Λίγες είναι εκείνες οι χώρες της Ευρώπης που μπορείς ακόμα να τις χαρακτηρίσεις ανεξερεύνητες, ειδικά αν βρίσκονται στην Μεσόγειο, η οποία γίνεται κάθε χρόνο πόλος έλξης για εκατομμύρια τουρίστες απ’ όλο τον κόσμο. Τον τίτλο αυτό όμως μπορεί να περηφανεύεται πως κατέχει ακόμα η γειτονική Αλβανία, που αν και γνωρίζει μεγάλη άνθιση τα τελευταία χρόνια όσο αφορά τον τουρισμό, παραμένει ακόμα μια χώρα μυστήριο για τους περισσότερους.
Μέχρι και το 1990 ελάχιστοι ήταν αυτοί που μπορούσαν να εισέλθουν στην χώρα, καθώς τα σύνορά της ήταν κλειστά για τους επισκέπτες από το εξωτερικό, ενώ με την πτώση του καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα ακόμα και οι ίδιοι της οι κάτοικοι άρχισαν να την εγκαταλείπουν και να μεταναστεύουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες προς την Ευρώπη και την Αμερική. Ακολούθησαν δύο δεκαετίες με πολλές δυσκολίες και αστάθεια που όπως ήταν φυσικό, δεν την έκαναν ιδιαιτέρως ελκυστική. Τα τελευταία δέκα χρόνια όμως, αυτό έχει αρχίζει να αλλάζει και δικαίως. Όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι που την επισκέπτονται για τις φυσικές της ομορφιές και τους φιλόξενους ανθρώπους της.
Τους περισσότερους ξένους θαυμαστές όπως ήταν φυσικό τους συγκεντρώνει τα καλοκαίρια ο αλβανικός νότος, ο οποίος αν και έχει αλλάξει πολύ από την δεκαετία του 1990, παραμένει ακόμα σχετικά παρθένος, με πολλά μέρη που είναι άγνωστα ακόμα και για πολλούς από τους ντόπιους. Απέναντι ακριβώς από την Κέρκυρα και σε απόσταση αναπνοής από τα Γιάννενα, υπάρχουν παραλίες και παραδοσιακά χωριουδάκια που δεν έχουν κορεστεί από τον υπερτουρισμό και μπορούν να προσφέρουν μια εντελώς διαφορετική εμπειρία διακοπών σε όσους επιλέξουν να περάσουν τα σύνορα.
Εδώ τα νερά είναι γαλαζοπράσινα, οι παραλίες έχουν λευκή άμμο, οι κάτοικοι είναι φιλόξενοι και πολύ πρόθυμοι να περιποιηθούν τους ξένους επισκέπτες, ενώ οι τιμές παραμένουν ακόμα προσιτές, παρά την άνοδο που έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια ο τουρισμός. Μάλιστα, για τους πιο περιπετειώδεις και εκείνους που δεν φοβούνται να σκαρφαλώσουν λόφους και να κατέβουν γκρεμούς, προκειμένου να βρουν την νέα αγαπημένη τους παραλία, υπάρχουν πολλές που παραμένουν ακόμα άγνωστες στον πολύ κόσμο. Αν πάλι είστε από εκείνους που θέλουν να χαλαρώσουν σε μια ξαπλώστρα με το βιβλίο τους και ένα δροσερό κοκτέιλ, τότε και πάλι θα βρείτε αυτό που ψάχνετε.
Παρόλο που τα τελευταία χρόνια ο αλβανικός νότος έχει μετατραπεί σε πόλο έλξης για τους Ευρωπαίους και όχι μόνο, παραμένει ακόμα σχετικά ήσυχος και γεμάτος εκπλήξεις σε σχέση με άλλους δημοφιλείς προορισμούς της Μεσογείου. Κι αν αναρωτιέστε ποια μέρη και ποιες παραλίες πρέπει να επισκεφτείτε, παρακάτω ακολουθούν μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις.
Το Dhërmi είναι ίσως η πιο γνωστή παραλία του αλβανικού νότου και αποτελείται από αρκετά χιλιόμετρα λευκών αμμουδιών και γαλάζιων νερών. Αν δεν επιλέξετε να την επισκεφτείτε στην peak season, τότε θα μπορέσετε να την απολαύσετε στην πιο ήσυχη και γαλήνια εκδοχή της. Ακόμα και τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο όμως, θα μπορέσετε να βρείτε μια απόμερη παραλία μακριά από τα πλήθη. Αν πάλι δεν θέλετε να κάνετε ηλιοθεραπεία, αλλά να ανακαλύψετε τι άλλο κρύβει η περιοχή, τότε πρέπει να πούμε πως υπάρχουν αρκετές σπηλιές και μικρότεροι κολπίσκοι που περιμένουν τους πιο περιπετειώδεις.
Στα νότια των Αγίων Σαράντα, της ανεπίσημης πρωτεύουσας του αλβανικού νότου και μια μόλις ανάσα από τα σύνορα Ελλάδας και Αλβανίας, βρίσκεται το Ksamil, μια περιοχή που αποτελείται από τρία μικροσκοπικά καταπράσινα νησιά και φημίζεται για τα τιρκουάζ νερά της. Μπορείτε να μεταφερθείτε από το ένα νησάκι στο άλλο με βάρκα ή φουσκωτό, αλλά ακόμα και κολυμπώντας, αν είστε από τους πιο τολμηρούς.
Ο αλβανικός νότος κρύβει πολλούς θησαυρούς, αλλά το Γαλάζιο Μάτι, είναι ίσως το πιο πολύτιμο πετράδι στο στέμμα του. Απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από την πολύβουη πόλη των Αγίων Σαράντα και περιμένει να βουτήξετε στα απαράμιλλης ομορφιάς νερά του. Πρόκειται για μια απ’ τις 18 πηγές του ποταμού Μπίστριτσα και ο μύθος λέει πως εκεί ζούσε κάποτε ένας δράκος που απήγαγε κορίτσια. Έτσι, οι κάτοικοι της περιοχής αποφάσισαν ότι έπρεπε να τον σκοτώσουν στήνοντάς του ενέδρα και βάζοντάς του φωτιά. Εκείνος για να μπορέσει να σωθεί φώναξε την μητέρα του, η οποία προκειμένου να τον σώσει δημιούργησε τον ποταμό Μπίστριτσα. Ήταν όμως ήδη πολύ αργά.
Η αρχαία πόλη του Butrint είναι ίσως ο μόνος λόγος για να απαρνηθείτε για λίγο τις παραλίες της αλβανικής ριβιέρας, όπως ονομάζεται αλλιώς ο αλβανικός νότος. Το Butrint ή Βουθρωτό όπως είναι γνωστό στην ελληνική γλώσσα, βρίσκεται υπό την προστασία της UNESCO από το 1997 σαν Παγκόσμιο Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς και το επισκέπτεται κάθε χρόνο χιλιάδες κόσμου. Ο μύθος εδώ λέει πως ο Αινείας επισκέφτηκε το Βουθρωτό στο ταξίδι του από την Τροία και εδώ είναι που συνάντησε την Ανδρομάχη και τον Έλενο, οι οποίοι επίσης είχαν ταξιδέψει από την Τροία και τώρα βασίλευαν στην Χαονία.
Η πόλη της Χειμάρρας είναι ένας από τους πιο δημοφιλής τουριστικούς προορισμούς της Αλβανίας. Έχει όμως καταφέρει να διατηρήσει την ηρεμία και την ησυχία που την χαρακτηρίζει και δεν έχει χάσει την γοητεία της, παρά τους μεγάλους αριθμούς επισκεπτών που υποδέχεται κάθε χρόνο. Οι πιο δημοφιλείς παραλίες εδώ είναι η Llamani και η Potami, οι οποίες χαρακτηρίζονται από το λευκό τους βότσαλο και τα διάφανα νερά τους που περιμένουν να σε δροσίσουν όσο ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες.