Το Noucmas άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό πριν από τέσσερα χρόνια, τον Απρίλιο του 2019. Έξι μήνες νωρίτερα, τον Οκτώβριο του 2018, είχαμε βρει τον χώρο. Ένα παλιό ξυλουργείο εγκαταλειμμένο για 10 χρόνια. Tο αδειάσαμε, ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τα στούντιο μας και στη συνέχεια τον χώρο της έκθεσης.
Κοιτώντας πίσω αναλογιστήκαμε τι σημαίνουν αυτά τα τέσσερα χρόνια. Ο όρος κρίση τα λέει όλα. Ξεκινώντας από αυτό που θεωρούμε ως τους τελευταίους μήνες της «Ελληνικής Κρίσης» ή της «Ευρωπαϊκής Κρίσης», η οποία ήταν καθαυτή μια συνέπεια της «Κρίσης των Subprimes». Αυτή αντικαταστάθηκε σύντομα από την «Κρίση του Covid», η οποία οδήγησε στην πληθωριστική άνοδο των τιμών και των ενοικίων. Ένας πόλεμος στην Ουκρανία που έκανε τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και τα σουβλάκια ακόμα πιο ακριβά. Πιο πρόσφατα γεγονότα όπως η θανατηφόρα τραγωδία των Τεμπών και ο σεισμός στην Τουρκία και τη Συρία αποτελούν σκληρές υπενθυμίσεις ότι «η κρίση» δεν έχει τέλος.
Αυτή η «κρίση» δεν φαίνεται να έχει αρχή, ούτε και τέλος. Είμαστε περικυκλωμένοι από έναν ωκεανό κρίσης.
Στη Σελήνη υπάρχει ένα μέρος που ονομάζεται «Θάλασσα της Κρίσεως» (“Mare Crisium”), μια φεγγαρόλιμνη που βρίσκεται στο λεκανοπέδιο Crisium, ακριβώς βορειοανατολικά της «Θάλασσας της Ηρεμίας» (“Mare Tranquillitatis”). Σύμφωνα με την χαρτογραφία του φεγγαριού, αν κατευθυνθούμε νοτιοδυτικά για λίγο, θα βρούμε τη Θάλασσα της Ηρεμίας. Προς το παρόν όμως, βρισκόμαστε στη Θάλασσα της Κρίσεως, προσπαθώντας να μην πνιγούμε.
Στην προσπάθεια μας να παραμείνουμε στην επιφάνεια, καλέσαμε τον Άγγλο καλλιτέχνη Francis Olvez-Wilshaw για να μας βοηθήσει. Ο Francis δημιούργησε ένα μεγάλο πλοίο το οποίο λειτουργεί ως σπόνδυλος της έκθεσης. Είναι κατασκευασμένο από μια συνδυαστική χρήση ανακαινισμένων και ανακτηθέντων επίπλων που βρέθηκαν στους δρόμους και τις αγορές της Αθήνας, ρούχα από second hand καταστήματα και εικαστηκές προσθήκες του ίδιου του Francis.
Αυτό το προσγειωμένο ναυάγιο γίνεται ένα μέσο για τη φαντασία, συνδέοντας την εμπειρία του παππού του, που ήταν ψαράς από το αρχιπέλαγος των Φιλιππίνων, την ανάγνωσή της Οδύσσειας και την ιστορία του NOUCMAS ως πρώην ξυλουργείο. Σε διάλογο με το έργο του Francis, η έκθεση περιλαμβάνει έργα των τριών συνιδρυτών του NOUCMAS: Κατερίνα Χάρου, Όλγα Σουρή και Βίνσεντ Μερινιάκ.
Τα έργα της Κατερίνας είναι ταλισμανικά αντικείμενα, απλωμένα σε διάφορα σημεία του εκθεσιακού χώρου, με σκοπό να προστατεύουν τους περιπλανώμενους από τους κινδύνους που μπορεί να συναντήσουν στο δρόμο τους. Η Όλγα σχεδίασε ένα χάρτη πλοήγησης για να βοηθήσει τους περιπλανώμενους να χαθούν, ενώ τα «πλάσματα της αποκάλυψης» του Βίνσεντ αμφισβητούν το περίπλοκο τεχνολογικό μας περιβάλλον, το οποίο αποτελείται από δυσλειτουργικά πολεμικά μηχανήματα και ανόητες συζητήσεις με την τεχνητή νοημοσύνη.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, ο Andrew Bunsell, ένας από τους μόνιμους residents του NOUCMAS, θα παρουσιάσει ζωντανά τη νέα του ορχηστρική σύνθεση με τίτλο “Involuntary Mountain”, η οποία συνδυάζει τη σκοτεινή πειραματική pop και την ηλεκτρονική μουσική, εξερευνώντας τη διάχυση, τη διάσπαση και την κατάρρευση.
Μαζί σχηματίζουμε μια ωδή στην εποχή της σύγχυσής μας και προτείνουμε τρόπους για να πλοηγηθούμε μέσα από αυτή, με θρυλική χάρη.
20th of April 2023
Opening: 19:00
Artist talk: 19:30
Music performance: 21:00
Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή 20/4 – 14/5
Πέμπτη με Κυριακή 17:00-20:00