοκρατικό Κόμμα, που βρίσκεται σε υποχώρηση, το λαϊκιστικό Κίνημα των Πέντε Αστέρων και την μπερλουσκονική δεξιά, σε πλήρη άνοδο, αφού το εκλογικό σύστημα αφήνει μεγάλο μέρος στην απλή αναλογική και διευκολύνει τη διασπορά των ψήφων.
Ο Πάολο Τζεντιλόνι θα παραμείνει στο πόστο του μέχρι τον ορισμό του νέου πρωθυπουργού για να συνεχίσει τη διαχείριση των κυβερνητικών υποθέσεων και να εγγυηθεί την σταθερότητα στην περίοδο της πολιτικής αβεβαιότητας που θεωρείται βέβαιο ότι θα ακολουθήσει.
«Αφήνω μία Ιταλία περισσότερο σταθερή και αλληλέγγυα», δήλωσε χθες ο Πάολο Τζεντιλόνι, εκφράζοντας την ελπίδα ότι οι προσπάθειες που καταβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια θα συνεχισθούν παρά «τις επιπόλαιες πολιτικάντικες εκλογικές προτάσεις» που εμφανίζονται στον δημόσιο διάλογο.
«Η κοινοβουλευτική περίοδος ήταν ταραγμένη, αλλά αποδοτική», είπε ο ιταλός πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της παραδοσιακής συνέντευξης Τύπου στο τέλος του έτους. «Η Ιταλία ανέκαμψε μετά τη χειρότερη μεταπολεμική της κρίση». Η χώρα βγήκε από την ύφεση, η ανάπτυξη που προβλεπόταν στο 0,8% στις αρχές του έτους , θα είναι τελικά 1,5%. Η αγορά εργασίας φιλελευθεροποιήθηκε με τη μεταρρύθμιση του Job Act και η ανεργία σταθεροποιήθηκε στο 11%.
Στο κοινωνικό επίπεδο, υιοθετήθηκαν συμβολικοί νόμοι, όπως η πολιτική ένωση για τα ζευγάρια των ομοφύλων και για τον τερματισμό της ζωής. Η τραπεζική κρίση συγκρατήθηκε με τη διάσωση των τραπεζών της Βενετίας και την Monte dei Paschi di Siena, όσο για τη μεταναστευτική κρίση, δεν επιλύθηκε, αλλά περιορίσθηκε.
Πολλά μένει να γίνουν. Η ανεργία των νέων παραμένει υψηλή στο 35% , ενώ το ΑΕΠ υπολείπεται κατά 6% του επιπέδου πριν από την κρίση, ενώ στις χώρες της ευρωζώνης είναι μεγαλύτερο κατά 7%. Το δημόσιο χρέος παραμένει υψηλό και είναι ένα από τα υψηλότερα της Ευρώπης.
Στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων, η αποτυχία του δημοψηφίσματος για την συνταγματική μεταρρύθμιση ενταφίασε την απόπειρα για τον εκσυγχρονισμό των θεσμών και η απόρριψη της εισαγωγής του δικαίου του εδάφους για τα 800.000 παιδιά που έχουν γεννηθεί από αλλοδαπούς γονείς σε ιταλικό έδαφος είναι θέματα που λυπούν τον Πάολο Τζεντιλόνι.