Ο Henry Miller έλεγε ότι «Όταν έρθει η άνοιξη στο Παρίσι, ο πιο ταπεινός εν ζωή θνητός πρέπει να αισθάνεται ότι κατοικεί στον παράδεισο» και η Audrey Hepburn, όπως και αμέτρητοι άλλοι καλλιτέχνες, θεωρεί πως το Παρίσι είναι πάντα μια καλή ιδέα. Οι instagrammable φωτογραφίες κάτω από τον Πύργο του Άιφελ και μπροστά από το άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης στο Λούβρο μπορούν να εμπλουτιστούν.
Η πόλη του φωτός μπορεί να μετρά εκατοντάδες μέρη που αξίζει να επισκεφθείς και να απολαύσεις, με ορισμένα από αυτά να είναι κάποια από τα πιο γνωστά αξιοθέατα του κόσμου, ωστόσο αν είσαι ταξιδιάρα ψυχή, μάλλον θα θες να ζήσεις περισσότερο την local εμπειρία της πόλης-κόσμημα και να ξεφύγεις από τα τετριμμένα spots που είναι γεμάτα τουρίστες.
Η παρακάτω λίστα φτιάχτηκε με μεράκι, με τη βοήθεια μιας χούφτας Παριζιάνων:
Ένα καφέ με το δικό του χαρακτήρα, με πολλούς ντόπιους, οικονομικές τιμές και ευχάριστο προσωπικό, το Les Pères Populaires υπόσχεται να ικανοποιήσει όλους όσους νοσταλγούν τα χρόνια της αθωότητας. Αυτό το μπαρ, ένα από τα πιο φτηνά της πρωτεύουσας, είναι μια καντίνα της γειτονιάς με τραπέζια στα οποία μπορείς να κάθεσαι όλη μέρα και μια παρατεταμένη μυρωδιά μπύρας, που μαρτυρά αξέχαστες μεθυσμένες βραδιές. Η διακόσμηση είναι ένα ασυνάρτητο μείγμα από ανακυκλωμένα έπιπλα, αριστοκρατικά έπιπλα, ξεθωριασμένες κρεμάστρες για παλτό και μια ταπετσαρία. Καθόμαστε σε καρέκλες ή σε έναν παλιό ερειπωμένο καναπέ, παραγγέλνουμε καφέ και κέικ καρότο ή μπύρα και πλατώ με σνακ. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, το μέρος είναι ήρεμο, γαλήνιο και φωτεινό, που προσελκύει ντόπιους φοιτητές, οι οποίοι δουλεύουν συνεργατικά για ώρες. Το βράδυ, το μπαρ είναι γεμάτο, ειδικά όταν έχει live τις Παρασκευές στις 8 μ.μ., με τοπικά συγκροτήματα τζαζ ή γαλλικού τραγουδιού.
Το La Gare, «ο σιδηροδρομικός σταθμός» στα γαλλικά – είναι ένας από τους πολλούς προορισμούς διασκέδασης που βρίσκονται σε πρώην σιδηροδρομικές εκτάσεις που έχουν εμφανιστεί σε όλη την πόλη. Σε αντίθεση με το Station ή το Ground Control όμως, αυτό το μέρος δεν είναι αφιερωμένο στην ηλεκτρονική μουσική, αλλά στην jazz. Μην περιμένετε όμως μια κλασική ατμόσφαιρα ενός jazz club. Η ομάδα του La Gare επέλεξε να μην καθαρίσει ίχνη ζημιάς από τους τοίχους ή να αντικαταστήσει τα σπασμένα πλακάκια στο πάτωμα, διατηρώντας σκόπιμα αυτή την παράνομη αίσθηση. Αν σκοπεύετε να πάτε εδώ, να είστε έτοιμοι για αταίριαστες καρέκλες και τραπέζια, φτηνές μπύρες και έναν τύπο που συχνά βγάζει λόγο και ζητά από τον κόσμο να σωπάσει πριν ξεκινήσει η συναυλία και να μην μιλάει κατά τη διάρκεια αυτής. Εκεί, μπορεί να ζήσετε μια τελετουργική μουσική βραδιά.
Μια ανάσα από την Παναγία των Παρισίων, το θρυλικό βιβλιοπωλείο “Shakespeare & Company”, όνομα που πήρε το 1919 από την Sylvia Beach είναι ένα μέρος που δεν ξέρουν οι mainstream επισκέπτες της αστραφτερής αυτής πόλης. Σήμερα, λειτουργεί ακόμη ως προμηθευτής καινούργιων και μεταχειρισμένων βιβλίων, ως βιβλιοπωλείο αρχαιοτήτων, αλλά και ως βιβλιοθήκη δωρεάν ανάγνωσης ανοιχτή στο κοινό. Επιπλέον, το κατάστημα φιλοξενεί επίδοξους συγγραφείς και καλλιτέχνες με αντάλλαγμα τη βοήθεια γύρω από το βιβλιοπωλείο. Από τότε που άνοιξε το κατάστημα, περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι έχουν κοιμηθεί στα κρεβάτια που βρίσκονται κρυμμένα ανάμεσα στα γεμάτα βιβλία ράφια, με έναν γάτο για συντροφιά. Πάνω από την είσοδο της βιβλιοθήκης ανάγνωσης είναι γραμμένο το μότο του μαγαζιού, «Να μην είσαι αφιλόξενος στους ξένους, γιατί μπορεί να είναι άγγελοι μεταμφιεσμένοι». Δίπλα ακριβώς, έχει το καφέ με νοστιμότατες vegan μηλόπιτες.
Το 1969, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Ζωρζ Πομπιντού είπε «Θέλω με πάθος το Παρίσι να έχει ένα πολιτιστικό κέντρο […] όπου οι πλαστικές τέχνες συμβαδίζουν με τη μουσική, τον κινηματογράφο, τα βιβλία, την οπτικοακουστική έρευνα κ.λπ.». Όλοι ξέρουν το Λούβρο και πολλοί μπορεί να επισκεφτούν το Μουσείο Ορσέ, τo Γαλλικό εθνικό μουσείο στο 7ο διαμέρισμα της πόλης του Παρισιού, στην αριστερή όχθη του ποταμού Σηκουάνα που φιλοξενεί έργα των Vincent van Gogh, Gustave Courbet και Édouard Manet μεταξύ άλλων. Πόσοι όμως θα συνδυάσουν το ταξίδι τους στο ρομαντικό Παρισάκι με μια επίσκεψη στο κέντρο τέχνης και πολιτισμού που προσφέρει στέγη σε πολλαπλές τέχνες; Το Κέντρο Πομπιδού έχει καταφέρει να στεγάσει τόσο το Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης, με διεθνή διάσταση, μια μεγάλη δημόσια βιβλιοθήκη (το μελλοντικό Bpi), ένα κέντρο βιομηχανικής δημιουργίας και ένα κέντρο μουσικής έρευνας και δημιουργίας (Ircam) , όλα μαζί σε ένα και το αυτό κτίριο που βρίσκεται στην καρδιά της πρωτεύουσας. Σήμερα η συλλογή μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης συγκεντρώνει περισσότερα από 120.000 έργα. Είναι η πλουσιότερη συλλογή στην Ευρώπη και η δεύτερη στον κόσμο.
Το Bois de Vincennes είναι ένας από τους δύο «πράσινους πνεύμονες» της γαλλικής πρωτεύουσας ως προς την έκταση, μαζί με το Bois de Boulogne. Το μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο της πόλης, δημιουργήθηκε μεταξύ 1855 και 1866 από τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ’. Το πάρκο βρίσκεται δίπλα στο Château de Vincennes, μια πρώην κατοικία των Βασιλέων της Γαλλίας. Περιλαμβάνει έναν αγγλικό κήπο με τέσσερις λίμνες, ένα δενδροκομείο, έναν βοτανικό κήπο, έναν ιππόδρομο κι έναν ποδηλατόδρομο. Τώρα που άνοιξε ο καιρός, μπορείς να πας για πικ νικ δίπλα στη λίμνη, με ένα μπουκάλι γαλλικό κρασί και φράουλες, χαζεύοντας τους κύκνους. Ή να πάρετε μία από τις δεκάδες βαρκούλες που βρίσκονται μέσα στη λίμνη και να κάνετε κουπί για μία ώρα, ξεχνώντας ότι βρίσκεστε σε μια πόλη 11 εκατομμυρίων κατοίκων. Το πιο αξιοσημείωτο μνημείο στο δάσος παραμένει το Château de Vincennes, ένας θαυμάσιος μάρτυρας της μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής, που μπορείτε να επισκεφτείτε καθημερινά. Το Parc Floral είναι το μέρος όπου γίνονται πολλές δωρεάν εκδηλώσεις, ειδικά το καλοκαίρι, όπως το Φεστιβάλ Τζαζ του Παρισιού. Πέρα από την βόλτα ή την ποδηλατάδα στη φύση, μπορεί να ανακαλύψετε κάποιο DIY techno party στις αχανείς εκτάσεις του.
Ένας πολυχώρος που φέρνει λίγο από τον αέρα του six d.o.g.s. σε πιο μεγάλες διαστάσεις, καθώς έχει στο βάθος έναν καταπράσινο κήπο, κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών. Το καλοκαίρι εκεί βάζουν ξαπλώστρες για να απολαύσεις τον παριζιάνικο ήλιο. Χαρακτηρίζεται ως καντίνα και τόπος ανταλλαγής που βασίζεται στις αξίες της βιώσιμης ανάπτυξης και της οικολογίας. Ανοίγοντας την πόρτα αυτού του πρώην σταθμού τρένου Petite Ceinture, ανακαλύπτεις ένα καφέ-καντίνα αλλά και ένα συνεργατικό εργαστήριο και μια αστική φάρμα. Το La REcyclerie είναι ένα μοναδικό καταφύγιο πράσινου στις πύλες του Παρισιού, σε απόσταση αναπνοής από το σταθμό του μετρό Porte de Clignancourt και πολύ κοντά στο λόφο της Μονμάρτης και την πολύ δημοφιλή Βασιλική της Σακρέ-Κερ. Το La REcyclerie ευαισθητοποιεί και κινητοποιεί το ευρύ κοινό σχετικά με εναλλακτικές λύσεις με διασκεδαστικό και χωρίς ενοχές τρόπο. Μάλιστα, διαθέτει μια βιβλιοθήκη με συγγραφείς και εκδοτικούς οίκους που συμβάλλουν στην ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού για μεγάλα πλανητικά ζητήματα. Πέρα από τις ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις που μπορεί να πετύχετε, κάντε στον εαυτό σας το δώρο να δοκιμάσετε τις τηγανιτές πατάτες και το κρασί που σερβίρουν εκεί.
Προφέρεται «Σαιν-Μαρτέν». Είναι ίσως η πιο κουλ και νεανική περιοχή στο Παρίσι. Η περιοχή του καναλιού είναι τόπος περιπάτου και διασκέδασης συγγραφέων, καλλιτεχνών και νέων που θέλουν να ξεφύγουν από παριζιάνικους καθωσπρεπισμούς. Παίρνουν πίτσες και μπύρες στο χέρι και κάθονται κατά μήκος του καναλιού ή στα μαγαζάκια που εκτείνονται για χιλιόμετρα και μπορείς να βρεις κάθε λογής ποτό και tapas. Μπορείτε να το συνδυάσετε με μια βόλτα στην πλατεία Republique και τα μαγαζιά αυτής της boho περιοχής. Προτείνεται και για ρομαντικό ραντεβού, αλλά και για hangout με την παρέα.
Το πάρκο αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο εντυπωσιακά πάρκα στο Παρίσι. Εγκαινιάστηκε το 1867 τα τελευταία χρόνια της εποχής του Ναπολέοντα Γ’. Πρόκειται για πάρκο αγγλικού τύπου διαμορφωμένο σαν ορεινό τοπίο: περιλαμβάνει βράχους, γκρεμούς, χείμαρρους, καταρράκτες, σπηλιά, επικλινείς πλαγιές, ορεινά λιβάδια, μπελβεντέρε κλπ. Έχει εκπληκτική θέα της πόλης. Το πάρκο είναι ανοιχτό με ελεύθερη είσοδο όλες τις μέρες από τις 7 το πρωί ως τις 9 το βράδυ.
Το νεκροταφείο Père Lachaise πήρε το όνομά του από τον εξομολόγο του βασιλιά Λουδοβίκου XIV, πατέρα François d’Aix de La Chaise. Είναι η πιο διάσημη και πιο δημοφιλής νεκρόπολη στο Παρίσι. Βρίσκεται στο 20ο διαμέρισμα του Παρισιού, εκτείνεται σε 44 εκτάρια και περιλαμβάνει 70.000 ταφικά οικόπεδα. Το νεκροταφείο είναι ένα μείγμα μεταξύ ενός αγγλικού πάρκου και ενός ιερού. Αντιπροσωπεύονται όλα τα στυλ ταφικής τέχνης: γοτθικοί τάφοι, ταφικοί θάλαμοι Haussmanian, αρχαία μαυσωλεία, κ.λπ. Στα καταπράσινα μονοπάτια, οι επισκέπτες διασχίζουν τους χώρους ταφής διάσημων ανδρών και γυναικών. Οι Honoré de Balzac, Guillaume Apollinaire, Frédéric Chopin, Colette, Jean-François Champollion, Jean de La Fontaine, Molière, Yves Montand, Simone Signoret, Jim Morrison, Alfred de Musset, Edith Piaf, Camille Pissarro και ο Oscar Wilde είναι μόνο μερικοί.
Μετά από αυτήν την επίσκεψη στο Παρίσι, μία από τις ωραιότερες πόλεις της Ευρώπης, ίσως να λέτε κι εσείς κινηματογραφικά “We’ll always have Paris.”