epa08224109 English actor Hugh Grant arrives for the Laureus World Sports Awards ceremony at the Verti Music Hall in Berlin, Germany, 17 February 2020. EPA/CLEMENS BILAN
Πριν από περίπου 25 χρόνια, ο δημοφιλής ηθοποιός Χιου Γκραντ, που τότε βρισκόταν στην ακμή της καριέρας του, γνώρισε τη διαπόμπευση των βρετανικών tabloids, όταν συνελήφθη με μία εργάτρια του σεξ στο αυτοκίνητό του και του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για προσβολή της δημοσίας αιδούς. Η γνώμη του για τα tabloids και τη σκοτεινή πλευρά του Τύπου δεν είχε ακουστεί ποτέ τόσο καθαρά, αν και σε κάποιες ταινίες του έχει φροντίσει να επικοινωνήσει την απέχθειά του για τον σκανδαλοθηρικό Τύπο και για τον τρόπο που θησαυρίζει εις βάρος της ιδιωτικότητας διάσημων ανθρώπων και μη.
Πριν από περίπου 25 χρόνια, ο δημοφιλής ηθοποιός Χιου Γκραντ, που τότε βρισκόταν στην ακμή της καριέρας του, γνώρισε τη διαπόμπευση των βρετανικών tabloids, όταν συνελήφθη με μία εργάτρια του σεξ στο αυτοκίνητό του και του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για προσβολή της δημοσίας αιδούς. Η γνώμη του για τα tabloids και τη σκοτεινή πλευρά του Τύπου δεν είχε ακουστεί ποτέ τόσο καθαρά, αν και σε κάποιες ταινίες του έχει φροντίσει να επικοινωνήσει την απέχθειά του για τον σκανδαλοθηρικό Τύπο και για τον τρόπο που θησαυρίζει εις βάρος της ιδιωτικότητας διάσημων ανθρώπων και μη.
Τώρα, όμως, σε ένα ντοκιμαντέρ του BBC 2, αφιερωμένο στην αυτοκρατορία του Μέρντοχ, πιο ώριμος και με πιο μεστή γνώμη από ποτέ στρέφει τα πυρά του ευθέως εναντίον του “πατριάρχη” των tabloids και “αυτοκράτορα” των media, Ρούπερτ Μέρντοχ, λέγοντας ότι πρόκειται για έναν πραγματικό εχθρό της Δημοκρατίας, έναν άνθρωπο που πλούτισε εις βάρος της ιδιωτικής ζωής ανυποψίαστων ανθρώπων και έχοντας στο πλευρό του μία στρατιά δημοσιογράφων – κατασκόπων που εξυπηρετούσαν το έργο του. Κάπου εδώ να σημειωθεί ότι ο Γκραντ δεν είναι ο μόνος που έχει πέσει θύμα των Βρετανικών tabloid. Από τον Λιμπεράτσε έως την πριγκίπισσα Νταϊάνα και από τον Φρέντι Μέρκιουρι έως τη Μέγκαν Μαρκλ, όλοι με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο είδαν άγνωστες πτυχές της ζωής τους να γίνονται εξώφυλλο διαρκείας, έλκοντας πολύ συχνά όλη την ομοφοβία, τον σεξισμό και τον ρατσισμό που κρύβεται στη βρετανική κοινωνία εδώ και χρόνια. Από την άλλη, ο πρωταγωνιστής μεγάλων κινηματογραφικών επιτυχιών δεν είναι ο μόνος που μιλά σ’ αυτό το ντοκιμαντέρ: η έρευνα της Guardian του 2009 ήταν καταλυτική σε ό,τι αφορά την ενημέρωση του κόσμου για τον τρόπο με τον οποίο κινείται, δικτυώνεται και αποκαλύπτει πληροφορίες ο tabloid Τύπος. Τακτικές που, ως επί το πλείστον, τότε βασίζονταν στις τηλεφωνικές υποκλοπές και στην 24/7 παρακολούθηση διασημοτήτων από γραφεία ιδιωτικών ντετέκτιβ που συνεργάζονταν με δημοσιογράφους των Μέσων του Μέρντοχ για την αλίευση κάθε πληροφορίας που ενδεχομένως θα τους “έκαιγε”.
“Ο Μέρντοχ είναι ο εχθρός των φιλελεύθερων δημοκρατιών, αν αυτό συζητάμε. Με εμένα συνέβη όταν ήμουν σε μια πολύ καλή στιγμή στην καριέρα μου. Ήταν σαν, με κάποιο τρόπο, έπρεπε να πληρώσω κάποιο τίμημα. Όμως, από την άλλη, ήταν περίεργο: όπου και να πήγαινες με έβλεπες μπροστά σου. Η είδηση υπήρχε παντού. Και μετά αναρωτιόμουν κάτι πολύ απλό: μα, πώς στην ευχή μπορούσαν να ξέρουν πού ακριβώς είμαι;”, λέει μεταξύ άλλων ο ηθοποιός, επιχειρώντας να εξηγήσει τις ομάδες παρακολούθησης αυτού του είδους των media προς συγκεκριμένους στόχους. Η Νέμεσις του Γκραντ άκουγε στο όνομα Νικ Ντέιβις και ο λόγος για έναν από τους πιο ενοχλητικούς της tabloid δημοσιογραφίας που έχουν τη φήμη του ατρόμητου, ωστόσο, πίσω από αυτήν κρύβεται η ιδιότητα του αδίστακτου. Ο Γκραντ, ωστόσο, δεν ήταν ο μόνος που κοπτόταν για τις τακτικές με τις οποίες δούλευαν τα Μέσα του Μέρντοχ. Το ρεπορτάζ της Guardian άρχισε να φέρνει καρπούς σε δεύτερο χρόνο όταν το 2011 ο Μέρντοχ αναγκάστηκε να αναστείλει την έκδοση της News Of The World καθώς πλήθαιναν οι κατηγορίες και η κατακραυγή για τον τρόπο που η εφημερίδα είχε καλύψει το θέμα της εξαφάνισης μιας ανήλικης.
Με τον Andy Coulson, διευθυντή έκδοσης της εφημερίδας να εκτίει ποινή φυλάκισης και τον Ρούπερτ Μέρντοχ να αρνείται ότι είναι υπεύθυνος για την υποκλοπή ηχητικών μηνυμάτων, φορτώνοντας όλη την ευθύνη στους συνεργάτες τους, και με καταγγελίες που φτάνουν μέχρι την εκλογή του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας, Τζέιμς Κάμερον, το ντοκιμάντερ καταγράφει τη βαθιά κρίση που διέπει εδώ και δεκαετίες τον Τύπο στη Βρετανία. Για την ιστορία, οι δημοσιογράφοι που προχώρησαν σε αυτή την έρευνα για λογαριασμό του BBC ζήτησαν και τη θέση των μελών της οικογένειας Μέρντοχ επί του θέματος. Φυσικά και αρνήθηκαν να λάβουν μέρος σ’ αυτή την κουβέντα που, κάποιοι ελπίζουν ότι ίσως σημάνει την αρχή του τέλους των tabloid στη Βρετανία.