Ο Αμερικανός σκηνοθέτης Γουίλιαμ Φρίντκιν, ο δημιουργός του “Εξορκιστή” (1973) αποκάλυψε ότι πρόσφατα “κινηματογράφησε και φωτογράφισε” έναν πραγματικό εξορκισμό στο Βατικανό, κάτι που “δεν είχε κάνει κανείς μέχρι τώρα”.
“Είναι η πρώτη φορά που το λέω δημοσίως. Προσκλήθηκα από τον εξορκιστή του Βατικανού να κινηματογραφίσω και να φωτογραφίσω έναν πραγματικό εξορκισμό, κάτι που κανείς δεν έχει κάνει μέχρι τώρα και ελάχιστοι άνθρωποι έχουν δει”, δήλωσε ο 80χρονος Φρίντκιν από τις Κάννες όπου βρίσκεται.
“Σας μιλώ για έναν εξορκισμό της Καθολικής Εκκλησίας στη Ρώμη και το συγκλονιστικό ήταν το πόσο έμοιαζε με εκείνον στην ταινία μου. Έμεινα κατάπληκτος και πιστεύω ότι δεν θα είμαι ξανά ποτέ ο ίδιος μετά από αυτήν την εμπειρία”, είπε ο σκηνοθέτης.
Μέχρι στιγμής το Βατικανό δεν έχει κάνει κανένα σχόλιο για το θέμα.
Ο Φρίντκιν αναφέρθηκε επίσης στον εξορκισμό από τον οποίο εμπνεύστηκε τη διάσημη ταινία του που βασίστηκε σε ένα μυθιστόρημα του Γουίλιαμ Μπλάτι. Η υπόθεση του βιβλίου είχε βασιστεί στην περίπτωση ενός νεαρού για τον οποίο είχε ακούσει ο συγγραφέας να μιλάνε το 1950, όταν ήταν ακόμη φοιτητής. Στην ταινία όμως ο δαίμονας είχε κυριεύσει ένα νεαρό κορίτσι, τη Ρίγκαν Μακνίλ και δύο ιερείς προσπαθούν να την εξορκίσουν.
“Έκανε πολλές έρευνες για την περίπτωση (του νεαρού). Συνέβη το 1949 και είμαι πεπεισμένος ότι ήταν αυθεντική. Ήταν ένα 14χρονο αγόρι και όχι κορίτσι. Ο αρχιεπίσκοπος της Ουάσινγκτον ζήτησε από τον συγγραφέα, τον Ουίλιαμ Μπλάτι να γράψει για κορίτσι για να μην πέσει η προσοχή του κοινού στον νεαρό”, εξήγησε ο σκηνοθέτης. “Διάβασα τις σημειώσεις, όχι μόνο του ιερέα που είχε αναλάβει την υπόθεση αλλά επίσης και των γιατρών, των νοσοκόμων και των ασθενών του νοσοκομείου Αλέξιαν Μπράδερς, στο Σεντ Λούις του Μισούρι (όπου είχε εισαχθεί ο 14χρονος) και είμαι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχει άλλη εξήγηση” παρά μόνο ο δαιμονισμός, συμπλήρωσε.
“Όταν ξεκίνησα να γυρίζω την ταινία, σκεφτόμουν ότι θα σκηνοθετούσα μια ταινία τρόμου, αλλά όταν ο ιερέας μου διάβασε τις σημειώσεις του κατάλαβα ότι δεν ήταν ταινία τρόμου, ήταν μια πραγματική περίπτωση εξορκισμού”, κατέληξε ο βραβευμένος σκηνοθέτης.