Καλλιτέχνης αυτοδίδακτος και αυτόνομος, εικαστικός-σκιτσογράφος-κομικογράφος και ο πρώτος που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του ως storyboard artist στο χώρο του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου, ο Tass, όπως συνήθως υπέγραφε, έφυγε πρόωρα πριν τρία χρόνια, στην ακμή της πορείας του. Μέρος του πολυποίκιλου και εντυπωσιακού έργου του αναδεικνύεται σε αυτή την έκθεση που συνοδεύεται από την ξεχωριστή, δίγλωσση (ελληνικά/αγγλικά) έκδοση «The Tass Book | The Art of Storyboard» την οποία εξέδωσαν από κοινού, τον Νοέμβριο του 2023, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και η εταιρεία παραγωγής Marni Films (επιμέλεια: Έφη Παπαζαχαρίου-Χρήστος Χουλιάρας / σχεδιασμός: Γιάννης Καρλόπουλος).
Το μεγαλύτερο μέρος της έκθεσης αποτελείται από αυθεντικά έργα του δημιουργού, ο οποίος σχεδίαζε και ζωγράφιζε, κυριολεκτικά όπου έβρισκε, με τα αγαπημένα του “όπλα”, το στυλό και το μολύβι. Πορτραίτα με κεντρικό πρόσωπο τη γυναίκα -την άγνωστη ή διάσημη (Juliette Binoche, Rachel Weisz κ.α.), την τρυφερή ή αισθησιακή, την απλή ή υπερηρωίδα (Lara Croft ). Πορτραίτα ανδρικά, φίλων ή αγαπημένων του κινηματογράφου (James Dean, Stanley Kubrick κ.α.), καθώς ο Tass ήταν απόλυτος λάτρης του σινεμά και των σάουντρακ, με βαθιές γνώσεις στο είδος. Κόμικς που δεν εκδόθηκαν ποτέ (Woominator, Dr Candy), σκίτσα, μικρά ή μεγαλύτερα και κατά κύριο λόγο, όπως σχεδόν όλα τα έργα του, ασπρόμαυρα. Αλλά και προσχέδια ή τελικά storyboards και αφίσες για μερικές από τις ταινίες που συμμετείχε, όπως: «Ο χαμένος τα παίρνει όλα» του Νίκου Νικολαΐδη (2002), «Dream Toy» του Χρήστου «Μάνσον» Χουλιάρα (2015), «Τετάρτη 04:45» του Αλέξη Αλεξίου (2015), «Dodo» του Πάνου Χ. Κούτρα (2022), «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο» του Γιάννη Βεσλεμέ (2024) κ.α. Επιμέλεια έκθεσης: Έφη Παπαζαχαρίου.
Το σύμπαν του Γιώργου Τασιούλα
O Γιώργος Τασιούλας ή Τass (ή αντιπρόεδρος της «σαουντρακικής κοινότητας» που είχε φτιάξει με τους φίλους του) γεννήθηκε το 1970 στη Θεσσαλονίκη αλλά μεγάλωσε στο Μόναχο. Αν και έγινε δεκτός στη σχολή Καλών Τεχνών τόσο του Μονάχου όσο και της Αθήνας, καθώς και στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (με υποτροφία), αποφάσισε να μην παρακολουθήσει καμία από τις σχολές. Ζωγράφιζε πίνακες και σχεδίαζε ακατάπαυστα από τα πρώτα χρόνια της ζωής του μέχρι το τέλος, σκίτσαρε κάθε είδους θέματα που του κέντριζαν το ενδιαφέρον και έφτιαχνε κόμικς, συχνά με δικά του σενάρια.
Η πρώτη επαγγελματική επαφή του με τον κινηματογράφο που υπεραγαπούσε, ήταν στα γυρίσματα της ταινίας του Νίκου Νικολαΐδη «Θα σε δω στην Κόλαση, αγάπη μου» (1999), όπου δούλεψε ως β’ βοηθός σκηνοθέτη. Η στενή συνεργασία του με τον σπουδαίο Έλληνα δημιουργό συνεχίστηκε και στην επόμενη ταινία του, «Ο χαμένος τα παίρνει όλα» (2002), καθώς σχεδίασε τα storyboard αλλά επίσης δούλεψε στη σκηνογραφική ομάδα δίπλα στη Μαρί-Λουίζ Βαρθολομαίου.
Για περισσότερες από δύο δεκαετίες σχεδίαζε ασταμάτητα storyboard, αφίσες, τίτλους, concept design και artwork για ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, ελληνικές και ξένες τηλεοπτικές σειρές και διαφημιστικά. Αναφέρουμε ενδεικτικά κάποιους τίτλους: «Σκηνοθετώντας τη κόλαση» και «Dream Toy» του Χρήστου «Μάνσον» Χουλιάρα, «Τετάρτη 04:45» του Αλέξη Αλεξίου, «Νορβηγία» του Γιάννη Βεσλεμέ, «Interruption» του Γιώργου Ζώη, «Μαριονέτες» του Παντελή Καλατζή, «Largo» του Στέργιου Πάσχου, «Cosmic Candy» της Ρηνιώς Δραγασάκη, «Ο γιος της Σοφίας» της Ελίνας Ψύκου, «Digger» του Τζώρτζη Γρηγοράκη. Ανάμεσα στις τελευταίες δουλειές του ήταν τα storyboard για τις τηλεοπτικές σειρές «42οC» και «Καρτ Ποστάλ», καθώς και για τις ταινίες «Dodo» του Πάνου Χ. Κούτρα και «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο» του Γιάννη Βεσλεμέ.
Ο Γιώργος Τασιούλας έφυγε την Παρασκευή 23 Απριλίου 2021, αργά το βράδυ, σε ηλικία 51 ετών.