Τα ποσοστά ανακύκλωσης του πλαστικού μειώνονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ η παραγωγή του βρίσκεται σε άνοδο, σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιοποιήθηκε σήμερα από την Greenpeace USA, στην οποία χαρακτηρίζεται «μύθος» η ύπαρξη μιας κυκλικής οικονομίας του πλαστικού, την οποία προβάλλει η βιομηχανία.
Σύμφωνα με την ανάλυση αυτή, τα αμερικανικά νοικοκυριά παρήγαγαν 51 εκατ. τόνους πλαστικών αποβλήτων το 2021, από τους οποίους ανακυκλώθηκαν μόνο 2,4 εκατ. τόνοι.
Η τάση είναι καθοδική, ιδιαίτερα αφότου η Κίνα έπαψε, το 2018, να δέχεται τα πλαστικά απορρίμματα της Δύσης και ταυτόχρονα να ανακυκλώνει ένα μέρος τους. Επιπλέον οι τιμές παραγωγής του πλαστικού μειώνονται, καθώς η βιομηχανία του πλαστικού αναπτύσσεται με ταχύτητα.
«Οι βιομηχανικοί όμιλοι και οι μεγάλες επιχειρήσεις άσκησαν πίεση για να παρουσιαστεί η ανακύκλωση ως μία λύση», εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Λάιζα Ράμσντεν της Greenpeace USA. «Κάνοντας αυτό, απέφυγαν κάθε ευθύνη», πρόσθεσε επικαλούμενη επιχειρήσεις όπως οι Coca-Cola, PepsiCo, Unilever και Nestlé.
Σύμφωνα με την Greenpeace USA, μόνο δύο τύποι πλαστικών γίνονται δεκτοί στα περισσότερα από τα 375 κέντρα ανάκτησης υλικών που λειτουργούν στη χώρα.
Το πρώτο είναι το τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET), που χρησιμοποιείται για τα μπουκάλια νερού και αναψυκτικών, και το δεύτερο είναι το πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας (PE-HD), που χρησιμοποιείται για παράδειγμα στα μπουκάλια του σαμπουάν ή στα προϊόντα του νοικοκυριού.
Αυτοί οι δύο τύποι είναι κατηγοριοποιημένοι ως αριθμοί 1 και 2, σύμφωνα με τις χρησιμοποιούμενες προδιαγραφές, οι οποίες αριθμούν συνολικά επτά είδη πλαστικών.
Όμως το να είναι ανακυκλώσιμα θεωρητικά, δεν σημαίνει και ότι τα προϊόντα πράγματι ανακυκλώνονται.
Σύμφωνα με την έκθεση, τα PET και PE-HD είχαν ποσοστά ανακύκλωσης 20,9% και 10,3% αντιστοίχως – δύο ποσοστά που έχουν μειωθεί σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα της Greenpeace USA το 2020.
Επιπλέον τα πλαστικά τύπου 3 ως 7 -που περιλαμβάνουν τις πλαστικές σακούλες, τα παιδικά παιγνίδια, τις συσκευασίες γιαουρτιών…- ανακυκλώνονται σε ποσοστά κάτω του 5%.
Ακόμη κι αν φέρουν το σύμβολο που δείχνει ότι η ανακύκλωσή τους είναι δυνατή, αυτά τα προϊόντα, που χρησιμοποιούν τα πλαστικά 3 ως 7, δεν ανακυκλώνονται στην πραγματικότητα αρκετά ώστε να μπορούν να ταξινομηθούν ως ανακυκλώσιμα από την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου (FTC).
Σύμφωνα με την έκθεση, η πρακτική της ανακύκλωσης του πλαστικού δεν λειτουργεί για πέντε λόγους.
Κατ’ αρχάς επειδή η ποσότητα των πλαστικών απορριμμάτων είναι τέτοια που είναι εξαιρετικά δύσκολο να συγκεντρωθούν όλα.
Επιπλέον, ακόμη κι αν ανακτώνταν όλα, εφόσον αυτά τα απορρίμματα δεν μπορούν να ανακυκλωθούν μαζί, αυτό καθιστά στην πράξη «αδύνατο να γίνει διαλογή χιλάδων δισεκατομμυρίων προϊόντων», σύμφωνα με την έκθεση.
Τρίτον, οι διαδικασίες ανακύκλωσης του πλαστικού είναι και οι ίδιες βλαβερές για το περιβάλλον, καθώς εκθέτουν τους εργαζόμενους σε χημικά προϊόντα και δημιουργούν μικροπλαστικά.
Ο τέταρτος λόγος είναι ότι αυτά τα ανακυκλωμένα πλαστικά δεν μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν ως δοχεία τροφής, εξαιτίας του κινδύνου να είναι τοξικά.
Τέλος η ανακύκλωση κοστίζει υπερβολικά ακριβά, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οράνωση. «Τα καινούρια πλαστικά είναι άμεσα ανταγωνιστικά των ανακυκλωμένων» και «η παραγωγή των πρώτων είναι πολύ λιγότερο ακριβή και η ποιότητά τους καλύτερη», υπογραμμίζεται στην έκθεση.
Η Λάιζα Ράμσντεν ζήτησε να προτιμώνται τα μη πλαστικά δοχεία που μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν και οι κοινωνίες να υποστηρίξουν μια διεθνή συνθήκη για το πλαστικό, η εκπόνηση της οποίας άρχισε φέτος από τον ΟΗΕ.
Η ίδια υπογράμμισε πως το πρόβλημα που αφορά την ανακύκλωση του πλαστικού είναι μοναδικό και δεν ισχύει για τα χαρτοκιβώτια ή τα μέταλλα.