Η Ηριάννα είναι μέλος της πανεπιστημιακής μας κοινότητας από το 2006 μέχρι σήμερα, αρχικά ως φοιτήτρια του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής, στη συνέχεια ως μεταπτυχιακή φοιτήτρια (2012-2015) του διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Διδασκαλία της Ελληνικής ως Δεύτερης/Ξένης Γλώσσας» και από το 2016 ως υποψήφια διδάκτορας Γλωσσολογίας. Tο 2014 ξεκίνησε με υποτροφία τη συνεργασία της με το Διδασκαλείο Νέας Ελληνικής Γλώσσας, ως ερευνήτρια και διδάσκουσα την ελληνική γλώσσα σε αλλοδαπούς μαθητές, ενώ παράλληλα συμμετέχει ενεργά σε ερευνητικά προγράμματα, σε διεθνή συνέδρια και σε πλήθος άλλων πανεπιστημιακών δραστηριοτήτων με αντικείμενο τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας. Οι επιλογές αυτές της ζωής της φανερώνουν ένα άτομο που σέβεται τον άνθρωπο και υπηρετεί την κοινωνία.
Το 2013, στη διάρκεια της επιστημονικής της πορείας, ξεκινά η δικαστική της εμπλοκή, με αποκορύφωμα την 1η Ιουνίου 2017, όταν της επιβάλλεται η βαριά ποινή φυλάκισης 13 ετών χωρίς αναστολή και χωρίς αναγνώριση ελαφρυντικών. Η διπλή απόρριψη του αιτήματος αναστολής της ποινής (Ιούλιος και Οκτώβριος 2017) έως την εκδίκαση της έφεσης, που ξεκινάει στις 21 Μαρτίου, έχει ως αποτέλεσμα η Ηριάννα να εκτίει την ποινή της μέχρι σήμερα.
Όλοι εμείς παρακολουθούμε με αγωνία την εξέλιξη της υπόθεσης τους τελευταίους μήνες, ενημερωνόμαστε από τα δημοσιεύματα στον τύπο και συμπορευόμαστε με το κύμα συμπαράστασης που αναπτύχθηκε όλο αυτό το διάστημα, υπερασπιζόμενο το κοινό περί δικαίου αίσθημα, το οποίο έρχεται σε αντίθεση προς κάθε προσπάθεια ποινικοποίησης των ανθρώπινων, κοινωνικών σχέσεων.
Ως μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και ως πολίτες ενός κράτους δικαίου, δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράσταση και τη στήριξή μας στην Ηριάννα. Πιστεύουμε ότι η δικαιοσύνη, κρίνοντας την έφεσή της κατά της καταδικαστικής απόφασης, θα επιτελέσει το έργο της και η σχέση της Ηριάννας με τον φυσικό της χώρο, το Πανεπιστήμιο, που τόσο βίαια διακόπηκε στερώντας της μια λαμπρή ακαδημαϊκή εξέλιξη, θα αποκατασταθεί στο μέτρο του εφικτού. Ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά ο αγώνας της θα δικαιωθεί, ώστε να συνεχίσει ελεύθερη την πορεία ζωής που χάραξε, και ότι θα μπορέσει να επιστρέψει κοντά μας, στο Πανεπιστήμιο, στο Διδασκαλείο, στους συναδέλφους, τους συνεργάτες και τους μαθητές της.