Παιδιά πρόσφυγες στέκονται μέσα στον νέο χώρο προσωρινής φιλοξενίας οικογενειών προσφύγων- μεταναστών, που επιθυμούν να επιστρέψουν οικοιοθελώς στις χώρες καταγωγής τους, στις αστυνομικές εγκαταστάσεις της Αμυγδαλέζας, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα, Αθήνα Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ
Εχοντας ζήσει οχτώ χρόνια στην Ελλάδα, ο Ερόλ δεν μπορούσε με τίποτα να φανταστεί πως μια μέρα θα τον συλλάβει η ΕΛ.ΑΣ. επειδή… περπατούσε στον δρόμο, θα τον κρατήσει όμηρο στην Αμυγδαλέζα, θα τον βάλει δεμένο χειροπόδαρα σε πτήση προς Γαλλία και θα τον παραδώσει στην εκεί αστυνομία ως «κίνδυνο εθνικής και πολιτικής ασφάλειας», μόνο και μόνο επειδή είναι δραστήριος αναρχικός ακτιβιστής.
Ενας Γάλλος υπήκοος, ο Ερόλ, κάτοικος Ελλάδας εδώ και οκτώ χρόνια, με καθαρό ποινικό μητρώο, 13 μέρες μετά την αναίτια σύλληψή του στις 6 Δεκεμβρίου, απήχθη κυριολεκτικά από αστυνομικούς της ΕΛ.ΑΣ. και με συνοπτικές διαδικασίες απελάθηκε με τη βία στη Γαλλία.
Συνελήφθη με πρόσχημα τη «διασπορά του ιού» την ώρα που περπατούσε μόνος στα Εξάρχεια και γύρισε, γιατί άκουσε κόσμο να φωνάζει για βοήθεια στην απειλή της ομάδας ΔΕΛΤΑ, μεταφέρθηκε στη ΓΑΔΑ μαζί με εκατοντάδες άλλους εκείνη την ημέρα (374 προσαγωγές και 135 συλλήψεις), όλοι στριμωγμένοι από δεκάδες αστυνομικούς, και στη συνέχεια του επιβλήθηκε πρόστιμο και απαγγέλθηκαν κατηγορίες για τη διασπορά του Covid-19.
Ο ίδιος στη ΓΑΔΑ μαζί με έναν δικηγόρο επανέφερε ένα παιδί 18 χρόνων, το οποίο έπαθε επιληπτικό σοκ. Μία ώρα μετά, ο Ερόλ απομονώνεται και μεταφέρεται στην Πέτρου Ράλλη με σκοπό τη δρομολόγηση της απέλασής του με αιτιολογία πως αποτελεί κίνδυνο για τη «δημόσια υγεία». Στη συνέχεια οδηγείται στην Αμυγδαλέζα όπου από τις 10 Δεκεμβρίου κρατείται σε καθεστώς απόλυτης απομόνωσης, έγκλειστος 24 ώρες στο κελί, χωρίς καν προαυλισμό. Παράλληλα στερείται –όπως και άλλοι συγκρατούμενοί του– οποιαδήποτε πρόσβαση σε κινητό τηλέφωνο. Με συνοπτικές διαδικασίες αποφασίζεται η απέλασή του και η απαγόρευση εισόδου του στην Ελλάδα μέχρι και τις 9 Δεκεμβρίου του 2027!
Γράφει σε κείμενό του μέσα από το κρατητήριο της Αμυγδαλέζας στις 16 Δεκεμβρίου: «βρίσκομαι όμηρος του κράτους έπειτα από μία απόφαση που εξέδωσε η κρατική ασφάλεια και ζητά την απέλασή μου και την απαγόρευση εισόδου μου στο ελληνικό έδαφος. Σε αυτό το χαρακτηρισμένο ως “απόρρητο” έγγραφο, η παραπάνω απόφαση αιτιολογείται ως απαραίτητη για λόγους “εθνικής και πολιτικής ασφάλειας”, χωρίς παραπάνω λεπτομέρειες. Είμαι, επίσημα, πολιτικός κρατούμενος».
Σήμερα το πρωί θα εκδικάζονταν οι αντιρρήσεις του κρατούμενου Ερόλ στο δικαστήριο. Ομως η ΕΛ.ΑΣ. είχε άλλο σχέδιο για να προλάβει τις διαδικασίες.
Νωρίς το πρωί του Σαββάτου, εντελώς απροειδοποίητα και ενώ κανένας (ούτε οι συνήγοροί του το γνώριζαν ούτε συγγενείς του) απήχθη από το κελί της απομόνωσης στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας. Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει και ο ίδιος, τον έβαλαν σε μεταγωγικό φορώντας του χειροπέδες, λέγοντας του ψέματα πως θα τον πήγαιναν στο νοσοκομείο να κάνει υποτίθεται τεστ Covid-19, προκειμένου να λήξει η κράτησή του σε απομόνωση.
Αντ’ αυτού, τον πήγαν απευθείας στο αεροδρόμιο, όπου τον συνόδεψε ειδική ομάδα καταστολής με αυτόματα και καλυμμένα πλήρως πρόσωπα και χαρακτηριστικά, οι οποίοι με τη βία τον έβαλαν στο αεροπλάνο, δένοντάς του με χειροπέδες και τα πόδια.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της πτήσης ήταν δεμένος χειροπόδαρα και δεν σταμάτησε να φωνάζει και να αντιστέκεται. Ομάδα αστυνομικών με πολιτικά τον συνόδεψαν σε επιβατική πτήση της Aegean και τον παρέδωσαν στη γαλλική αστυνομία στο αεροδρόμιο του Παρισιού. Εκείνοι τον ανέκριναν και του είπαν πως δεν έχουν ξαναδεί παρόμοια διαδικασία –χωρίς ενημέρωση σε δικηγόρους και συγγενείς– ακόμη και για υποθέσεις τρομοκρατίας, ενώ ο ίδιος παρέμεινε σιωπηλός σε όλη τη διάρκεια της ανάκρισης.
Οπως αναφέρει πλήθος συλλογικοτήτων, που προγραμματίζουν δράσεις υποστήριξης για την υπόθεσή του τις προσεχείς μέρες, η πραγματικότητα είναι ότι το κράτος και το υπουργείο Προ.Πο. δεν απέλασαν τον Ερόλ επειδή δήθεν είναι επικίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Θεωρείται «επικίνδυνος» εξαιτίας της πολιτικής του ταυτότητας (αναρχικός) και της συνεχούς παρουσίας του σε κοινωνικούς αγώνες: ενάντια στα μεταλλεία της Ελ Ντοράντο στις Σκουριές, αγώνα για τον οποίο έχει επίσης απειληθεί με απέλαση τον Αύγουστο του 2015, συμμετοχή σε κατάληψη στέγης, όπως τα Καστρόπληκτα, η Κατάληψη 111 (Θεσσαλονίκη), Κατάληψη Βανκούβερ και Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου.