Νάξος: Οικογενειάρχης με στέισον βάγκον, πλήρες σετ πλεϊμομπίλ και κουβαδάκια 26 μεγεθών για την παραλία, που ξοδεύει το ½ των διακοπών του φωνάζοντας στον Γιαννάκη να μη λούζει με το νεροπίστολο την κυρία που κάνει ηλιοθεραπεία./ Ορνιθολόγος που γουστάρει να κολλάει με το αυτοκίνητο στους βάλτους κοντά στο αεροδρόμιο, την ώρα που επιδίδεται σε bird watching. Μετά παίρνει τηλέφωνο την αδερφή του, για να έρθει να τον τραβήξει από τις λάσπες. Κι εκείνη παρατάει το πλατσούρισμα και πάει. Διότι πάνω απ’ όλα η οικογένεια.
Ιθάκη: Όποιος έχει αυταπάτες ότι είναι ο Τζόρτζιο ο Αρμάνι και βλέπει το νοικιαζόμενο Getz ως το κότερο του Τζόρτζιο, που θα τον πάει σε κάθε γωνιά της κοσμοπολίτικης – δεν – την – πιάνει – το – μάτι – σου Ιθάκης.
Κύθηρα: Έμπειρος ταξιδιώτης, που έχει γυρίσει κουτάλι όλη την Ελλάδα και τα τελευταία χρόνια επιλέγει σταθερά Κύθηρα για να έχει την ησυχία του. Και για να ρημάξει τα λάστιχα του αυτοκινήτου. Αλλά αυτό δεν τον νοιάζει.
Παξοί: Μεγαλοστέλεχος εταιρίας που έχει κρατήσει κάποια από τα προνόμιά του, ακόμα και μετά την οικονομική κρίση και σιχτιρίζει για την ταλαιπωρία στο πλοίο από την Ηγουμενίτσα, επειδή δεν έχει αξιωθεί να πάρει ακόμα ένα σκάφος, να κάνει τη δουλειά του όπως πρέπει κι αναγκάζεται να ταξιδεύει με τον λαουτζίκο.
Πάρος: Άβγαλτος 18άρης που μόλις έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και αποβιβάζεται στην Παροικιά με άγριες διαθέσεις για σέρφινγκ (το πρωί) και κλάμπινγκ (το βράδυ). Τελικά τηρεί μόνο το βραδινό πρόγραμμα, γιατί το πρωί προσπαθεί να ξεκραιπαλιάσει, όσο βλέπει στον ύπνο του ότι δίνει βιολογία.
Ικαρία: Πανηγυριώτες και πανηγυριώτισσες με γερά πνευμόνια, που αγκομαχούν κομψά και χωρίς γκρίνια στις ανηφόρες του νησιού./ Μέλη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που δίνουν στον εαυτό τους μια μικρή άδεια από τον αγώνα κατά του καπιταλισμού.
Αστυπάλαια: Αρχιτέκτονας με πλήρη σειρά φωτογραφικών gadgets για ευφάνταστες λήψεις των αξιοθέατων του νησιού. Όχι σαν αυτές τις φωτογραφίες που βγάζει ο κάθε πικραμένος που του δίνεις ένα φακό και τελικά μοιάζουν με αφίσες του ΕΟΤ στο ΙΚΑ Πατησίων.
Σαντορίνη: Νιόπαντρος που ανταλλάζει ανά λεπτό με τη σύζυγο πιο πολλά «αγάπη μου» απ’ ό,τι ο Γιάννης με τη Δήμητρα, στο επεισόδιο που έρχεται σπίτι του Γιάννη η θεία Βιργινία./ Ζευγάρια που επέλεξαν το συγκεκριμένο προορισμό για να επιβεβαιώσουν το κλισέ «ζευγαρονήσι», αλλά στον υπόλοιπο κόσμο λένε ότι πήγαν για οινογνωσία και γευσιγνωσία φάβας.
Μύκονος: Αποφασιστικός χαρακτήρας που διατρέχει μηδαμινούς κινδύνους εμφάνισης αγοραφοβίας, μποτοξοφοβίας, τζουσικουτουροφοβίας και κάθε άλλης νεοπλουτίστικης φοβίας./ Αν το διάλεξες για να πας Σεπτέμβρη, μπράβο, σε φθονώ.
Άνδρος: Αυτός που έχει φίλο/συγγενή/κουμπάρο με σπίτι για να τον φιλοξενήσει. Διότι, μαύρη ακρίβεια.
Μήλος: Μεταλλειολόγος με μεγάλο ενδιαφέρον για τα εγκαταλελειμμένα μεταλλεία κι ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τις ψαρούκλες που βρίσκεις στις ταβέρνες. / Δύτης που πρώτα θέλει να καμαρώνει την πανίδα του βυθού και μετά να την χλαπακιάζει στα κάρβουνα.
Κρήτη: Καταγόμενος από το νησί (το οποίο κανένας Κρητικός που σέβεται τον εαυτό του δεν αποκαλεί έτσι) που πάει να δει παππούδες – γιαγιάδες, να φάει μέχρι να πιαστούν τα τσαούλια του και να αντιμετωπίσει με γενναιότητα το καθημερινό βασανιστικό ερώτημα «σε ποια από τις 3.000 παραλίες της περιοχής να πάμε σήμερα για μπάνιο».
Γαύδος: Παλιός επισκέπτης του νησιού. Τόσο παλιός, που θυμάται μόνο μιάμιση ταβέρνα ανοιχτή και δεν έχει ανάγκη το αιρκοντίσιον για να περάσει καλά στις διακοπές του. Παλιά δηλαδή που πήγαινε ο κόσμος μόνο με μια σκηνή και μια ψάθα, καλά δεν περνούσε;
Λέσβος: Foodie που έχει κυκλώσει όλες τις καλές ταβέρνες του νησιού απ’ άκρη σ’ άκρη και έχει σκοπό να διανύσει 700 χιλιόμετρα σε 6 μέρες για να εντοπίσει τα καλύτερα αμπελοφάσουλα.
Χίος: Επί χρόνια φαν της Λέσβου, που είπε φέτος να κάνει την επανάστασή του και να κατέβει στο προηγούμενο λιμάνι του ίδιου πλοίου της γραμμής. Για να μπερδευτεί και να μην ξέρει πού να πρωτοπηγαίνει από τούδε και στο εξής.
Κέρκυρα: Όποιος αναρωτιέται, όπως η Σάσα Παπαδήμα, πού είναι τα πιο όμορφα αγόρια. Δεδομένου ότι τα πιο όμορφα κορίτσια είναι στην Παλιοκαστρίτσα.
Ρόδος: Νοσταλγός της τοποθεσίας όπου πήγε πενθήμερη εκδρομή με το σχολείο πριν 20 χρόνια και δε θυμάται ούτε μισό μνημείο, γιατί ήταν μονίμως μεθυσμένος. Ήρθε η ώρα να δώσει στη Ρόδο την ευκαιρία που της αξίζει.
Κεφαλονιά: Φεστιβαλικός τύπος, που δε διανοείται να πάει διακοπές σε τόπο χωρίς κάποιο δρώμενο, διότι πνίγεται.
Σκιάθος: Γραφικός τύπος, που δεν πατάει χαβαγιάνα σε παραλία που δεν έχει πεύκο κι επειδή του στέρησαν για κάποιο λόγο τη Χαλκιδική, εντόπισε το next best thing σ’ αυτή την κατηγορία κι αφοσιώθηκε σ’ αυτό.
Αντίπαρος: Αυτός που έχει πάει κύριες διακοπές σε κάποιο από τα προηγούμενα νησιά και του έμεινε ένα τετραήμερο, να το κολλήσει στο τέλος της άδειας. Πώς πας στο Χαλάνδρι για ποτό, όπου κι αν μένεις στην Αθήνα; Έτσι πας και στην Αντίπαρο.