Ο Richard Barwell, οικονομολόγος της Royal Bank of Scotland, σε χθεσινό άρθρο του στη «Wall Street Journal» μίλησε για το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και αναφέρθηκε εκτενώς στις συνέπειες που θα είχε για ολόκληρη την Ευρωζώνη, μια επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή.
Όπως υποστηρίζει, μεταξύ άλλων στο άρθρο του, «το Grexit θα έχει ευρύτατες συνέπειες για την Ευρωζώνη, αποδυναμώνοντας ορισμένους από τους δεσμούς που κρατούν ενωμένο το ενιαίο νόμισμα από κάποιες απόψεις, ενώ θα ενισχύσουν άλλες.» O Barwell τόνισε χαρακτηριστικά πως «εάν η Ελλάδα αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει μια σειρά από προηγούμενα που ενδέχεται να επηρεάσουν το πώς οι πολίτες ψηφίζουν και πώς οι πολιτικοί συμπεριφέρονται αλλού στην Ευρώπη».
Παράλληλα επισήμανε ότι «θα υπάρξουν μαθήματα για τους πολιτικούς σχετικά με τους κινδύνους της πολιτικής του ρίσκου, ειδικά αν ένα Grexit συμβεί σχεδόν από ατύχημα. Αν τα προβλήματα χρηματοδότησης που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και οι τράπεζες κλιμακωθούν και οδηγηθούν εκτός ελέγχου, τότε θα ενεργοποιηθούν έλεγχοι κεφαλαίων, καθιστώντας την προσφυγή στις κάλπες, είτε με κοινοβουλευτικές εκλογές ή δημοψήφισμα, πολύ πιθανή. Οι πολιτικοί σε χώρες με μικρότερες οικονομίες θα είναι στο μέλλον πιο θετικοί στο να καταλήξουν σε συμφωνία με τους πιστωτές και οι πολιτικοί στις πιστώτριες χώρες θα είναι πιο δεκτικοί στο να παρέχουν καλύτερους όρους, συμπεριλαμβανομένης της ελάφρυνσης του χρέους. Ούτως ή άλλως, η Ελλάδα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα κηρύξει πτώχευση μόλις αποχωρήσει από το ευρώ».
Ο αρθρογράφος δε παρέλειψε, επίσης, να αναφέρει ότι «οι βραχυπρόθεσμες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας μετά το Grexit θα είναι οδυνηρές. Θα υπάρξουν, όμως και δύο σημαντικές μεσοπρόθεσμες συνέπειες. Η Eυρωζώνη μετά το Grexit θα ήταν πιο ευάλωτη σε κερδοσκοπικές επιθέσεις στο ευρώ, όπως συνέβη το 2012. Αυτό θα αποθαρρύνει τους επενδυτές και θα υπάρξει φυγή κεφαλαίων. Το πιο ισχυρό εργαλείο πολιτικής της ΕΚΤ, το πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσής , δεν έχει σχεδιαστεί για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, και δεν μπορεί να σταθεροποιεί τις αγορές σε μια μελλοντική κρίση. Το πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για να σώσει τις χώρες που δεσμεύονται να ασκήσουν πολιτική λιτότητας και μεταρρυθμίσεων».
Καταλήγει, βέβαια στο άρθρο του πως όλα τα προαναφερθέντα αποτελούν απλώς υποθέσεις, αν η Ελλάδα καταλήξει,τελικά, σε συμφωνία με τους πιστωτές της και αποτραπεί η έξοδος από την Ευρωζώνη. Υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι «οι συνετοί πολιτικοί και επενδυτές θα πρέπει να διαθέσουν λίγο χρόνο εξετάζοντας το πώς θα απαντούσαν σε ορισμένα από τα ερωτήματα που ένα Grexit θα μπορούσε να εγείρει».