H μουσική είναι μια αντανάκλαση του σημερινού μας κόσμου και μάλλον ζούμε σε σκοτεινούς χρόνους.
Σύμφωνα με μια νέα έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Ιρβάιν στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, η ποπ μουσική διαγράφει πορεία συναισθηματικά καθοδική τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, αναφέρει δημοσίευμα του Associated Press.
Η κυρίαρχη πολιτισμικά ποπ μουσική έχει γίνει πολύ πιο θλιβερή – και αυτό φαίνεται από το Lemonade της Beyonce, το CTRL της SZA, το Pop 2 mixtape της Charli XCX, στο οποίο περιλαμβάνεται ένα τραγούδι με τίτλο “Tears”, την προτίμηση της Σελίνα Γκόμεζ να τραγουδά για χωρισμούς και το ennui του “The Weekend” την αίσθηση ανίας και δυσαρέσκειας – ένα είδος τραγουδιών που εστιάζουν στη μοναξιά και την κοινωνική απομόνωση.
Η Ναταλία Λ. Κομάροβα, η οποία εκπόνησε τη μελέτη εξήγησε στο AP ότι η “ευτυχία” είναι σε πτώση, η “ζωντάνια” είναι σε πτώση, η “θλίψη” είναι σε ανοδική πορεία, αλλά ταυτόχρονα τα τραγούδια γίνονται ολοένα και πιο “χορευτικά” και πιο κατάλληλα για πάρτι.
“Το κοινό φαίνεται να προτιμά πιο χαρούμενα τραγούδια, παρ’ όλο που όλο και περισσότερα τραγούδια δυστυχίας κυκλοφορούν κάθε χρόνο”, είπε.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η ποπ μουσική δεν έχει αποκτήσει πιο upbeat και tempo – wise στοιχεία.
Ενώ, όμως, έχει γίνει ένας καθρέφτης της δυστοπίας που ζούμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η ποπ μουσική ταυτόχρονα είναι πιο χορευτική τόσο λόγω της διείσδυσης της ηλεκτρονικής μουσικής και του αργού θανάτου τού ήχου της κιθάρας στο επίκεντρο της μουσικής (η οποία, όπως προκύπτει από την έρευνα άρχισε να περιορίζεται από τις αρχές της δεκαετίας του 2000).
Υπάρχει επίσης μία άλλη εξήγηση, αναφέρει η κ. Κομάροβα: “Οι άνθρωποι φαίνεται να θέλουν να ξεχάσουν τα πάντα και να χορέψουν”.
Ένα άλλο στοιχείο που προκύπτει από την έρευνα είναι ότι η ποπ μουσική γίνεται ολοένα και λιγότερο “ανδρική”.
Δηλαδή είναι λιγότεροι οι άνδρες καλλιτέχνες, στους οποίους οφείλονται οι μεγαλύτερες επιτυχίες της ποπ και, αντίστοιχα, η κυριαρχία των ανδρών στη μουσική έχει περιοριστεί, σύμφωνα με τη μελέτη.
Ωστόσο, οι γυναίκες της ποπ μουσικής εξακολουθούν να αγωνίζονται για να κερδίσουν τον σεβασμό, την αμοιβή και την ασφάλεια που απολαμβάνουν οι άνδρες συνάδελφοί τους. Αυτό έγινε ακόμα πιο έκδηλο, όταν ο πρόεδρος της Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών Ηχογράφησης των ΗΠΑ, Νιλ Πόρτναου στην τελετή απονομής των Grammys πέρυσι είπε ότι πάνω από το 90% των υποψηφίων για βραβεία ήταν άνδρες και ότι οι γυναίκες πρέπει να “ανεβάσουν ταχύτητα”.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)