Με το messaging να αναπτύσσεται γοργά τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει της μόδας η λειτουργία παρακολούθησης του συνομιλητή ως προς το αν πληκτρολογεί κάτι ανά πάσα στιγμή. Αυτό το «typing…» ή το αντίστοιχο συμβολάκι (ένα μολύβι που αναβοσβήνει ως επί το πλείστον) που βλέπουμε σε apps όπως το Skype, το Messenger, το ίδιο το Facebook, μας επιτρέπει να βλέπουμε ανά πάσα στιγμή αν ο συνομιλητής μας πληκτρολογεί εκείνη την ώρα. Μολονότι το στοιχείο αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε τσακωμούς με το έτερο ήμισυ, ιδίως όταν ο ένας εκ των δύο θέλει να έχει τον τελευταίο λόγο στον καβγά, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στην ουσία πρόκειται για «στεγνό δόσιμο», απ’ αυτό που κάποτε και υπό άλλες συνθήκες θα ήταν κατακριτέο.
To όλο κόνσεπτ μάλιστα πήγε ένα βήμα παραπέρα τις προάλλες με το λανσάρισμα του Beam Messaging, μιας εφαρμογής που διατίθεται ήδη στο Google Play και ετοιμάζεται να κάνει την εμφάνισή της και στο iOS. Τι κάνει αυτό; Δείχνει σε πραγματικό χρόνο οτιδήποτε γράφουν οι συμμετέχοντες σε μια κουβέντα. Αν φερ’ ειπείν ο συνομιλητής μας πληκτρολογήσει κάτι και στη συνέχεια το διαγράψει, εμείς βλέπουμε ολόκληρη την κίνηση και μάλιστα σε απ’ ευθείας μετάδοση! Αν αυτό δεν είναι κάρφωμα και μάλιστα απ’ τα καλά, τότε αδυνατώ προσωπικά να αντιληφθώ τι μπορεί να ‘ναι. Η πλάκα βέβαια είναι ότι μιλάμε πλέον για πρακτική που έχει εξελιχθεί σε κάτι φυσιολογικό και δεν αναφέρομαι τόσο στο «δόσιμο» όσο στην αδιακρισία που το χαρακτηρίζει.
Με όλα αυτά τα social media που δραστηριοποιούμαστε καθημερινά και με τις πληροφορίες με τις οποίες βομβαρδιζόμαστε πανταχόθεν, έχουμε αναπτύξει έναν εθισμό στην «υπερπληροφοριοδότηση» -αδόκιμος ο όρος αλλά θα μου τον επιτρέψετε. Έχουμε ανάγκη να λαμβάνουμε πλέον δεδομένα και πληροφορίες, σημαντικό μέρος των οποίων ούτε μας χρειάζεται, ούτε έχουμε κάτι να το κάνουμε. Τις θέλουμε απλά… για να τις θέλουμε. Μέσα σ’ αυτές είναι και η έξτρα ενημέρωση για τις ενέργειες εκείνου με τον οποίο συνεννοούμαστε ψηφιακά. Του έφτασε το μήνυμα; Το διάβασε; Απαντά; Με γράφει κανονικότατα; Ειλικρινά απίστευτα πολλές και ακόμα πιο απίστευτα άχρηστες πληροφορίες σε βαθμό τέτοιο που σε μερικά χρόνια, εκείνο το δύσμοιρο μυαλό χειμώνα-καλοκαίρι θα κάψει φλάντζα.
Μακάρι να διαβάζετε τις υπερβολές και την ωδή στην κινδυνολογία κάποιου Δημήτρη Τζιάκα. Ο Τζιάκας πάντως πολύ αμφιβάλλει.