«Τελικά ήταν ημεδαπός, παιδεραστής και χριστιανός» έγραψαν με σπρέι μέλη της αναρχικής συλλογικότητας «Μασόβκα έξω από τα γραφεία της εφημερίδας Sportime αναφορικά με δημοσίευμα σχετικά με τη γυναικοκτονία της Καρολάιν Κράουτς από στα Γλυκά Νερά.
Η εφημερίδα, πριν ομολογήσει ο γυναικοκτόνος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος ότι σκότωσε την 20χρονη Κάρολαιν, είχε γράψει για την δολοφονία στα Γλυκά Νερά:
«Ο ανεξέλεγκτος λαθροεποικισμός επιφέρει ασύλληπτη βαρβαρότητα και εισαγόμενη εγκληματικότητα».
Όλη η ανακοίνωση
Σχεδόν αστραπιαία μετά τη δημοσιοποίηση του στυγερού εγκλήματος στα Γλυκά Νερά, όλος ο δημοσιογραφικός εσμός βασισμένος στην κατάθεση του απαρηγόρητου συζύγου Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, του κοινωνικά επιτυχημένου πιλότου που θρηνούσε στα κανάλια για τη δολοφονία της πολυαγαπημένης του συζύγου, και ειδικότερα στο σημείο που τόνιζε ότι οι δράστες μιλούσαν σπαστά ελληνικά, εξαπέλυσε τους αργυρώνητους κονδυλοφόρους, τις πρώτες πένες κάθε εκδοτικού μαγαζιού που αναλαμβάνουν κάθε λογής ξέπλυμα χαϊδεύοντας το ξενοφοβικό υπογάστριο μιας ολοένα και περισσότερο αυταρχικής και εκφασίζουσας κοινωνίας.
Δεκάδες τα δημοσιεύματα ενάντια στους διαβολικούς μετανάστες που εκμεταλλεύονται το φιλόξενο ελληνικό πνεύμα του ξένιου Διός και δεν σέβονται ούτε την οικογενειακή γαλήνη, εισβάλλοντας και δολοφονώντας φιλήσυχους πολίτες. Γνωστό το έργο και χιλιοπαιγμένο. Αρκεί μία υποτυπώδης αναζήτηση για να ανακαλύψουμε ότι στα εγχειρίδια της καθεστωτικής δημοσιογραφίας αποτελεί πια στερεοτυπικό δεδομένο να συμπεριλαμβάνεται απαρέγκλιτα η εθνικότητα του δράστη για κάθε διαπραχθέν έγκλημα αν πρόκειται για αλλοδαπό, ενώ αν το έγκλημα έχει διαπραχθεί από ημεδαπό, η περιγραφή γίνεται γενικά και αόριστα.
Από όλο το συμφερτό δημοσιευμάτων για τη δολοφονία στα Γλυκά Νερά επιλέξαμε ίσως το χειρότερο. Ίσως εκείνο που ξεπέρασε ακόμα και τη δημοσιογραφία επιπέδου του «Μακελειό». Δεν πέρασαν παρά μονάχα λίγες ώρες πριν η είδηση για τη δολοφονία της 20χρονης Καρολάιν εμφανιστεί και η Sportime (η κάποτε ναυαρχίδα του αθλητικού Τύπου που έχει καταντήσει μια ακροδεξιά σφουγγαρίστρα) αισθάνεται την ανάγκη να δημοσιεύσει άρθρο με τίτλο: «Ο ανεξέλεγκτος λαθροεποικισμός επιφέρει ασύλληπτη βαρβαρότητα και εισαγόμενη εγκληματικότητα». Εκεί, ο δημοσιογράφος Ελευθέριος Ανδρώνης, σίγουρος πια ότι οι δράστες είναι αλλοδαποί, ξετυλίγει με μαεστρία το κουβάρι της μισανθρωπικής ρητορείας προς ο,τιδήποτε ξένο, ο,τιδήποτε μη ελληνικό. Μας διαβεβαιώνει ότι το μέγιστο πρόβλημα για την διογκούμενη εγκληματικότητα είναι ο ανεξέλεγκτος «λαθροεποικισμός», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το ορφανό του Χίτλερ που μετά την εξαφάνιση της Χρυσής Αυγής ξώμεινε να αρθρογραφεί σε μια παρηκμασμένη αθλητική εφημερίδα. Επισημαίνει ότι χρειάζεται περισσότερη αστυνομία, περισσότερη αστυνόμευση και πάνω απ’όλα λιγότεροι «λαθραίοι» άνθρωποι.
Αναμέναμε στωικά μήπως εκ των υστέρων εμφανιζόταν ένα άρθρο από την εφημερίδα που να έθετε έστω το ζήτημα της βιασύνης, της προχειρότητας με την οποία τοποθετήθηκαν, ειδικά μετά την ομολογία του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου ότι ο ίδιος δολοφόνησε τη σύζυγό του. Ματαίως. Ο δολοφόνος πια δια του γραπτού λόγου μεταλλάχθηκε σε «φερόμενος» ως δολοφόνος. Μετατράπηκε στον «Μπάμπη που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να ολοκληρώσει την ποινή φυλάκισης και να ασχοληθεί με την επιμέλεια του παιδιού του».
Οπότε την Κυριακή 27 Ιουνίου επισκεφτήκαμε τα γραφεία της εν λόγω εφημερίδας γράφοντας τα μαντάτα στον τοίχο τους. Ίσως να μην θέλουν να το δεχτούν, ίσως να μη θέλουν να το πιστέψουν, αλλά οφείλαμε να τους ενημερώσουμε ότι… Τελικά ήταν ημεδαπός, παιδεραστής και χριστιανός.
Είναι ο γυναικοκτόνος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, ένας ακόμα παιδεραστής που νυμφεύθηκε το θήραμά του και όταν αισθάνθηκε ότι το περιουσιακό του στοιχείο, η 20χρονη πια Καρολάιν, αμφισβητεί την επικυριαρχία του, της έκοψε το νήμα της ζωής. Είναι το πατριαρχικό σύμβολο της διπλανής πόρτας. Ο επιτυχημένος μεγαλοαστός που δεν συγχωρεί την αμφισβήτηση. Είναι ο μακάβριος επίλογος μιας άκρα εξουσιαστικής σχέσης που καταλήγει σε μια ακόμα γυναικοκτονία. Η Καρολάιν δεν είναι σίγουρα η πρώτη γυναίκα που δολοφονείται αβοήθητη και μόνη. Ας παλέψουμε για να είναι η τελευταία.
Για εμάς δεν έχει καμία απολύτως σημασία η εθνικότητα του θύτη. Το έγκλημα όπως και το κεφάλαιο δεν έχει σύνορα. Εστιάζουμε στα αναπαραγόμενα στερεοτυπικά πατριαρχικά κοινωνικά πρότυπα που πρεσβεύει και επιβάλει ο καπιταλισμός. Στις σχέσεις ιδιοκτησίας. Και αυτές οφείλουμε να γκρεμίσουμε αν δεν θέλουμε να μη θρηνήσουμε την επόμενη Καρολάιν από τον επόμενο αμφιβόλου και υπεράνω υποψίας γυναικοκτόνο Μπάμπη.
Αν το τρομακτικό σενάριο της ομολογίας του συλληφθέντος Γεωργιανού για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε -μετά από 4ημερα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ- ευδοκιμούσε, τότε όλα θα ήταν διαφορετικά. Η ακροδεξιά ρητορική θα είχε αποκτήσει καινούρια αιχμηρά βέλη στη φαρέτρα της και ποιος ξέρει τι θα ξημέρωνε για όλους τους φτωχοδιαβόλους που έχουν εγκλωβιστεί σ’αυτή την αφιλόξενη χώρα. Ο δε «πα»τέρας Μπάμπης Αναγνωστόπουλος θα συνέχιζε ανέμελα τη ζωή του έως ότου εύρισκε το επόμενο θύμα του. Και τότε ίσως να μην ήταν τόσο απερίσκεπτος. Θα’παιρνε τηλέφωνο την αστυνομία ώστε να καταδικαζόταν μόνο σε τέσσερα χρονάκια…
Αγώνας ενάντια στην πατριαρχία και την έμφυλη βία
Καμία μόνη – Καμία λιγότερη
Πηγή: www.rosa.gr