Ο Νίκολα Τέσλα θεωρείται ίσως ο σημαντικότερος εφευρέτης μαζί με τον Τόμας Έντισον, δυο άνθρωποι που πρόσφεραν με τις ιδέες τους, αλλά και την εφαρμογή τους, στην επιστήμη. Γεννημένος στις 18 Ιουλίου 1856 στη μικρή πόλη Σμίλγιαν, στη σημερινή Κροατία, ταξίδεψε το 1884 στις ΗΠΑ, για να γνωρίσει από κοντά τον Τόμας Έντισον και να εργαστεί για εκείνον, εντυπωσιασμένος από τις εκατοντάδες εφευρέσεις του Αμερικανού επιστήμονα.
Οι δυο τους είχαν μια ιδιαίτερη σχέση, που εξελίχθηκε σε αντιπαλότητα, αλλά όχι μίσος, όπως θεωρούν πολλοί. Απλώς η βασική διαφορά των δυο ήταν πως ενώ ο Έντισον ήταν ικανότατος επιστήμονας και επιχειρηματίας που ήξερε να πλασάρει τις ιδέες του και να βλέπει την εμπορικότητά τους, ο Τέσλα ήταν το ακριβώς αντίθετο. Γι’αυτό άλλωστε διαφωνούσαν ιδεολογικά συχνά-πυκνά.
Υπήρξε μεγάλος οραματιστής, αλλά χωρίς την ανάγκη χρηματισμού από τις ιδέες του:«Τα χρήματα δεν αντικατοπτρίζουν την αξία που οι άνθρωποι τους έχουν δώσει. Όλα μου τα χρήματα έχουν πάει σε πειράματα, με τα οποία έχω οδηγηθεί σε νέες ανακαλύψεις που θα διευκολύνουν τη ζωή των ανθρώπων».
Τα μεγαλύτερα επιτεύγματά του, ανάμεσα σε εκατοντάδες πατέντες (περίπου 300) που είχε κατοχυρώσει, είναι φυσικά το πηνίο Τέσλα (που πήρε το όνομά του), η χρήση εναλλασσόμενου ρεύματος (AC) έναντι του συνεχούς (DC), που χρησιμοποιούσε και ο Έντισον, (βλ. ο περίφημος «πόλεμος του ρεύματος»), πρώιμη τεχνολογία X-ray, αλλά και η πραγματική πατρότητα του ραδιοφώνου, αφού τα δικά του πειράματα ήταν πιο μπροστά από εκείνα του Γουλιέλμο Μαρκόνι, ο οποίος ωστόσο είχε δυνατότερο κεφάλαιο και κατόρθωσε να στείλει το πρώτο παν-ατλαντικό μήνυμα στην Αγγλία.
Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε, η καχυποψία του FBI, που τον παρακολουθούσε από το 1936, φοβούμενο για πιθανή συνεργασία με τη Σοβιετική Ένωση και ένα σοβαρό ατύχημα που είχε το 1937, όταν τον χτύπησε αυτοκίνητο, «τσαλάκωσαν» κάπως την εικόνα του Τέσλα εκείνη την εποχή, ενώ μετά το θάνατό του στις 7 Γενάρη 1943, η υστεροφημία του ήταν πενιχρή. Τα τελευταία χρόνια όμως, βλέποντας την επιστημονική και πρακτική συνεισφορά του στα πεδία του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμού, τον έχουν επαναφέρει στο πάνθεον των μεγάλων οραματιστών της επιστήμης.