Η μέση γυναίκα στις ανεπτυγμένες χώρες ασχολείται όλο και λιγότερο με τις δουλειές του νοικοκυριού και ο άνδρας αναλαμβάνει ένα ολοένα μεγαλύτερο μερίδιό τους. Η τάση αυτή συρρίκνωσης της στις δουλειές που κάνουν τα δύο φύλα στο σπίτι, καταγράφεται κατά τον τελευταίο μισό αιώνα, σύμφωνα με μια νέα βρετανική έρευνα.
Παρ‘ όλη όμως τη θετική αυτή εξέλιξη (θετική για τις γυναίκες), η μέση γυναίκα συνεχίζει να ασχολείται με το νοικοκυριό περίπου δύο ώρες περισσότερες από τον άνδρα, όπως επισημαίνει η μελέτη, με επικεφαλής την καθηγήτρια κοινωνιολογίας Όριελ Σάλιβαν του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό δημογραφίας.
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία για 19 χώρες (όχι για την Ελλάδα), από τη δεκαετία του ’60 έως το τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ού αιώνα. Η βασική διαπίστωση είναι ότι, παρά τις κατά καιρούς και κατά τόπους καθυστερήσεις και τα πισωγυρίσματα, «η συνολική εικόνα δείχνει μια συνεχιζόμενη τάση προς μεγαλύτερη ισότητα των δύο φύλων στις δουλειές του νοικοκυριού».
Όπως διαπιστώνεται, σε χώρες με πιο παραδοσιακές νοοτροπίες, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, καταγράφεται αξιοσημείωτη πρόοδος, αν και στα νοτιοευρωπαϊκά νοικοκυριά είναι ακόμη πιο ανισοκατανεμημένες οι δουλειές σε σχέση με τα βορειοευρωπαϊκά– και ιδίως με τα σκανδιναβικά, που πρωτοπορούν (και) σε αυτό.
Έτσι, ενώ το 1980 η μέση Ιταλίδα ασχολιόταν με το νοικοκυριό καθημερινά τέσσερις ώρες (243 λεπτά) περισσότερες από τον άνδρα, το 2008 οι έξτρα αυτές ώρες είχαν μειωθεί σε τρεις (183 λεπτά). Στην Ισπανία η μέση γυναίκα που το 2002 αφιέρωνε 174 παραπάνω λεπτά (σχεδόν τρεις ώρες) από τον άνδρα, το 2009 τις είχε μειώσει σε λίγο πάνω από δύο (139 λεπτά).
Από όλους τους άνδρες, οι Ιταλοί κάνουν τις λιγότερες δουλειές και οι Ιταλίδες αντίστοιχα επιβαρύνονται περισσότερο από όλες τις γυναίκες (βέβαια, η έρευνα δεν συμπεριέλαβε τα ελληνικά νοικοκυριά, οπότε ίσως τα «ρεκόρ» να τα είχαν άλλοι και άλλες…). Συγκριτικά, στη Νορβηγία, τη Δανία και τη Φινλανδία οι γυναίκες ασχολιούνται με το νοικοκυριό μία ώρα περίπου παραπάνω από τους άνδρες.
Σύμφωνα με την έρευνα, στα παντρεμένα ζευγάρια (σε σχέση με ανύπαντρα) και σε αυτά με παιδί (σε σχέση με τα άτεκνα), οι απανταχού γυναίκες τρώνε περισσότερο χρόνο με τις δουλειές του νοικοκυριού. Καθόλου παράξενο που, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι προστριβές μεταξύ των συζύγων για το ποιος θα κάνει τι, αποτελούν βασική αιτία σύγκρουσης στο γάμο (και, καμιά φορά, διαζυγίου).
Η μελέτη επισημαίνει ότι φαίνεται να υπάρχουν όρια στο πόσο μακριά μπορεί να πάει η ισότητα στο νοικοκυριό, καθώς παρατηρείται μια επιβράδυνση στο κλείσιμο της ψαλίδας ακόμη και στις πρωτοπόρες χώρες του Βορρά.
Όπως είπε η κ. Σάλιβαν, «για να υπάρξει περαιτέρω πρόοδος, οι κυβερνήσεις και οι εργοδότες πρέπει να βρουν τρόπους για να ενθαρρύνουν μια πιο υγιή ισορροπία μεταξύ οικογενειακής ζωής και εργασίας και να στηρίξουν κι άλλο τους γονείς με γονικές άδειες και εγκαταστάσεις που θα αναλαμβάνουν τη φροντίδα των παιδιών τους».