"ÓÞìåñá ãéïñôÜæïõìå óå üëç ôçí ÅëëÜäá - óôéò ôÝóóåñéò ÏëõìðéáêÝò Ðüëåéò - ôïí Ýíá ÷ñüíï ðñéí ôïõò Áãþíåò. Ôïõò äéêïýò ìáò, ìïíáäéêïýò Áãþíåò" Ìå áõôÝò ôéò ëÝîåéò Üñ÷éóå ï óýíôïìïò ÷áéñåôéóìüò ôçò ÐñïÝäñïõ ôçò "ÁèÞíáò 2004" à Áããåëïðïýëïõ ÄáóêáëÜêç óôçí åêäÞëùóç ðïõ ïñãáíþèçêå óÞìåñá óôï ëéìÜíé ôïõ Çñáêëåßïõ óôï ðëáßóéï ôùí åêäçëþóåùí ðïõ ïñãáíþíïíôáé ôáõôü÷ñïíá óôéò ÏëõìðéáêÝò ðüëåéò ôçò ÅëëÜäáò. Óôéò áíïéêôÝò óõíáõëßåò áõôÝò óõììåôÝ÷ïõí ãíùóôïß êáëëéôÝ÷íåò. Óôçí öùôïãñáößá ç Á ÐñùôïøÜëôç
Συναυλία στο θέατρο “Παλλάς”, υπό τον τίτλο “Δυο φωνές, με μια καρδιά”, έδωσαν η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και ο Γιώργος Νταλάρας το βράδυ της Τρίτης (14/11).
Οι δύο μεγάλοι καλλιτέχνες ξεκίνησαν τις κοινές τους εμφανίσεις, οι οποίες θα συνεχιστούν μέχρι και τα μέσα Δεκεμβρίου, σε μια μουσική σύμπραξη που περιλαμβάνει τραγούδια-σταθμούς από την τεράστια δισκογραφία τους – και όχι μόνο.
Ένα από τα τραγούδια που ερμήνευσαν επί σκηνής, ήταν και το αγαπημένο “Άδωνις”, σε στίχους και μουσική του σπουδαίου Σταμάτη Κραουνάκη, το οποίο περιλαμβάνεται στον δίσκο “Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ” (1985).
Κατά τη διάρκεια της ερμηνείας του τραγουδιού, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη αφαίρεσε τη φράση “και μια χοντρή” από τους στίχους, σε μια προσπάθειά της, ενδεχομένως, να καταδικάσει το body shaming. Πάντως ήταν μια στιγμή που πρόσεξαν πολλοί από τους θεατές.
Οι στίχοι έχουν ως εξής:
“Πάμε στον Άδωνι για καφέ
που πηγαίνουν τεκνά και φρικιά
και αράζουνε και αθλητές
και που πηγαίνει και μία χοντρή νευρικιά
Κυριακή να της φύγει το στρες”.
Με αφορμή τον νέο του δίσκο “Ο Τίγρης”, με τη συμμετοχή των Χρήστου Γεροντίδη και Δήμητρας Γαλάνη, ο Σταμάτης Κραουνάκης προχώρησε σε δηλώσεις, ενώ ρωτήθηκε, μεταξύ άλλων, και για την κίνηση της Άλκηστης Πρωτοψάλτη. Ο γνωστός καλλιτέχνης απάντησε:
«Θα απαντήσω για να μη λυσσάξετε. Ο κάθε ερμηνευτής, στη ζωντανή απόδοση των τραγουδιών έχει το δικαίωμα να πειράξει οτιδήποτε. Εγώ όταν λέω το τραγούδι τη “χοντρή” τη δείχνω και όλες οι χοντρούλες από κάτω ενθουσιάζονται. Αυτό είναι μια προσωπική της άποψη, θεωρεί ότι κάτι φταίει και δεν κάνει να λέμε τους ανθρώπους χοντρούς κλπ.
Αλλά το τραγούδι είναι 40 ετών και είναι αθώο. Εντάξει, ας κάνει ό,τι θέλει, δεν έχω κάτι εναντίον αυτού που κάνει. Μετά το φορτηγό του δήμου Αθηναίων εγώ δεν επικοινωνώ με την κυρία Πρωτοψάλτη, ούτε εκείνη μαζί μου. Την αγαπώ και δεν με νοιάζει αν αφαίρεσε τη λέξη, είναι ένα τραγούδι χαριτωμένο, θα μπορούσε να προσθέσει και στίχο, δεν τρέχει τίποτα.
Λοιπόν, θα σας πω κάτι και κάντε το βούκινο. Αυτό το τραγούδι, αυτή η “χοντρή νευρικιά” είναι ένα πολύ συγκεκριμένο πρόσωπο. Που δεν υπάρχει περίπτωση να σας το αποκαλύψω, διότι είναι ένα αντρικό πασίγνωστο πρόσωπο. Και το πρόσωπο ήταν η αιτία να γράψω αυτό το τραγούδι τότε».
(Πηγή)