Μια τυποποιημένη δουλειά γραφείου, 9-5, μπορεί να είναι ιδιαιτέρως επιβλαβής για την υγεία.
Το να κάθεται κανείς πίσω από ένα γραφείο, χωρίς καμία κινητικότητα, πίσω από μια οθόνη, τρώγοντας πρόχειρο φαγητό και καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες καφεΐνης είναι στοιχεία που οδηγούν σε μια ανθυγιεινή καθημερινότητα.
Επιπλέον, η διατάραξη των φυσικών κιρκαδικών ρυθμών και η στέρηση της επαφής με τον ήλιο μπορούν να επηρεάσουν την ψυχική και συναισθηματική ευεξία.
Οι συμβάσεις μηδενικών ωρών, η έλλειψη σταθερότητας, η κακή οικονομική δυνατότητα και η συνεχής διαθεσιμότητα των εργαζομένων λόγων των smartphones μπορούν να εκτοξεύσουν τα επίπεδα του στρες στα ύψη.
Σύμφωνα, με την έρευνα Gallup του 2013, σε 142 χώρες μόλις το 13% αισθάνεται «δεμένος» με την εργασία του.
Ποια είναι, όμως, η λύση; Πως οι άνθρωποι μπορούν να είναι ικανοποιημένοι με τη δουλειά τους;
Η προφανής απάντηση θα ήταν υπέρογκοι μισθοί για όλους, απεριόριστες διακοπές και ίσως μια μικρή πισίνα στον χώρος εργασίας. Η πραγματική απάντηση, όμως, είναι πολύ λιγότερο επιφανειακή από αυτή τη σκέψη.
Σύμφωνα, με τα αποτελέσματα τις έρευνας του 2014 σε πάνω από 20,000 εργαζομένους – της κατηγορίας του λευκού κολάρου – υπάρχουν 4 βασικές και σημαντικές προϋποθέσεις για να είναι κανείς ικανοποιημένος και ευτυχής με τη δουλειά του. Σε θεωρητικό επίπεδο τα 4 αυτά χαρακτηριστικά θα έπρεπε να υπάρχουν σε κάθε κλάδο και τομέα.
Τα διαλείμματα κάθε 90 λεπτά, φαίνεται πως αυξάνουν την παραγωγικότητα κατά 30% σε σχέση τις περιπτώσεις εκείνες που οι εργαζόμενοι δεν έχουν καθόλου διαλείμματα ή έχουν ένα μέσα στη μέρα. Αυξάνει, επίσης, τη δημιουργική σκέψη κατά 50%, ενώ βελτιώνει την υγεία κατά 46%. Η δυνατότητα 2 διαλειμμάτων ανά εργαζόμενο φαίνεται να επηρεάζει θετικά, τόσο τους υπευθύνους, όσο και τους εργαζομένους. Σύμφωνα με τα στοιχεία η καλύτερη ώρα να κάνει ένας εργαζόμενος διάλειμμα είναι κατά τη διάρκεια του δεκατιανού ενώ τα πιο αποτελεσματικά διαλείμματα είναι εκείνα που προσφέρουν στον εργαζόμενο μια ασχολία που δεν έχει να κάνει με τη δουλειά του. Τα μικρά και συχνά διαλείμματα είναι πιο αποτελεσματικά από τα μεγάλα, αλλά όλα είναι το ίδιο ωφέλιμα για την όραση, υγεία και την ικανοποίηση για τη δουλειά.
Οι μετέχοντες στην έρευνα, φαίνεται, να αντιμετώπιζαν πρόβλημα με το ζήτημα της συγκέντρωσης στον χώρο εργασίας. Μόλις το 30% των ερωτηθέντων δήλωσαν πως μπορούσαν να θέσουν προτεραιότητες στα ζητήματα της δουλειάς. Εκείνοι, όμως, που μπορούσαν να βάζουν προτεραιότητες, συγεντρώνονταν μετά ευκολότερα. Για να επιτύχει κανείς την συγκέντρωση πρέπει πρώτα να διεκπαιρεώνει τις δύσκολες εργασίες και να μπορεί μετά να ασχοληθεί με ευκολότερα θέματα.
Η αίσθηση πως η δουλειά σου εκτιμάται από τους ανωτέρους σου είναι από τα βασικότερα συστατικά για έναν ικανοποιημένο υπάλληλο. Εργαζόμενοι που έχουν υπευθύνους που είναι θετικοί και υποστηρικτικοί είναι 1.3 φορές πιο πιθανό να παραμείνουν στη θέση εργασίας τους, και 70% πιο παραγωγικοί και συνδεδεμένοι με τη δουλειά τους.
Οι εργαζόμενοι που αντιλαμβάνονται κάποιον σκοπό και ένα νόημα στη δουλειά τους είναι αυτοί που πιθανότατα θα παραμείνουν στον ίδιο χώρο εργασίας. Σε όλη την έρευνα το ζήτημα του σκοπού αποδείχτηκε το πιο σημαντικό στοιχείο. Ο σημαντικός σκοπός έχει συνδεθεί με την ικανοποίηση στη δουλειά, την παραγωγικότητα και τη γενικότερη ευτυχία. Τοποθετείται πιο ψηλά ακόμα και από τις αποδοχές.
Πηγή: Independent