Στο Mobile World Congress του 2015, ο τότε επικεφαλής προϊόντων και υπηρεσιών και νυν διευθύνων σύμβουλος της Google, Σουντάρ Πιτσάι, ανακοίνωνε γεμάτος περηφάνια το Project Fi (όσο κι αν δεν σας… κάθεται, προφέρεται «πρότζεκτ φάι»), μία καινοτόμα ιδέα που η εταιρεία του φιλοδοξούσε να δει να επιτυγχάνει τους προσεχείς μήνες. Έχοντας περάσει με επιτυχία μια πολύμηνη δοκιμαστική περίοδο, το Project Fi παρουσιάστηκε φέτος και επίσημα από τη Google, αυτή τη φορά σαν εμπορική υπηρεσία, φιλοδοξώντας να δείξει τον δρόμο στους παρόχους για την προσφορά πραγματικά καινοτόμων ασύρματων υπηρεσιών. Εξ ου και η διατήρηση της λέξης “project” στον τίτλο, αφού η Google δεν επιθυμεί να βρεθεί απέναντί τους αλλά μάλλον πλάι τους.
Λογικά εδώ και λίγη ώρα θα απορείτε ως προς τη φύση του Project Fi: τι στο καλό μπορεί να είναι αυτό; Πρόκειται για ένα εναλλακτικό ή, ορθότερα, υβριδικό πρόγραμμα σύνδεσης. Με $20 πάγιο κόστος, εκείνος που θα το επιλέξει απολαμβάνει απεριόριστες κλήσεις και μηνύματα, χαμηλές χρεώσεις περιαγωγής (μιλάμε για υπηρεσία που προσφέρεται στις ΗΠΑ οπότε το roaming ζει και βασιλεύει) και δυνατότητα χρήσης της συσκευής ως hotspot. Για το ίντερνετ, τώρα, το κόστος είναι στα $10 ανά GB με τον χρήστη να πληρώνει μόνο για τα δεδομένα που χρησιμοποιεί (αν π.χ. κάνει χρήση 800 MB θα πιστωθούν $2 στον λογαριασμό του, ενώ αν χρειαστεί συνολικά 1,45 GB, τότε θα επιβαρυνθεί με $4,5 έξτρα).
Πού είναι όμως η καινοτομία σε όλο αυτό;
Το Project Fi ενώνει με τον αποτελεσματικότερο, ως τώρα τρόπο, τα δίκτυα κινητής με το Wi-Fi. Τι εννοούμε: η υπηρεσία σκανάρει τον χώρο για διαθέσιμα ασύρματα δίκτυα και μόλις εντοπίσει εκείνο με το ισχυρότερο σήμα και τις μεγαλύτερες ταχύτητες, συνδέεται αυτόματα, χωρίς ο χρήστης να πρέπει να κάνει το παραμικρό, δρομολογώντας μέσω αυτού κλήσεις, μηνύματα και φυσικά καθετί διαδικτυακό. Ουσιαστικά εδώ είναι και το μεγάλο κέρδος για όποιον αποφασίσει να δοκιμάσει το Project Fi, στην εξοικονόμηση χρημάτων από τη σύνδεση στα διαθέσιμα ασύρματα δίκτυα. Αν το σήμα τώρα είναι ασθενές ή δεν υπάρχει καν πρόσβαση σε Wi-Fi, τότε το Fi επιλέγει το δίκτυο είτε της Sprint, είτε της T-Mobile –καταλάβατε τώρα γιατί η Google δεν θέλει να βρει απέναντί της τους παρόχους;
Όσοι το έχουν χρησιμοποιήσει μέχρι τώρα, έχουν να λένε για τις χαμηλές χρεώσεις του και τους σημαντικά χαμηλότερους λογαριασμούς που λαμβάνουν, συγκριτικά με τα όσα πλήρωναν στους παρόχους τους. Δεν είναι όμως όλα ρόδινα στο πρότζεκτ της Google. Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι το Project Fi δουλεύει μόνο σε τρεις συσκευές: τα Nexus 5X και Nexus 6 της Motorola και το Nexus 6P της Huawei και βέβαια αφορά καθαρά τις ΗΠΑ. Από εκεί και πέρα, πολλά έχουν ακουστεί για την επιλογή της Google να συνεργαστεί με τους παρόχους που διαθέτουν τα ασθενέστερα δίκτυα στην κορυφαία τετράδα των ΗΠΑ (Verizon και AT&T υπερτερούν). Επίσης, με δεδομένο πως το κέρδος για τον συνδρομητή είναι στη χρήση Wi-Fi, το Project Fi «απογειώνεται» σε χρήση εντός πόλης –καθώς τα αστικά περιβάλλοντα βρίθουν ασυρμάτων δικτύων. Και, τελευταίο αλλά πιο σημαντικό, το Project Fi διατίθεται επί του παρόντος στις ΗΠΑ. Για Ευρώπη ούτε λέξη…
Η ουσία είναι πως το Fi δείχνει να είναι ένα πρότζεκτ που πάει καλά για τη Google. Οι ενδιαφερόμενοι πληθαίνουν ενώ και η ίδια η εταιρεία δείχνει διατεθειμένη να επενδύσει επάνω του στηρίζοντάς το. Το κυριότερο όμως, είναι πως ουσιαστικά… έβαλε το «μικρόβιο» και σε άλλες, μεγάλες εταιρείες Τεχνολογίας (τους απανταχού παρόχους και βέβαια Microsoft, Apple και Facebook), υποχρεώνοντάς τις κατά κάποιον τρόπο να αρχίσουν να δουλεύουν και εκείνες προς αυτή την κατεύθυνση. Μέχρι να φτάσουμε όλοι τα επίπεδα χωρών όπως η Ιαπωνία, η Σουηδία και η Κορέα, όπου τα δίκτυα LTE είναι ταχύτερα απ’ ό,τι τα αντίστοιχα Wi-Fi και να τελειώνουμε.