Οι πρωτεΐνες, οι θεμέλιοι λίθοι της ζωής, δεν είναι καθόλου εύκολο να μελετηθούν. Υπάρχουν πάνω από 100.000 διαφορετικά είδη τους στο ανθρώπινο σώμα, που το καθένα αποτελείται από ένα διαφορετικό συνδυασμό αμινοξέων και, επιπλέον, μπορούν να διπλώσουν και να πάρουν τα πιο πολύπλοκα σχήματα, ιδίως όταν κάποια αρρώστια εμφανίζεται στο σώμα.
Τώρα, για πρώτη φορά, ένας επιστήμονας και ένας μουσικοσυνθέτης είχαν μια πρωτότυπη ιδέα: είναι ευκολότερο να μελετήσεις τις πρωτεΐνες αν τις μετατρέψεις σε μουσική, οπότε τις ακούς στερεοφωνικά. Και αυτό ακριβώς έκαναν.
Ο βιοχημικός Ρόμπερτ Μπαϊγουότερ του βρετανικού βιοϊατρικού Ινστιτούτου Φράνσις Κρικ και ο συνθέτης Τζόναθαν Μίντλετον του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Ουάσιγκτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Heliyon”, σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», βρήκαν τρόπο να δίνουν μελωδική μορφή στις πρωτεΐνες, ακούγοντας έτσι τις διαφορές της μιας πρωτεΐνης από την άλλη, ανάλογα με τον διαφορετικό τρόπο που διπλώνει.
Συνήθως, οι επιστήμονες ζητάνε τη βοήθεια ενός υπολογιστή για να μετατρέψει τις πρωτεΐνες σε αριθμούς, οπότε μετά προσπαθούν να βρουν αριθμητικές διαφορές – μια όχι και πολύ ευχάριστη μέθοδος. Αν όμως το ίδιο πράγμα γίνει μετά μουσικής, τότε συνδυάζεται «το τερπνόν μετά του ωφελίμου». Οι δύο ερευνητές πιστεύουν μάλιστα ότι θα μπορούσε γενικότερα να αξιοποιηθεί αυτή η μέθοδος, δηλαδή η μετατροπή τεράστιων όγκων δεδομένων σε μουσική.
Η μέθοδος των δύο ερευνητών μετατρέπει τις πρωτεΐνες αρχικά σε αριθμούς (κάθε διαφορετική δομή πρωτεΐνης αντιστοιχεί σε διαφορετική σειρά αριθμών) και στη συνέχεια οι αριθμοί μετατρέπονται σε μουσικές μελωδίες. Έτσι, κάθε διαφορετική πρωτεΐνη ακούγεται διαφορετικά. Καθώς μια πρωτεΐνη μεταβάλλει το σχήμα της, διπλώνοντας με ποικίλους τρόπους, προκύπτει κι ένα διαφορετικό «τραγούδι».
Οι ερευνητές πειραματίσθηκαν με μια ομάδα 38 ανθρώπων, από τους οποίους ζήτησαν να δουν εικόνες διαφορετικών πρωτεϊνών και παράλληλα να ακούσουν την μουσική κάθε μιας, ώστε να εντοπίσουν ομοιότητες και διαφορές. Στην πραγματικότητα, διαπιστώθηκε ότι οι εικόνες ήσαν περιττές, καθώς οι εθελοντές ήσαν σε θέση να ξεχωρίσουν τις πρωτεΐνες μόνο από την μουσική τους.
Είναι προφανές ότι η νέα μέθοδος -η μετατροπή πρωτεϊνών ή άλλων δεδομένων σε μουσική- μπορεί να έχει και εκπαιδευτική χρησιμότητα. Ο Μπαϊγουότερ αισιοδοξεί ότι, με τη βοήθεια της μουσικής, οι επιστήμονες θα μπορέσουν να ανακαλύψουν καλύτερα γενετικές μεταλλάξεις για ασθένειες όπως η νόσος Αλτσχάιμερ ή το Πάρκινσον.