Το πρώτο βήμα για την αναγνώριση ενός προβλήματος, λένε, είναι η αποδοχή ότι το πρόβλημα υπάρχει. Όσο να πεις, οι κατά καιρούς δηλώσεις πολιτικών, δημοσιογράφων, καλλιτεχνών και γενικά ανθρώπων που έχουν δημόσιο βήμα για τη Χρυσή Αυγή, έχουν προκαλέσει αντιδράσεις σε κάθε δημοκράτη πολίτη αυτής της χώρας. Και συνεχίζουν να προκαλούν, όσο κι αν είναι συνολική πια η κατακραυγή των χρυσαυγιτών. Παρ’ όλα αυτά, η γνώση και η μνήμη είναι δύναμη.
Ο Chris Toutouzas στο facebook έκανε τη «βρώμικη» δουλειά. Αντιγράφουμε από το fb του.
Επτά χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, μία μέρα πριν την ανακοίνωση του αποτελέσματος της δίκης των Ναζί της Χρυσής Αυγής. Δεν ξεχνάμε ποιος είπε τι. Από ποιους επωάστηκε αργά, αλλά σταθερά κι απροκάλυπτα το αυγό του φιδιού. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε. Δεν ξεχνάμε ποιοι κανονικοποίησαν και νομιμοποίησαν την ύπαρξή τους στις ζωές μας. Δεν είναι αθώοι.
•Κώστας Μπογδάνος: “Λυτή και τραμπούκος η Μάγδα Φύσσα, ένα ανθρώπινο ράκος ο Ρουπακιάς”
•Άρης Πορτοσάλτε: “Πρέπει να βρείτε έναν τρόπο να μην σας πιάνουν στο στόμα τους.” (Μιλώντας στον Κασιδιάρη)
•Σάκης Ρουβάς: “Δεν με τρόμαξε ο κόσμος που ψήφισε Χρυσή Αυγή.”
•Μητροπολίτης Αμβρόσιος: “Γλυκιά ελπίδα για τον τόπο η Χρυσή Αυγή.”
•Νίκος Βέρτης: “Aπό τα 100 που θα πει η Χρυσή Αυγή, τα 10 μπορεί να ειναι σωστά.”
Αυτά, γιατί δεν μπορούμε να λέμε πως δεν ξέραμε ποιος και τι.
Για να μην υπάρξει άλλος Παύλος Φύσσας. Ποτέ ξανά.