Ο Chester Arthur Burnett, γνωστότερος ως Howlin Wolf, με την αμίμητη φωνή, το επιβλητικό παρουσιαστικό και την απόλυτα ξεχωριστή περσόνα, που σχημάτισε τον ήχο του αγνού πόνου των μπλουζ, γεννήθηκε στις 10 Ιουνίου 1910 στο White Station του Μισσισσιπή. Το όνομά του προήλθε από φολκλόρ ιστορίες που μοιραζόταν με τον παππού του μεγαλώνοντας σε ένα δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον, με τη μητέρα του να του φέρεται με άσχημο τρόπο.
Εγκατέλειψε το σπίτι του και περπάτησε με τα πόδια περίπου 137 χλμ(!) όπως ισχυρίστηκε για να βρει τον πατέρα του, ο οποίος τον δέχτηκε στην καινούρια οικογένεια που είχε φτιάξει.
Ο Wolf ξεκίνησε στη μουσική βιομηχανία τη δεκαετία του ’30, όπου γνώρισε το δάσκαλο και μεγαλύτερο μπλούζμαν των Delta Blues, Charlie Patton. Η δεύτερη τεράστια γνωριμία του ήταν με τον ιδιοφυή παραγωγό Sam Phillips, τη δεκαετία του ’50, που ηχογράφησε το Wolf στο στούντιο, δίνοντάς μας μερικά ανεξίτηλα κομμάτια της τεράστιας μουσικής περσόνας του. Δίσκοι όπως το Moanin’ at Midnight, αλλά και κομμάτια όπως τα Killing Floor, Smokestack Lightning, Little Red Rooster, Spoonful, Back Door Man, γραμμένα από τον μέγιστο Willie Dixon, που έχει γράψει σχεδόν όλα τα μπλουζ στάνταρντς αν το καλοσκεφτεί κανείς, απογειώθηκαν από το «αλύχτημα του λύκου».
Ο μόνος από τους μεγάλους που έκανε περιουσία και δε τη σκόρπισε από δω κι από κει, αφού ξέφυγε από τις παγίδες των ναρκωτικών, του αλκοόλ και του τζόγου, παντρεύτηκε δυο φορές και έζησε μια σχετικά μετριοπαθή ζωή, μεγαλουργώντας στη σκηνή. Τη δεκαετία του ’60 και του ’70, όταν και τον ξαναθυμήθηκε το κύμα της βρετανικής εισβολής, ηχογράφησε ένα ηλεκτρικό άλμπουμ, το οποίο δεν του άρεσε καθόλου, οδηγώντας σε ένα από τα πιο έξυπνα και πρωτότυπα εξώφυλλα στην ιστορία.
Πέθανε στις 10 Ιανουαρίου 1976 από επιπλοκές του ήπατος. Ήταν 65 ετών και ήδη από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ιδιαίτερης σύνδεσης της μουσικής με την ανθρώπινη ψυχή. The Wolf.