epa08926742 Researchers at work in the ReiThera's laboratories, in Castel Romano, Italy, 08 Jannuary 2021. The company is working on the second test phase of the anti-Covid vaccine named 'GRAd-CoV2'. The all-Italian Covid-19 vaccine by ReiThera should be passing Phase 3 of the testing in summer 2021, the Rome Commerce Chamber's president CEO said. EPA/FABIO FRUSTACI
Τους λόγους για τους οποίους πρέπει να ελεγχθεί η διασπορά της παραλλαγής Δέλτα του κορωνοϊού, που είναι περισσότερο μεταδοτική από τις άλλες μεταλλάξεις του ιού, εξηγεί με ανάρτησή του ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου (LSE), Ηλίας Μόσιαλος.
Σύμφωνα με τον Ηλία Μόσιαλο, έχει μεγάλη σημασία η επιδημιολογική επιτήρηση, αλλά ακόμα πιο μεγάλη σημασία έχει ο ρυθμός των εμβολιασμών, γιατί η διασπορά θα είναι κυρίως στους πληθυσμούς των ανεμβολίαστων.
ADVERTISING
Όσον αφορά τους λόγους για τους οποίους υπάρχει τόσο μεγάλη ανησυχία για το μεταλλαγμένο στέλεχος Δέλτα, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να δηλώνουν πως είναι πιο επικίνδυνη για όσους κολλήσουν, εξηγεί:
«Τι σημαίνει όμως πως μια νέα παραλλαγή του κορονοϊού είναι πιο επικίνδυνη από αυτή που κυκλοφορεί; Πολλοί θεωρούν πως με την “αυξημένη επικινδυνότητα” αναφερόμαστε μόνο στο ότι μπορεί να προκαλέσει πιο βαριά νόσο σε όσους νοσήσουν. Μήπως, όμως, είναι πολύ πιο επικίνδυνο να ξεφύγει η παραλλαγή Δέλτα, αφού πλέον γνωρίζουμε πως είναι πιο μεταδοτική;»
«Όπως έχω αναφέρει και παλαιότερα», τονίζει, «αναφερόμενος στη βρετανική παραλλαγή, μια παραλλαγή του κορονοϊού που είναι 50% πιο μεταδοτική θα δημιουργούσε πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα, ακόμα και από μια παραλλαγή που θα αύξανε τη θνητότητα κατά 50%».
Και για να εξηγήσει τους λόγους, δίνει ένα μαθηματικό παράδειγμα, με βάση εκτιμήσεις του Adam Kucharski της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Λονδίνου (LSHTM):
«Ας υποθέσουμε πως μελετάμε μια περιοχή όπου 10.000 άτομα έχουν μολυνθεί με τον ιό. Έστω πως ο αριθμός αναπαραγωγής R ισούται με 1, πως ο κίνδυνος θνητότητας από τη μόλυνση είναι 0,6%, και πως ο χρόνος παραγωγής νέας συμπτωματικής λοίμωξης είναι 6 ημέρες. Θα έχουμε μετά από ένα μήνα (10.000 x 1^ 5 x 0,6 % = ) 60 νέους θανάτους. Εάν όμως η παραλλαγή αύξανε τη θνητότητα κατά 50%; Τότε θα περιμέναμε (10.000 x 1^ 5 x (0,6% x 1.5) = ) 90 νέους θανάτους μετά από ένα μήνα. Ας υποθέσουμε, όμως, ότι η παραλλαγή αυξάνει τη μεταδοτικότητα κατά 50%. Όπως και παραπάνω, θα περιμέναμε 456 νέους θανάτους μετά από ένα μήνα (456 = 10.000 x (1 x 1,5)^ 5 x 0.6%). Τα νούμερα είναι ενδεικτικά και οι υπολογισμοί βασίζονται σε εκτιμήσεις του Adam Kucharski της σχολής δημόσιας υγείας του Λονδίνου (LSHTM)».
Για τους λόγους αυτούς είναι «“Καλύτερα”, λοιπόν, να αυξηθεί η θνητότητα που προκαλεί μια παραλλαγή του κορονοϊού, παρά να αυξηθεί η μολυσματικότητα μιας παραλλαγής».