Εδώ και χρόνια «είχα βάλει στο μάτι» το Tokyo Game Show, το μεγαλύτερο event για videogames που διοργανώνεται στην Ασία. Το γνωστό και ως TGS, μπορεί να μην έχει την αίγλη της E3, εκεί όπου οι εταιρείες του χώρου κάνουν όλες τις μεγάλες ανακοινώσεις τους, μαζεύει όμως τον ίδιο και περισσότερο κόσμο κι από τη gamescom της Κολωνίας και μάλιστα σε δύο μέρες όλες κι όλες! Με τις συγκυρίες φέτος να ευνοούν όσο ποτέ άλλοτε το μεγάλο ταξίδι, μετέφερα τις… καλοκαιρινές μου διακοπές για τον Σεπτέμβριο, ήλεγχα σε καθημερινή βάση τις τιμές των εισιτηρίων εδώ και έναν χρόνο περίπου και την κατάλληλη στιγμή έκανα την κίνησή μου. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…
Tokyo Game Show 2016
Η πλάκα με το Tokyo Game Show είναι πως όση προετοιμασία και να κάνει κανείς, αναγκαστικά θα πάει ως… τουρίστας! Τα πάντα είναι στα ιαπωνικά, από τις συνεντεύξεις Τύπου μέχρι τα μενού των παιχνιδιών οπότε ο όποιος προγραμματισμός πάει περίπατο. Οι δύο πρώτες μέρες της έκθεσης ήταν ανοιχτές σε εμπορικούς επισκέπτες και εκπροσώπους του Τύπου, οπότε οι χρόνοι αναμονής κυμαίνονταν σε λογικά πλαίσια. Μοναδική εξαίρεση το PlayStation VR για το οποίο χρειάστηκε να περιμένω (άουτς) όρθιος (διπλό άουτς) 3,5 ώρες, σημειώνοντας νέο ρεκόρ καριέρας. Ήταν ωστόσο μια ξεχωριστή εμπειρία οπότε χαλάλι του. Αν το συνιστώ με όσα είδα; Εννοείται, όταν με το καλό κυκλοφορήσει. Μακάρι να υποστηριχθεί κιόλας από τη βιομηχανία για να «πιάσει». Ειρήσθω εν παρόδω, η Sony ήταν και η μόνη «μεγάλη» που βρέθηκε στο TGS: η Microsoft ούτως ή άλλως είναι ανύπαρκτη στην Ιαπωνία ενώ η Nintendo έπεσε για άλλη μια φορά θύμα της μοναδικής της εσωστρέφειας.
Από τα υπόλοιπα παιχνίδια που δοκίμασα, λίγα ήταν αυτά που μου έκαναν πραγματικά εντύπωση. Το Nioh ήταν σίγουρα η ευχάριστη έκπληξη του TGS αφού μετά από 10 χρόνια (!) υπομονής επιτέλους μάθαμε ημερομηνία κυκλοφορίας: στις 7 Φεβρουαρίου του 2017. Σαν παιχνίδι, φανταστείτε τη σειρά Souls (Bloodborne, Dark Souls, Demon’s Souls): οι ομοιότητές του μαζί της είναι αρκετές με πρώτο και καλύτερο τον βαθμό δυσκολίας του ο οποίος είναι… ασ’ τα να πάνε. Το Pro Evolution Soccer 2017 μου άρεσε επίσης αρκετά: μέχρι να μας έρθει για παρουσίαση, ένα πρώτο σχόλιο που μπορώ να κάνω είναι πως είναι εντυπωσιακά βελτιωμένο σε σχέση με τον προκάτοχό του, κοντράροντας μετά από πολλά χρόνια στα ίσα το FIFA. Κατεβάστε το demo του και δοκιμάστε το για πρώτα συμπεράσματα. Ειδική μνεία οφείλω να κάνω και στο Yakuza 6 το οποίο ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί για τη δύση: μιλάμε πλέον ξεκάθαρα για το… ιαπωνικό Grand Theft Auto με μια ιδιαίτερη κλίση στο ξυλίκι βρωμόξυλο. Ο ανοιχτός κόσμος του δείχνει πιο απρόβλεπτος από ποτέ και τα όσα μπορεί να κάνει ο παίκτης παίζοντας απλά δεν έχουν προηγούμενο. Στιβαρό, στρωτό και μεστό gameplay σε ένα παιχνίδι, απ’ αυτά που «τα βγάζουν τα λεφτά τους» και μάλιστα με το παραπάνω.
Με τη σάρα και τη μάρα να μαζεύεται στο “Makuhari Messe” όπου διοργανωνόταν το Tokyo Game Show το Σαββατοκύριακο, δεν είχε κανένα απολύτως νόημα να χάσω χρόνο εκεί –όταν δεν μπορούσα καλά-καλά να περπατήσω. Πήγα λίγο για το χάζι, για τον κόσμο, για τα cosplays και έφυγα «καρφί» για την Ακιχαμπάρα, τον «ομφαλό του κόσμου» όλων των geeks και των “otaku”. Αλλά γι αυτά- και για πολλά περισσότερα- θα γράψω μια άλλη φορά. Σύντομα.