Ο Χρύσανθος (Μέντης) Μποσταντζόγλου, γνωστός στο πανελλήνιο ως Μποστ, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 7 Νοέμβρη του 1918. Τελείωσε το Η’ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών και εγγράφηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών, για να ακολουθήσει το όνειρό του: να γίνει ζωγράφος. Τελικά εγκατέλειψε τη σχολή σε ένα εξάμηνο, αηδιασμένος από τον ακαδημαϊσμό των μαθημάτων σχεδίου. Το 1947 ξεκίνησε να εργάζεται ως εικονογράφος στον εκδοτικό οίκο Δημητράκου και άλλες εκδόσεις, εικονογραφώντας κυρίως παιδικά βιβλία. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’60 είχε καθιερωθεί ως σκιτσογράφος, πολιτικός γελοιογράφος και χρονογράφος, με συνεργασίες στην Καθημερινή, τις Εικόνες, τον Ταχυδρόμο, τους Δρόμους της Ειρήνης, την Ομάδα, την Ελευθερία, την Αυγή, ενώ μετά το διάλειμμα της Χούντας, συνεργάστηκε με το Αντί, την Πρωινή, την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, τον Ταχυδρόμο και πλήθος εντύπων.
Η πολύπλευρη, εκρηκτική του δημιουργικότητα επεκτάθηκε στη ζωγραφική, το θέατρο, τη στιχουργική και τη διακόσμηση. Έγραψε πάνω από 10 θεατρικά έργα, στα οποία ξεχωρίζουν η «Φαύστα» (1964), η «Μήδεια»(1993) και ο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» (1995), ενώ συνέγραψε την εμβληματική παράσταση Όμορφη Πόλη με τον Μίκη Θεοδωράκη το 1962. Παράλληλα, έκανε 16 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής. Καθιέρωσε ένα ιδιαίτερο σχεδιαστικό, ζωγραφικό και κειμενικό στιλ, γεμάτο πολιτικές αιχμές, ξεκαρδιστική ειρωνεία και -κυρίως- ανορθόγραφο κείμενο, στοιχείο που θα εξελισσόταν σε σήμα-κατατεθέν της μποστικής σάτιρας. Αντιπροσωπευτικά της ζωγραφικής και χιουμοριστικής του ιδιοσυγκρασίας ήταν τα δεκάδες χιλιάδες αντικείμενα (μπουκάλια, κανάτες, ποτήρια, πιάτα, μολυβοθήκες) τα οποία διακόσμησε με μοτίβα και ανορθόγραφα, κατά κύριο λόγο, τσιτάτα στο μαγαζί που άνοιξε το 1966 με τον τίτλο «Λαϊκαί Εικόναι». Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 1995 αφήνοντας ανεξίτηλο στίγμα στην ελληνική σατιρική (και όχι μόνο) δημιουργία.