Για πέμπτη χρονιά στη Στέγη, άνθρωποι με αληθινές ιστορίες μιλούν για την αποδοχή ενάντια στο στίγμα και την προκατάληψη. Την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου, η καθιερωμένη ανοιχτή συζήτηση I’m Positive επιστρέφει στην Κεντρική Σκηνή, για να ρίξει φως στη σημασία της αγάπης και της αποδοχής που καλλιεργείται στον πυρήνα της οικογένειας για να διοχετευτεί στην κοινωνία. Η συζήτηση πραγματοποιείται με τη σφραγίδα του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή». Συντονίζουν η Λυδία Παπαϊωάννου και ο Φώτης Σεργουλόπουλος.
Τον Δεκέμβριο του 2021, η νοσηλεύτρια Μαρία Γκίκα δήλωσε πως «η ασθένεια είναι φυσικό κακό και όχι ηθικό», αποτυπώνοντας σε μια φράση τη δαιμονοποίηση της σεξουαλικότητας, αλλά και την ενοχή που είναι συχνά συνδεδεμένη με τη διάγνωση HIV. Έναν χρόνο μετά, η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουν τα άτομα που ζουν με τον ιό εξακολουθούν να είναι οι διακρίσεις και η άγνοια της κοινωνίας. Για αυτό και φέτος, το I’m Positive έρχεται πιο ανοιχτό από ποτέ για να αγκαλιάσει κάθε θετική φωνή που επιλέγει να μοιραστεί αληθινές ιστορίες συμπερίληψης.
«Είναι σημαντικό να πάρεις τον εαυτό σου από το χέρι. Είναι σημαντικό να σου κρατάνε το χέρι αυτοί που σε αγαπάνε.»
– Γιώργος Ανδρουλάκης & Ειρήνη Μαργαρίτη
H Mαρία με τη μητέρα της μιλούν για τη διαδικασία αποδοχής μέσα στο πλαίσιο της οικογένειας. Ο Γιώργος με την Ειρήνη, που μεγάλωσαν σε κλειστά και ομοφοβικά περιβάλλοντα, φωτίζουν τη δύναμη της φιλίας που μπορεί να νικήσει το στίγμα και την προκατάληψη, αποδεικνύοντας ότι την οικογένεια που θέλουμε να έχουμε δίπλα μας, την επιλέγουμε. Η Αμαλία και η Δήμητρα, μητέρες τρανς εφήβων, βάζουν τα παιδιά τους πάνω από τον εαυτό τους και συζητούν ανοιχτά για τη δύναμη και την υπομονή που απαιτεί μια τέτοια αλλαγή, αλλά και για τη σημασία ενημέρωσης των γονέων πάνω σε ζητήματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Ο Διονύσης, ένα τρανς αγόρι, με τον πατέρα του αγκαλιάζουν τις επιλογές των ατόμων και αναδεικνύουν τη σημασία της στήριξης από την οικογένεια.
«Ήθελα να το μάθουν όλοι.»
Η Μαρία (Cyber) Κατσικαδάκου είναι ΛΟΑΤΚΙ ακτιβίστρια και ιδρύτρια/διοργανώτρια του Outview Festival. Ήταν από τα πρώτα άτομα στην Ελλάδα που μίλησε δημόσια για την ταυτότητά της, δηλώνοντας ανοιχτά ότι είναι λεσβία. Μαζί με τη μαμά της Ουρανία, έρχονται να μιλήσουν για τη σημασία της αποδοχής μέσα στον κύκλο της οικογένειας, την οποία θεωρούν αυτονόητη.
«Επέλεξα να είμαι δίπλα στον γιο μου.»
O Διονύσης Λεβεντάκης είναι ένα τρανς αγόρι που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Δέχτηκε πολλή αγάπη και στήριξη από τον πατέρα του, τον Μάριο. Γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι η εξαίρεση στον κανόνα, καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό των τρανς ατόμων δεν λαμβάνουν τη στήριξη των οικογενειών τους.
«Είναι σημαντικό να σου κρατάνε το χέρι αυτοί που σε αγαπάνε.»
Ο Γιώργος Ανδρουλάκης μεγάλωσε στην Ιεράπετρα της Κρήτης, σ’ ένα κλειστό και ομοφοβικό περιβάλλον. Διαγνώστηκε με HIV το 2010 και λίγες ημέρες αργότερα επέλεξε να το μοιραστεί με τον περίγυρό του. Πίστεψε ότι θα ξεσπάσει πόλεμος, όμως υπήρξαν άνθρωποι που τον πλησίασαν και τον αγκάλιασαν. Ανάμεσά τους και η αγαπημένη φίλη του, η Ειρήνη.
«Εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτεσαι τον εαυτό σου, αλλά το παιδί σου.»
Η Αμαλία Κουτσούκου και η Δήμητρα Παπαϊωάννου είναι μητέρες δύο τρανς εφήβων, καθηγήτριες αγγλικής φιλολογίας και μέλη της ομάδας υποστήριξης κι ενδυνάμωσης γονέων με ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιά «Proud Parents Greece» (Υπερήφανοι Γονείς). Ενώνουν τις φωνές τους για να αναδείξουν την εμπειρία ενός γονέα απέναντι σε έναν έφηβο που διεκδικεί την ταυτότητά του.
Συντελεστές
Διοργάνωση: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση & Θετική Φωνή
Συντονισμός συζήτησης: Λυδία Παπαϊωάννου, Φώτης Σεργουλόπουλος,
Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση σε συνεργασία με τον Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή»
Παράλληλη διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα: Σοφία Ρομπόλη.
Μάθετε περισσότερα ΕΔΩ.
Κλείστε θέση για τη συζήτηση ΕΔΩ.
Η είσοδος του κοινού στη συζήτηση είναι ελεύθερη και θα πραγματοποιηθεί με δελτία εισόδου.