Η συγγραφέας Μπάρμπαρα Εχρενρέϊτ κοιτάζει με αμφιβολία όλες αυτές τις τάσεις και πιστεύει πως η κοινωνία αρνείται να κοιτάξει κατά πρόσωπο με την πραγματικότητα του θανάτου και της γήρανσης. Στο νέο της βιβλίο «Natural Causes: An Epidemic of Wellness, the Certainty of Dying, and Killing Ourselves to Live Longer» εξηγεί γιατί οι άνθρωποι ψάχνουν εναγωνίως να βρουν τρόπους να καταπολεμήσουν τη γήρανση και πιστεύει πως όλες αυτές οι προσπάθειες αποτελούν μια πολιτιστική ψευδαίσθηση.
Ερωτηθείς γιατί αποφάσισε να γράψει αυτό το βιβλίο, η συγγραφέας απαντά αστειευόμενη πως ήταν ίσως λάθος καθώς δεν αναφέρεται στον Τραμπ. Όπως λέει, δύο πράγματα ήταν αυτά που την ενθάρρυναν να γράψει το βιβλίο αυτό. «Ο πρώτος ήταν ο συνήθης θυμός, η οργή για κάτι που θεωρεί η ίδια ως αδικία ή ψευδαίσθηση. Ο άλλος λόγος ήταν η περιέργεια. Το βιβλίο ξεκινά με κάποιες ανησυχίες για την περίθαλψη των Αμερικανών και καταλήγει σε ένα βαθύτερο επίπεδο όπου όλοι πρέπει να κοιτάξουμε μέσα μας και να εξετάσουμε τις πιθανότητες να ζήσουμε για πάντα ή για τουλάχιστον 20 χρόνια περισσότερο από τώρα.
Σύμφωνα με την ίδια, επικρατεί η αντίληψη πως η γήρανση είναι κάτι που μπορείτε να πετύχετε αν ακολουθήσετε όλα όσα σας λένε, και πως ο ίδιος ο θάνατος μπορεί να αναβληθεί όλο και πιο μακριά, αν κανείς συμμορφώνετε με τους κανόνες της διατροφής, της άσκησης, της ιατρικής περίθαλψης κλπ. Αλλά πιστεύει ότι όλα αυτά είναι μια πολιτισμική ψευδαίσθηση. «Δεν ελέγχουμε εντελώς την υγεία μας. Ναι υπάρχουν μερικά προφανή πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, όπως το να μην καπνίζουμε. Εάν δεν συμμορφώνεστε με αυτούς τους κανόνες, τότε δε θα γεράσετε με ‘επιτυχία’» λέει η συγγραφέας.
Όπως αναφέρει, ίσως η σημερινή κοινωνία επενδύει πολλά στο να ελέγχει όλο και περισσότερο το σώμα και το μυαλό της, ενώ στην πραγματικότητα δεν παράγει πολλά. Όλοι λένε πως αν κάποιος περνά μερικά λεπτά διαλογιζόμενος, κάνει καλό στο σώμα και την ψυχή του. Αλλά η Εχρενρέϊτ πιστεύει ότι αυτή είναι μια θεραπεία που δημιουργήθηκε από την Silicon Valley για την προώθηση των εφαρμογών της. Και θεωρεί πως αυτό που λείπει σε τόσους πολλούς είναι μια πραγματική σχέση με άλλους ανθρώπους, μια σχέση με κάτι που να είναι τόσο σημαντικό για εμάς, που θα μας εμπλέξει σε κάποιο είδος κοινότητας. Όλα αυτά τα πράγματα που κάνουν οι σύγχρονοι άνθρωποι προκειμένου να παρατείνουν τη ζωή τους αφορούν στα άτομα μεμονωμένα. Κι αυτό δεν είναι κακό, όπως λέει, αλλά δεν δίνουν νόημα στη ζωή μας.