Δεν υπάρχουν μόνο τα νησιά του Αιγαίου, υπάρχουν και οι Αζόρες

Οι Αζόρες δεν μοιάζουν με τίποτα άλλο που έχεις ξαναδεί ή μάλλον, μοιάζουν με πολλά πράγματα μαζί, σε ένα κράμα φύσης, υγρού στοιχείου, βουκολισμού, ηφαιστειακής αγριότητας και απέραντης γαλήνης.

Το απομακρυσμένο αρχιπέλαγος που ανήκει στην Πορτογαλία είναι γεμάτο περιπέτειες. Έχει χαρακτηριστεί ως η Χαβάη που βρίσκεται ακριβώς στη μέση του Ατλαντικού αλλά στην πραγματικότητα η φύση στα μικρά αυτά νησάκια παραπέμπει πολύ περισσότερο σε άγρια τοπία της Βόρειας Ευρώπης, παρά σε εξωτικό παράδεισο. 

Έχει καταπράσινα λιβάδια και δάση, πέτρινες παλιές γέφυρες, ηφαίστεια, αγελάδες παντού όπως στην Ελβετία, λίμνες που δημιουργήθηκαν σε κρατήρες ηφαιστείων, ένα ξενοδοχείο-φάντασμα με την πιο απίστευτη θέα, σπήλαια, καταρράκτες, εξορμήσεις για παρατήρηση φαλαινών και δελφινιών, μονοπάτια, φάρους, γραφικά ψαροχώρια με παλιά καφενεία ψαράδων, συγκλονιστικό φαγητό, θερμά λουτρά και τόσα πολλά ακόμη που ανακαλύπτεις όσο πιο πολύ γυρίζεις το κάθε νησί.

Η επιλογή των νησιών που θα επισκεφτείς είναι ένα δύσκολο τασκ είναι η αλήθεια. Εξαρτάται από το πόσες μέρες διαθέτεις, πόσα αεροπλάνα θέλεις να πάρεις, τις ώρες των πτήσεων και τις ανταποκρίσεις ανάμεσα στα νησιά, πόσα χρήματα θες να ξοδέψεις, αν θες να πάρεις κάποιο καράβι, πόσες ώρες θέλεις να ταξιδέψεις αλλά και από την εποχή που θα πας. Εμείς, από τα εννιά νησιά του αρχιπελάγους, επιλέξαμε τρία. Το Faial, το Pico και το São Miguel. Το Flores λέγεται ότι είναι το πιο όμορφο, αλλά όπως είπα, το τασκ για να μπορέσουν να συνδυαστούν όλα ήταν πολύ δύσκολο και το συγκεκριμένο νησί ήταν και το πιο μακρινό.

Το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να φτάσεις στην Πορτογαλία και εκεί θα είναι η βάση σου. Το δικό μας ταξίδι προς τις Αζόρες ξεκίνησε από τη Λισαβόνα. Από εκεί πετάξαμε για το νησί Faial και την πρωτεύουσά του, την Horta. 

Faial

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν είδα το τοπίο στο Faial, είναι ότι μου θυμίζει παραθαλάσσια περιοχή της Σκωτίας. Τεράστιοι βράχοι στη θάλασσα, άγρια κύματα, λευκά παλιά σπιτάκια στις ακτές και στις πλαγιές των βουνών, ένας απόκοσμος φάρος και αγελάδες παντού. Αυτό που το διαφοροποιούσε πολύ ήταν ο απέραντος κρατήρας του ηφαιστείου του. 

Είναι ένα πολύ μικρό νησί που κυριολεκτικά μπορεί κάποιος να το γυρίσει με το αυτοκίνητο σε μία μέρα. Στη μικρή του πρωτεύουσα, την Horta, θα δεις σκάφη από κάθε γωνιά του πλανήτη. Σταθερό σημείο στάσης των ναυτικών εδώ και χρόνια, έχει και το δικό του ιστορικό καφενείο, το Peter’s Café Sport που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείς, αφού έχει μια τεράστια ιστορία στους τοίχους του.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Τα σημεία που οι βράχοι συναντούν τα αφρισμένα κύματα είναι πολλά. Η θέα από ψηλά είναι πραγματικά ονειρική και οι στάσεις που θα κάνεις στις διαδρομές σου επίσης πολλές. Θα πας στην Caldeira για να δεις τον μεγάλο κρατήρα του ηφαιστείου, θα μπεις μέσα σε δάση, θα βρεις την παλιά εκκλησία δίπλα στο νεκροταφείο που μοιάζει με απόκοσμο παραμύθι μυστηρίου και θα καταλήξεις στην περιοχή Capelinhos με τη λάβα που δημιουργεί παραλιακά μια ατμόσφαιρα σεληνιακού τοπίου και καταλήγει σε έναν εντυπωσιακό φάρο. Και φυσικά θα ρίξεις το βλέμμα σου απέναντι, στο νησί Pico και σε μια βουνοκορφή που μοιάζει με ψέμα.

Pico

Λένε ότι η καλύτερη θέα από το νησί Faial, είναι το βουνό Pico στο απέναντι αυτό νησάκι με το ίδιο όνομα. Η αλήθεια είναι ότι το θέαμα είναι τρομερό, αφού η κορυφή του βουνού (το πιο ψηλό της Πορτογαλίας) κάποιες φορές ξεπροβάλλει πάνω από τα σύννεφα και μοιάζει σαν να αιωρείται στον ουρανό ή άλλες φορές κρύβεται μέσα τους. Στο νησί Pico θα πας πολύ εύκολα, με ένα μικρό φέρι παντόφλα, που κάνει γύρω στη μισή ώρα.

Αν είσαι δυνατός παίκτης, μπορείς να πάρεις μονοπάτια και να κάνεις κάποιες βόλτες στις πλαγιές του βουνού ή ακόμα και να φτάσεις στην κορυφή (προσοχή, είναι γύρω στις 9 ώρες το πάνω-κάτω και χρειάζεται οπωσδήποτε οδηγό, μην το κάνεις μόνος σου). Αν όχι, είναι πολλά ακόμα αυτά που θα σε τραβήξουν.

Μπορείς να περπατήσεις κατά μήκος της θάλασσας, να βουτήξεις στην παραλία Praia does Canto da Areia, να πας να δεις τα αμπέλια που φυτρώνουν μέσα στη λάβα, να ανακαλύψεις ηφαιστειογενείς σπηλιές, μικρές λιμνούλες, να μπεις στο Gruta das Torres, το μεγαλύτερο τούνελ από λάβα της Πορτογαλίας, να επισκεφτείς το μουσείο για τις φάλαινες Museu dos Baleeiros, να πιείς καφέ κοντά στη μαρίνα, ή να κάνεις μια μικρή κρουαζιέρα για παρατήρηση φαλαινών και δελφινιών. 

São Miguel

Το νησί που με κέρδισε περισσότερο και ας λένε όλοι ότι είναι το πιο τουριστικό από όλα. Η πρωτεύουσά του είναι η Ponta Delgada και η αλήθεια είναι ότι θυμίζει τουριστικό κέντρο αφού είναι πυκνοκατοικημένη με πολλές πολυκατοικίες. Το πρωί έχει πολλή κίνηση και τουρίστες στους δρόμους, το βράδυ όμως είναι μια άλλη πόλη. Παντού επικρατεί μία ηρεμία, σε σημείο να αναρωτιέσαι τι απέγινε όλος αυτός ο κόσμος που έβλεπες λίγες ώρες πριν. Όπως και να ‘χει εκεί θα είναι η βάση σου αλλά δεν θα περάσεις πολύ χρόνο εκεί παρά μόνο για της ρίξεις μια γρήγορα ματιά, να αγοράσεις κάνα σουβενίρ ή να μπεις σε ένα πλοιάριο για να δεις φάλαινες και δελφίνια. Είναι πολλά τα είδη φαλαινών και δελφινιών που θα δεις εκεί, η ουρά της φάλαινας είναι το σήμα κατατεθέν των νησιών αυτών (υπάρχει σε ΟΛΑ τα σουβενίρ), απλώς δεν τυχαίνει κάθε μέρα να τα δεις όλα. Εμείς είδαμε κάποια αλλά από απόσταση. Είναι ακριβό σπορ και κρατάει γύρω στο τρίωρο, οπότε εσύ αποφασίζεις αν έχεις χρόνο, χρήματα και επιθυμία για να το κάνεις. 

Στην περιοχή Ribeira Grande υπάρχουν οι δύο μοναδικές φυτείες τσαγιού της Ευρώπης, Chá Gorreana και Porto Formoso που αξίζει να δεις. Το São Miguel έχει μια μακρά ιστορία με το τσάι. Οι πρώτοι σπόροι τσαγιού έφτασαν από τη Βραζιλία στις αρχές του 19ου αιώνα και το τσάι καλλιεργείται εδώ από τα μέσα του 1800.

Αυτά που λάτρεψα περισσότερο ήταν μακριά από την Ponta Delgada. Και ήταν τόσα πολλά. Τα τοπία από τη μαύρη λάβα, οι βόλτες στα λιβάδια, η παλιά πέτρινη γέφυρα, η διαδρομή για τις λίμνες Sete Cidades αλλά και η θέα όταν τις αντικρίζεις -τόσο συγκλονιστικές που σου κόβουν την ανάσα πραγματικά, απ’ όπου και αν τις δεις-, τα κανό που έπλεαν ήρεμα μέσα σε μία από αυτές καθώς ο ήλιος χρωμάτιζε τα νερά της χρυσά (μαγεύτηκα τόσο πολύ που ούτε φωτογραφία δεν τράβηξα από αυτή τη στιγμή). Ο μύθος λέει ότι οι λίμνες -μία μπλε, μία πράσινη- σχηματίστηκαν από τα δάκρυα ενός βοσκού και μιας πριγκίπισσας που μοιράζονταν μια μεγάλη αγάπη. Για να φτάσεις στο view point θέλει περπάτημα και ανάβαση αλλά αξίζει τον κόπο, αρκεί να μη φοβάσαι τα ύψη και τα απότομα μονοπάτια. 

Ήταν και το ερειπωμένο ξενοδοχείο Monte Palace που στέκεται σαν φάντασμα ψηλά στο βουνό και κοιτάζει τις λίμνες (και μπορείς να μπεις μέσα και να φτάσεις -με προσοχή- στην ταράτσα του για να ρουφήξεις ορίζοντα) και φυσικά το χωριό Furnas, που είναι από μόνη της μια ιδιαίτερη εμπειρία. Η Lagoa do Furnas είναι μία από τις τρεις κύριες λίμνες που δημιουργήθηκαν σε κρατήρα. Μπορεί να μην είναι τόσο δημοφιλής όσο οι Sete Citades ή η Lagoa do Fogo, αλλά σίγουρα αξίζει να την επισκεφτείς. Βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό, περίπου 5 λεπτά με το αυτοκίνητο. Το κολύμπι στη λίμνη δεν επιτρέπεται αλλά μπορείς να κάνεις κανό. 

Η κοιλάδα που βρίσκεται το χωριό Furnas είναι στην πραγματικότητα ένας τεράστιος ηφαιστειακός κρατήρας. Παρ’ ότι το ηφαίστειο εξερράγη για τελευταία φορά το 1630, η ηφαιστειακή δραστηριότητα είναι έντονη στην περιοχή και οι κάτοικοι την εκμεταλλεύονται στο έπακρο. Υπάρχουν οι φυσικές ιαματικές πισίνες στην περιοχή, αλλά η ηφαιστειακή θερμότητα χρησιμοποιείται επίσης για το μαγείρεμα του Cozido, το παραδοσιακό φαγητό τους. Κατσαρόλες με μείγμα από διάφορα κρέατα και λαχανικά τοποθετούνται υπόγεια σε γεωθερμικές τρύπες που ονομάζονται Fumaroles και μένουν εκεί για περίπου 6 ώρες για να μαγειρευτούν με την ηφαιστειακή θερμότητα. Είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία. Όπως και το να βλέπεις τους καπνούς να βγαίνουν από το χώμα. Ετοιμάσου για έντονη μυρωδιά από θειάφι.

Ένα άλλο καταπληκτικό πιάτο που πρέπει να δοκιμάσεις είναι το Bife à Regional, δηλαδή steak με ελαφριά σως από λευκό κρασί και σκόρδο, κόκκινες πιπερίτσες pimenta da terra (που καλλιεργούνται μόνο στο νησί) και από πάνω ένα αυγό τηγανιτό. Και τηγανιτές πατάτες εννοείται δίπλα (κάποιες φορές και ρύζι). Οργασμική εμπειρία. Και τα δύο μπορείς να τα βρεις στο Restaurante Banhos Ferreos. Ωραίο Bife à Regional θα φας και στο Gastrónomo που βρίσκεται στην Ponta Delgada. Εκεί θα δοκιμάσεις και το ορεκτικό Morcela com Ananás, δηλαδή blood sausages που σερβίρονται μέσα σε ανανά.

 Τα ιαματικά λουτρά Poça da Dona Beija βρίσκονται μέσα στην καταπράσινη φύση του χωριού και έχουν πολλές φυσικές πισίνες. Μπορείς να νοικιάσεις ή να αγοράσεις όλα τα απαραίτητα από το μικρό μαγαζί που βρίσκεται εκεί (πετσέτες, σαπούνια για το ντους μετά, lockers κτλ.) και βέβαια φρόντισε να έχεις κλείσει το εισιτήριό σου νωρίτερα. 

Πέρα από αυτά όμως, το χωριό Furnas έχει πολλά ακόμα να σου δείξει. Παλιά αρχοντικά, μαγικούς κήπους με επιβλητικές σιδερένιες πόρτες, αμέτρητα ποταμάκια, μαγαζάκια με τοπικές λιχουδιές και πολλά καταπληκτικά τυριά (στον μικρό φούρνο Queijaria Furnense δοκίμασα τα πιο βουτυρένια και αφράτα pastéis σε ολόκληρη την Πορτογαλία), εντυπωσιακά πάρκα, γραφικά δρομάκια, είναι πραγματικά ένα παραμυθένιο μέρος που αξίζει να μείνεις τουλάχιστον 2-3 μέρες εκεί. Αν κάτι μου έμεινε περισσότερο από όλο το ταξίδι, είναι αυτό το χωριό. Γενικά πάντως, αυτά που θα δεις σε ολόκληρο το São Miguel, δεν θα τα δεις πουθενά αλλού στον κόσμο, οπότε βάλτο ως προτεραιότητα στη λίστα σου με μελλοντικούς προορισμούς.

Τα Tips

Σε κάθε νησί καλό είναι να νοικιάσεις αυτοκίνητο. Οι δρόμοι είναι καταπληκτικοί και προσφέρονται για μεγάλες βόλτες. Ψάξε καλά την εταιρεία που θα επιλέξεις και τους κρυφούς της όρους. Κάποιες κρατάνε μέχρι και 1200 ευρώ από την πιστωτική κάρτα ως εγγύηση και κάνουν μέρες να αποδεσμεύσουν το ποσό αφού επιστρέψεις το αυτοκίνητο. Αυτό σημαίνει ότι αν η κάρτα σου έχει μικρό όριο, είτε δεν θα γίνει αποδεκτή, είτε θα μείνεις χωρίς χρήματα στη μέση του Ατλαντικού. Αντιμετωπίσαμε αυτό το πρόβλημα με την εταιρεία Ilha Verde. Μην την επιλέξεις.

Στις Αζόρες δεν πας για να παρτάρεις. Πηγαίνεις για να γίνεις ένα με τη φύση, να περπατήσεις, να κάνεις κάποια σπορ, να γνωρίσεις τον τόπο, να δεις φάλαινες και δελφίνια και να δοκιμάσεις την τοπική κουζίνα. 

Ο καιρός εκεί είναι πραγματικά απρόβλεπτος. Όποια εποχή και αν πας. Μπορεί τη μία στιγμή να έχει ήλιο και ζέστη και την επόμενη καταιγίδες, κρύο και αέρα. Είναι πιθανό ξαφνικά να ακυρωθούν πτήσεις εξαιτίας του καιρού και να πρέπει να πετάξεις την επόμενη μέρα, οπότε καλό είναι να έχεις λίγο χαλαρό το πρόγραμμα σε περίπτωση που χρειαστεί να το διαμορφώσεις. 

Πάρε ρούχα για κάθε καιρική συνθήκη. Εμείς φορέσαμε τα πάντα. Από μαγιό, σορτσάκια και πέδιλα, μέχρι χοντρά φούτερ, μπουφάν, αδιάβροχα και σκούφους. Φτιάξε έξυπνα τη βαλίτσα σου. Επιβάλλεται να πας στα θερμά λουτρά, οπότε πάρε σίγουρα μαγιό και πετσέτες (ή παρεό). 

Υπάρχει παντού ηφαιστειακή δραστηριότητα, που σημαίνει ότι πρέπει να παρατηρείς καλά κάθε πινακίδα που βρίσκεται στα περιπατητικά μονοπάτια για να μη βρεθείς σε κάποιο μέρος που δεν πρέπει. 

Αν είσαι κρεατοφάγος, πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις τα ντόπια μοσχάρια. Παρά το γεγονός ότι βρίσκεσαι στη μέση ενός ωκεανού, τα νησιά έχουν καταπληκτικό κρέας. 

Μπορεί να χρειαστεί να πετάξεις με μικρό ελικοφόρο αεροπλάνο. Υποτίθεται ότι είναι τα πιο ασφαλή, αυτό σκεφτόμουν όταν πήγα από το Faial στο São Miguel γιατί είμαι και φοβική. Πάντως ήταν μια καταπληκτική εμπειρία, αφού πετάξαμε ακριβώς δίπλα από την κορυφή του βουνού Pico, η οποία ξεπρόβαλε πάνω από τα σύννεφα. Πραγματικά μαγικό θέαμα.

Αφιέρωσε δύο μέρες στο Faial, μία μέρα στο Pico και σίγουρα 5 μέρες στο São Miguel ώστε να μπορέσεις να το απολαύσεις όσο περισσότερο γίνεται απ’ άκρη σ’ άκρη.