Ο Jean Cocteau (Ζαν Κοκτώ), γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου 1889 στο Maisons-Laffitte (Μαιζόν-Λαφίτ), κοντά στο Παρίσι, και από πολύ νωρίς έδειξε το ταλέντο του στο γράψιμο, αφήνοντας σημαντικότατο έργο στην ποίηση, το μυθιστόρημα, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη ζωγραφική και γενικότερα την Τέχνη. Η ζωή του αλλάζει από τα 15 του, όταν και ανεξαρτητοποιείται από την οικογένειά του για να ζήσει τη ζωή ενός δανδή. Με αυτόν τον τρόπο άρχισε να συγχνωτίζεται με έναν ευρύτερο κύκλο καλλιτεχνών, όπως οι Marcel Proust, Pablo Picasso, Amedeo Modigliani, Eric Satie, Maurice Ravel και Igor Stravinsky ανάμεσα σε άλλους.
Σταδιακά ο Cocteau -υπέρμαχος του νέου τότε κινήματος του σουρεαλισμού- που είχε κάνει ήδη όνομα με τα ποιήματα και την πρόζα του, άρχισε να βρίσκεται στο επίκεντρο της αβαν-γκαρντ στη Γαλλία του Μεσοπολέμου, ενώ πολύ σύντομα θα εκμεταλλευόταν και το μέσο του κινηματογράφου για να εκφράσει αυτές τις ιδέες του, όπως έκανε με τα Le Sang d’un poète (Το αίμα του ποιητή, 1930), La Belle et la Bête (Η πεντάμορφη και το τέρας, 1946) ή το Orpheus (Ορφέας, 1950) ή το Le Testament d’Orphée (Η διαθήκη του Ορφέα, 1960), όπου συμμετείχαν οι Picasso και Luis Bunuel, αλλά και τα θεατρικά έργα όπως το La Voix humaine (Η ανθρώπινη φωνή, 1930).
Πέθανε στις 11 Οκτωβρίου 1963 στον πύργο του στη Milly-la-Forêt, Essonne της Γαλλίας από καρδιακή προσβολή, μια ημέρα μετά το θάνατο της πολύ καλής του φίλης και συνεργάτη, Edith Piaf. Λέγεται μάλιστα πως όταν έμαθε το χαμό της σπουδαίας τραγουδίστριας, δεν άντεξε και έπαθε το επεισόδιο.