Όταν το 1851, ο Χέρμαν Μέλβιλ εξέδιδε το Moby Dick or The Whale (ο πρωτότυπος τίτλος), τότε περίμενε πως θα χαιρετιζόταν ως το αριστούργημά του. Όμως, ίσως επειδή εκδόθηκε πρώτα στην πιο αυστηρή Αγγλία, όπου για παράδειγμα κόπηκε ο επίλογος, αλλάζοντας τελείως το τέλος του διηγήματος, ίσως και για άλλους λόγους που δεν είναι γνωστοί, το σπουδαίο έργο είχε την ακριβώς αντίθετη πορεία. Όχι μόνο δεν έκανε το Μέλβιλ μεγάλο και διάσημο συγγραφέα στο λογοτεχνικό γίγνεσθαι της εποχής, αλλά τον έστειλε στην αφάνεια. Από εκεί κι έπειτα, δεν μπορούσε να βιοποριστεί από το επάγγελμα του συγγραφέα και αναγκάστηκε να πιάσει δουλειά σε τελείως διαφορετικό πόσο. Παρ’όλα αυτά συνέχισε να συγγράφει, ενώ προς το τέλος της ζωής του ασχολήθηκε με την ποίηση, χωρίς και πάλι να ξεχωρίσει.
Ευτυχώς, οι γενιές που ακολούθησαν, ειδικά στις αρχές του 20ου αιώνα, αντιμετώπισαν το μνημειώδες έργο του Μέλβιλ με τη λευκή φάλαινα όπως του άξιζε. Με το κίνημα του μοντερνισμού να αποτελεί το κύριο καλλιτεχνικό ρεύμα της εποχής, ξαφνικά το βιβλίο φάνηκε να έχει διαφορετική απήχηση στο κοινό, κυρίως λόγω του υβριδικού ύφους που διαθέτει. Πλέον, στρογγυλοκάθεται στο θρόνο ενός από τα σημαντικότερα βιβλία όχι μόνο της αμερικανικής, αλλά εν γένει της παγκόσμιας λογοτεχνίας.