Στην εβδομάδα μόδας της Νέας Υόρκης γράφτηκε η ιστορία της διαφορετικότητας, αλλά για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος δεν ήταν καθόλου εύκολο.
Με την ολοκλήρωσή της η Νάικορ Πολ, η Τζόρνταν Νταν και η Λίομι Άντερσον επισήμαναν ότι για να κερδίσουν μία θέση στην πασαρέλα είναι μόνο μία πλευρά του αγώνα που δίνουν τα μαύρα μοντέλα, καθώς συχνά στα παρασκήνια έχουν να αντιμετωπίσουν στυλίστες και μακιγιέρ, οι οποίοι δεν έχουν τα κατάλληλα εφόδια για να δουλέψουν πάνω σε φυσικά μαλλιά και πιο σκούρα δέρματα.
Σε μια νέα συνέντευξη στην Teen Vogue, τα πρωτοπόρα μαύρα μοντέλα και ακτιβίστριες στα ζητήματα της πολυμορφίας, Ναόμι Κάμπελ και Μπέθαν Χάρντσον εξήγησαν ότι αυτό δεν είναι καινούργιο φαινόμενο, αλλά είναι κάτι που υπήρχε και διατηρείται στον κλάδο της μόδας.
«Όταν ήμουν νεότερη συνάντησα το ίδιο ζήτημα. Στα παρασκήνια των επιδείξεων υπήρχαν στυλίστες που δεν είχαν καμία εμπειρία στο πώς να δουλεύουν με μαύρα μοντέλα», δήλωσε η Κάμπελ, η οποία συχνά κουβαλούσε μαζί της το δικό της βαλιτσάκι με τα καλλυντικά για να βάφεται, ειδικά τον πρώτο καιρό της καριέρας της. «Είχα πάντα μαζί μου τα δικά μου προϊόντα, τα δικά μου χρώματα μακιγιάζ, προϊόντα για τα μαλλιά μου, τα πάντα, ακριβώς για να είμαι σίγουρη πως θα έχω ό,τι χρειάζεται για να επιτευχθεί ένα καλό αποτέλεσμα», πρόσθεσε.
Η Χάρντσον εξηγεί ότι αυτή η ετοιμότητα που είχαν δεν ήταν θέμα επαγγελματισμού, αλλά ήταν απαραίτητη για να κρατήσουν τη δουλειά. Αν οι στυλίστες και οι μακιγιέρ δεν έχουν τα εργαλεία ή τις δεξιότητες για να διαχειριστούν τα φυσικά μαλλιά ή να δουλέψουν πάνω σε πιο σκούρες επιδερμίδες, τα μαύρα μοντέλα απλά δεν έπαιρναν τη δουλειά. Και χωρίς την παρουσία τους, όλοι αυτοί δεν θα είχαν την ευκαιρία να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους ή να μάθουν περισσότερα πράγματα. «Αν δεν υπάρχουν μαύρα μοντέλα δεν υπάρχει κανένα πρακτικό όφελος», υποστηρίζει η Χάρντσον. (ΑΠΕ)