Η ψήφος υπέρ του Brexit πέρυσι έχει αλλάξει το πολιτικό τοπίο και έχει επαναφέρει στο προσκήνιο τη διαμάχη για το καθεστώς της Βόρειας Ιρλανδίας. Η ανησυχία ότι το Brexit θα οδηγήσει σε πιο κλειστά σύνορα με τη γειτονική Ιρλανδία, που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει αναζωπυρώσει τον ιρλανδικό εθνικισμό και το όνειρο για μια ενωμένη Ιρλανδία, ελεύθερη από την επιρροή της Βρετανίας.
Αυτό με τη σειρά του έχει αναστατώσει τους Ενωτικούς, οι οποίοι στηρίζουν τη βρετανική κυριαρχία και φοβούνται ότι χάνουν την πλειοψηφία τους.
«Το διακύβευμα ενδέχεται να είναι ακόμη μεγαλύτερο για τους Ενωτικούς και τη Βόρεια Ιρλανδία», δήλωσε η απερχόμενη πρωθυπουργός της περιοχής Αρλίν Φόστερ κατά την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας του κόμματός της, του Δημοκρατικού Ενωτικού Κόμματος (DUP), τον προηγούμενο μήνα.
«Οι βουλευτικές εκλογές (…) αποτελούν αναπόφευκτα ένα δημοψήφισμα για τη θέση της Βόρειας Ιρλανδίας στο Ηνωμένο Βασίλειο», πρόσθεσε.
Οι εκλογές αυτές «θα αποτελέσουν με πολλούς τρόπους βαρόμετρο για την ενότητα της Ιρλανδίας», εκτίμησε από την πλευρά του ο Τζερι Άνταμς, πρόεδρος του Sinn Fein.
Στις εκλογές της Πέμπτης η μάχη μεταξύ των Συντηρητικών της Τερέζα Μέι και των Εργατικών του Τζέρεμι Κόρμπιν κυριαρχεί σε εθνικό επίπεδο, όμως αυτό δεν συμβαίνει και στη Βόρεια Ιρλανδία. Οι Συντηρητικοί δεν έχουν πιθανότητες να κερδίσουν καμία έδρα και οι Εργατικοί δεν κατεβάζουν υποψήφιο εξαιτίας της ιστορικής τους συμμαχίας με το εθνικιστικό κόμμα SDLP.
Αντίθετα οι περισσότεροι ψηφοφόροι στη Βόρεια Ιρλανδία θα επιλέξουν μεταξύ των εθνικιστικών και των ενωτικών κομμάτων. Το Sinn Fein κέρδισε 4 έδρες στο περιφερειακό κοινοβούλιο το 2015, με 24,5%, ενώ το DUP οκτώ έδρες με 25,7%, σε σύνολο 18 εδρών.
Αν και το Sinn Fein αρνείται να καταλάβει έδρα στο βρετανικό κοινοβούλιο, το DUP ενδέχεται να βρεθεί σε θέση να ασκεί μεγάλη επιρροή αν οι Συντηρητικοί της Μέι δεν φέρουν καλό αποτέλεσμα και χρειαστούν ψήφους από τους παραδοσιακούς συμμάχους τους.
Η ενίσχυση των εθνικιστών ήταν εμφανής στις περιφερειακές εκλογές του Μαρτίου, τις πρώτες μετά το Brexit, και έδειξε με δραματικό τρόπο πώς το δημοψήφισμα για την ΕΕ άλλαξε την πολιτική κατάσταση στη Βόρεια Ιρλανδία.
Απέδειξε ότι οι εθνικιστές θα είναι σε θέση να κερδίσουν τους ενωτικούς πολύ πιο σύντομα από όσο υπολόγιζαν και ενίσχυσε το αίτημα για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με την ένωση της Βόρειας Ιρλανδίας με την Ιρλανδία, κάτι που επιτρέπεται βάσει της ειρηνευτικής συμφωνίας του 1998.
Όπως και στην περίπτωση της Σκωτίας, η βρετανική κυβέρνηση είναι αυτή που μπορεί να αποφασίσει τη διεξαγωγή ενός τέτοιου δημοψηφίσματος. Ωστόσο, όπως και στη Σκωτία, οι εθνικιστές εκτιμούν ότι αν πετύχουν ένα καλό αποτέλεσμα στις εκλογές, η βρετανική κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να αρνηθεί τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος.
Στο παρελθόν δημοσκοπήσεις έχουν δείξει ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων τάσσεται υπέρ της παραμονής στο Ηνωμένο Βασίλειο, όμως το Brexit έχει αλλάξει πολύ την πολιτική κατάσταση στη Βόρεια Ιρλανδία.