Η κωμική ιδιοφυία του Marty Feldman δεν είχε να κάνει μόνο με τα υπεργουρλωμένα του μάτια, αποτέλεσμα προβλήματος με το θυρεοειδή του και επακόλουθης εγχείρησης, ούτε με τη φάτσα του γενικότερα, αλλά με το συνδυασμό εικόνας, γραψίματος και κωμικού timing, στοιχεία που το ένα εξ αυτών μπορούν να σε καθιερώσουν ως καλό κωμικό. Ο Feldman διέθετε και τα τρία: Είχε χαρακτηριστική φυσιογνωμία, μπορούσε να γράψει και να σκηνοθετήσει, ενώ το φυσικό κωμικό ένστικτο είναι κάτι παραπάνω από εμφανές με το που τον βλέπεις στην οθόνη.
Γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου 1934 στο Λονδίνο και σπούδασε…στο δρόμο, καθώς πολύ γρήγορα παράτησε το σχολείο για να δουλέψει, αποκτώντας την εμπειρία στο πεδίο. Αφού ψιλοαπέτυχε ως μουσικός, παίζοντας τρομπέτα, συνδύασε την αγάπη του για το Buster Keaton και κυνήγησε το «χρυσό όνειρο της κωμωδίας», όντας κομμάτι της μεγάλης σκηνής της δεκαετίας του ’50 στη Βρετανία, με τους Goons, Fringe αλλά και της καταιγίδας των Monty Python που θα ερχόταν στη δεκαετία του ’60. Έχοντας αποκληθεί ως ο αφανής ήρωας αυτής της περιόδου, λόγω της μεγάλης του επιτυχίας στο ραδιόφωνο αλλά και της συμβολής του γενικότερα στο μέσο της κωμωδίας, ο Feldman ήταν εκ των εγκεφάλων της εκπομπής At Last the 1948 Show (1967), με μέλη τους John Cleese και Graham Chapman, τη μια από τις δυο pre-Python εκπομπές που έθεσαν τα θεμέλια για το Monty Python’s Flying Circus δυο χρόνια μετά. Συνέχισε με τις σύντομες παρόλη την επιτυχία τους σειρές, Marty (1969) και The Marty Feldman Comedy Machine (1971).
Από εκεί και πέρα, ξεκίνησε σιγά σιγά τα κινηματογραφικά του βήματα με σημαντικότερες στιγμές το The Bed-Sitting Room (1969) μαζί με τον Peter Cook και τις κλασικές πλέον συνεργασίες του με τον Mel Brooks, στο Young Frankenstein και τον γνωστότερό του ρόλο, ως ο καμπούρης Igor, αλλά και το Silent Movie δυο χρόνια μετά, για το οποίο έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα. Ακολούθησαν τα The Last Remake of Beau Geste (την οποία σκηνοθέτησε), το In God We Tru$t (1980) και το Yellowbeard (1983). Στα γυρίσματα της ταινίας στο Μεξικό, ο Feldman υπέστη καρδιακή προσβολή και πέθανε στις 2 Δεκεμβρίου 1982 σε ηλικία 48 ετών, πάνω που ο ίδιος έλεγε σε συνεντεύξεις του πως «I am too old to die young, and too young to grow up». Τάφηκε στο νεκροταφείο των Hollywood Hills πλάι στο είδωλό του, Buster Keaton.