Ç õðïõñãüò Ðáéäåßáò & ÈñçóêåõìÜôùí Íßêç ÊåñáìÝùò êáôáèÝôåé óôåöÜíé óôï Ìíçìåßï Ïëïêáõôþìáôïò ðñïò ôéìÞí ôùí Åâñáßùí ôçò ÎÜíèçò, êáôÜ ôç äéÜñêåéá ôçò ôåëåôÞò áðïêáëõðôçñßùí, ÎÜíèç, ÊõñéáêÞ 20 Öåâñïõáñßïõ 2022. Ï ÄÞìïò ÎÜíèçò, ôï Êåíôñéêü Éóñáçëéôéêü Óõìâïýëéï ÅëëÜäïò êáé ôï ÐÁÊÅÈÑÁ, äéïñãáíþíïõí åêäÞëùóç áðïêáëõðôçñßùí ôïõ Ìíçìåßïõ Ïëïêáõôþìáôïò, ðïõ Ý÷åé áíåãåñèåß óôçí Ðëáôåßá Åëåõèåñßáò ôçò ðüëçò, óôç ìíÞìç ôùí 526 Åâñáßùí ôçò ÎÜíèçò, ðïõ åêôïðßóôçêáí êáé âÜíáõóá èáíáôþèçêáí óôá íáæéóôéêÜ óôñáôüðåäá óõãêÝíôñùóçò êáé åîüíôùóçò. ÁÐÅ-ÌÐÅ/ÁÐÅ-ÌÐÅ/STR
Tα αποκαλυπτήρια του Μνημείου Ολοκαυτώματος των 526 Ελλήνων Εβραίων της Ξάνθης, που εξοντώθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα έγιναν στην πλατεία Ελευθερίας και από την εκδήλωση αυτή η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, ο Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου Παντελεήμων, ο εκπρόσωπος του τοποτηρητή της Μουφτείας ιμάμης Επιούκ Ραμαντάν και ο Ραββίνος Θεσσαλονίκης Ααρών Ισραέλ έστειλαν ισχυρό μήνυμα ειρηνικής συμβίωσης Χριστιανών, Μουσουλμάνων και Εβραίων.
Στη βάση του Μνημείου έχουν τοποθετηθεί 526 βότσαλα, όσοι οι Εβραίοι της Ξάνθης που εξοντώθηκαν από τους Ναζί. Πριν από αυτό τοποθετήθηκαν δυο σιδηροδρομικές ράγες που συμβολίζουν την πορεία τους προς το στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Τρεμπλίνκα.
«Με αυτό το σεμνό Μνημείο η μνήμη των Ξανθιωτών Εβραίων γίνεται φάρος άσβεστος για να θυμίζει πως ότι έγινε τότε, μπορεί να ξανασυμβεί σε κάθε κοινωνία, όσο εξελιγμένη και αν είναι, σε κάθε πόλη, όσο σύγχρονη και αν είναι, σε κάθε χρονική στιγμή στην ιστορία», είπε ο πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας και πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης Νταβίντ Σαλτιέλ.
«Είναι χρέος μας να κατανοούμε όλες τις πτυχές της ιστορίας και παράλληλα να υπερτονίζουμε τις πράξεις ανθρωπιάς και ότι αυτές είναι που μας διδάσκουν ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να κάνει τη διαφορά», σημείωσε.
Ως προς το Μνημείο του Ολοκαυτώματος είπε ότι «θα γίνει σημείο αναφοράς και προσκυνήματος αλλά και εφαλτήριο για δημιουργία πρωτοβουλιών μνήμης και εκπαιδευτικών δράσεων, ένα ζωντανό εργαλείο διάδρασης με την ιστορία. Μόνον έτσι το Μνημείο θα επιτελέσει τον υψηλό του στόχο, να διδάξει στην κοινωνία πως δεν πρέπει να επιτρέψει να ξανασυμβεί ένα νέο Ολοκαύτωμα και πως ο καθένας που περνάει από μπροστά του είναι και αυτός συνυπεύθυνος», τόνισε.
«Η εβραϊκή κοινότητα της Ξάνθης άφησε ανεξίτηλα το αποτύπωμά της με τη δυναμική, σε όλα τα επίπεδα, παρουσία της στην κοινωνία μας», είπε ο δήμαρχος Ξάνθης Εμμανουήλ Τσέπελης.
«Σήμερα η Ξάνθη αποδίδει την οφειλόμενη τιμή στη μνήμη των 526 Εβραίων που είχαν την απάνθρωπη μοίρα όλων των ομοδόξων τους στην Ευρώπη. Είμαστε εδώ για να εκπέμψουμε από την Ξάνθη, από αυτή την ιστορική πολιτιστικά πολύμορφη και υπέροχη πλευρά της Ελληνικής επικράτειας, το μήνυμα της ανθρωπιάς της αλληλεγγύης της δικαιοσύνης και της ειρήνης», σημείωσε.
Στοιχεία για την ιστορία των Εβραίων της Ξάνθης έδωσε ο Βασίλης Ριτζαλέος, μέλος του ΕΔΙΠ του Τμήματος Γλώσσας Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
«Την «πιο μεγάλη νύχτα» στην ιστορία των Εβραίων της Ξάνθης, στις 3 προς 4 Μαρτίου του 1943, ο διευθυντής της καπνεμπορικής εταιρείας Commercial Γεουδά Περαχιά βρήκε καταφύγιο σε φιλικό χριστιανικό σπίτι στη γειτονική Καβάλα και αργότερα διέφυγε στη γερμανική ζώνη κατοχής. Ήταν ο μοναδικός που διασώθηκε εκείνο το βράδυ στο «μάζεμα των Εβραίων», όπως έμεινε στη συλλογική μνήμη. Μεταπολεμικά επέστρεψε στην Ξάνθη και αφιέρωσε τη ζωή και το συγγραφικό του έργο στη διατήρηση της μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος μέχρι το τέλος της ζωής του το 1970», είπε ο κ. Ριτζαλέος και συνέχισε:
«Ποιοί ήταν οι Εβραίοι της πόλης; Ήταν απόγονοι των σεφαραδιτών Εβραίων που εκδιώχθηκαν από την Ισπανία και βρήκαν καταφύγιο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά το 1492. Κεντρικό στοιχείο του πολιτισμού τους ήταν η ισπανοεβραϊκή γλώσσα, τα «ισπανικά» ήλαδίνο. Οι πρώτες εβραϊκές οικογένειες εγκαταστάθηκαν στην Ξάνθη πιθανότατα γύρω στο 1875. Στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν η πόλη εξελίσσεται σε σημαντικό καπνεμπορικό κέντρο, 234 Εβραίοι απογράφονται στην πόλη από τις οθωμανικές αρχές (τα 2/3 είναι καπνεργάτες και διαμένουν προσωρινά όσο διαρκεί ο κύκλος της εργασίας στις καπναποθήκες). Προέρχονται από τη Θεσσαλονίκη, την Αδριανούπολη, την Κομοτηνή και πόλεις της σημερινής Βουλγαρίας. Πρόκειται κυρίως για φτωχούς βιοπαλαιστές από τις εργατικές τάξεις των οθωμανικών κέντρων, αλλά και τεχνίτες, έμπορους υφασμάτων, αργυραμοιβούς, υπαλλήλους και διευθυντές καπνεμπορικών εταιρειών”.
Η δεκαετία του 1920, σημαδεμένη από τους Έλληνες και Αρμένιους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής, γεννά ελπίδες σε όλους με την ανάκαμψη του καπνεμπορίου. Η Κομμέρσιαλ, η Χέρτζογκ, η Σπήρερ είναι σημαντικές καπνεμπορικές εταιρείες εβραϊκών συμφερόντων. Ο Νταβίντ Αρδίττι διατηρεί καπνοβιομηχανία στην πόλη. Ο εβραϊκός πληθυσμός αυξάνεται (φτάνει τους 700 έως 800), η Κοινότητα αποκτά μεγάλη συναγωγή, ένα άνετο διώροφο κτήριο για το σχολείο και τη λέσχη στη συνοικία Χατζησταύρου (των Αγίων Αποστόλων) χάρη σε κληροδότημα του πολυσχιδούς επιχειρηματία Ισαάκ Ντανιέλ και τραπεζικό δανεισμό. Οι περισσότεροι της εργατικής τάξης ζουν στην παραπάνω μικτή περιοχή ενώ οι πιο εύποροι προτιμούν την Παλιά πόλη.
Το αρχοντικό του ευεργέτη της κοινότητας Ντανιέλ αποτελεί ένα κόσμημα της αρχιτεκτονικής και έχει αξιοποιηθεί από τον Δήμο. Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929 έπληξε την εβραϊκή κοινότητα, όπως και το σύνολο του πληθυσμού στο καπνεμπορικό κέντρο με τον εξαγωγικό προσανατολισμό. Μέχρι την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αρκετοί άνεργοι Εβραίοι αναχωρούν για τη Θεσσαλονίκη ή μεταναστεύουν στην τότε Παλαιστίνη και τη Νότια Αμερική. Ολοένα και πιο συχνά η κοινότητα και τα ιδρύματά της αναζητούν την οικονομική στήριξη της κυβέρνησης και του δημοτικού συμβουλίου όπου διαθέτουν και εκπροσώπηση.
Στο τέλος της δεκαετίας του ’20 και στις αρχές της δεκαετίας του ΄30, άρχισαν να κυκλοφορούν αντισημιτικές προκηρύξεις πατριωτικών οργανώσεων οι οποίες αμφισβητούσαν τον πατριωτισμό των Ελλήνων Εβραίων στην Ξάνθη. Η απάντηση δόθηκε τόσο από τις ελληνικές αρχές όσο και από τους νέους της κοινότητας στο Αλβανικό Μέτωπο. Ένας από τους Εβραίους πολεμιστές της Ξάνθης ήταν ο Λούης Κοέν, που έγινε γνωστός με το ψευδώνυμο Κρόνος στην Εθνική Αντίσταση. Στο άκουσμα της καθόδου του γερμανικού και βουλγαρικού στρατού κάποιες εβραϊκές οικογένειες φεύγουν από την πόλη.
Τις πρώτες πρωινές ώρες στις 4 Μαρτίου του 1943, ύστερα από τους πανηγυρισμούς και τις παρελάσεις των αρχών κατοχής και των εποίκων για την εθνική εορτή, σε ανάμνηση της δημιουργίας της Μεγάλης Βουλγαρίας στους χάρτες της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, έγινε η σύλληψη όλων των Εβραίων της πόλης από τη βουλγαρική αστυνομία. Χωρίς γερμανική συμμετοχή. Με την έγκριση του Βασιλιά Μπόρις Γ και της κυβέρνησης Φίλοφ. Στις περισσότερες επίσημες αναφορές γίνεται λόγος για 526 Έλληνες Εβραίους εκτοπισμένους από την Ξάνθη. Μεταφέρονται με τρένο στην πόλη Ντούπνιτσα της Βουλγαρίας και από εκεί στο ναζιστικό στρατόπεδο εξόντωσης της Τρεμπλίνκα στην Πολωνία”.
Όπως είπε, το τμήμα Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στην Κομοτηνή, θα προσφέρει στους φοιτητές του δύο μαθήματα για την εβραϊκή ιστορία και το Ολοκαύτωμα στο νέο πρόγραμμα σπουδών, αρχίζοντας από το επόμενο εξάμηνο.