Σε αυτή τη σκοτεινή εποχή όπου η επιστήμη υποδουλωνόταν στις ορέξεις των πολεμοχαρών κρατών, που βγαλμένα από τη σκόνη του Β’Παγκοσμίου Πολέμου, προσπαθούσαν να κρατήσουν τα πολιτικά και επεκτατικά γκέμια από τη μια η Δύση κι απ’ την άλλη η Ανατολή, με την Ευρώπη μισοδιαλυμένη και χωμένη ανάμεσα. Σε μια τέτοια προσπάθεια, οι Αμερικάνοι, κόντρα στο πυρηνικό πρόγραμμα των Σοβιετικών εξαπέλυσαν στην ατόλλη Eniwetok στον Ειρηνικό την πρώτη βόμβα υδρογόνου.
Η συγκεκριμένη βόμβα υποτίθεται θα ανέβαζε ακόμη περισσότερο τον οπλικό ανταγωνισμό και θα έσπερνε τον τρόμο στους πιθανούς αντιπάλους, όπως είχε γίνει με την επίδειξη των Αμερικανών το 1945 σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι με τις δυο ατομικές βόμβες. Η ιδέα για την «H-bomb» λέγεται ότι βρίσκεται στις αρχές της δεκαετίας του ’40 και τον Enrico Fermi που πρότεινε στον Dr. Edward Teller την πιθανή δημιουργία ενός υπερόπλου που θα στηριζόταν στη θεωρία της πυρηνικής σχάσης. Το αποτέλεσμα, με τη βοήθεια του Πολωνού μαθηματικού Stanislaw Ulam, ήταν η βόμβα «Mike», η οποία πυροδοτήθηκε επάνω σε ένα τριώροφο κτίσμα που είχαν κατασκευάσει οι επιστήμονες στο Eniwetok και λέγεται πως το ωστικό κύμα έφτασε τα 30 μίλια από το σημείο μηδέν.