Η Μαρία Σωτηροπούλου είναι από τα νέα κορίτσια που έχουν αστείρευτη φαντασία και όρεξη για δημιουργία. Βάζει κάτι στο μυαλό της και το πραγματοποιεί παρά τα εμπόδια που συναντάει. Μπορεί να κάνει συγχρόνως δέκα διαφορετικά πράγματα, είναι παρατηρητική και δίνει σημασία στη λεπτομέρεια. Έχει σπουδάσει graphic design, έχει κάνει μεταπτυχιακό στο communication design στη Νέα Υόρκη, δουλεύει σε διαφημιστική εταιρεία, κάνει ακροβατικά και μέσα σε όλα αυτά έχει και το δικό της brand με ρούχα. «Από μικρή σχεδίαζα πάνω στα βιβλία την ώρα του μαθήματος και στα τετράδια μου όταν μιλούσα στο τηλέφωνο. Ακόμα και σήμερα πολλοί συμμαθητές μου, όταν με συναντούν στο δρόμο αμέσως θυμούνται τα σχέδιά μου στα βιβλία τους. Συνήθιζα να κάνω σκίτσα με μολύβι και μαρκαδοράκι, σε λευκό χαρτί. Μετά από χρόνια αυτά τα σχέδια μεταφέρθηκαν από το χαρτί στο ύφασμα. Τα t-shirt και τα φούτερ μου, πήραν το όνομα «Wearable» γιατί τελικά είναι εικονογραφήσεις που μπορούν να φορεθούν! »
Η ιδέα της δημιουργίας μιας δικής της σειράς με ρούχα εμφανίστηκε το 2008, κατά τη διάρκεια της πτυχιακής της εργασίας. Ήθελε να αποδείξει ότι το graphic design μπορεί να «εισχωρήσει» σε πολλούς χώρους. Μπορεί να συνθέσει ένα μπλουζάκι, έναν τοίχο ή μια βιτρίνα. Η ενασχόληση της με την μόδα ήταν αναμενόμενη. «Αφού μάζεψα όλα τα παλιά μου σχέδια από βιβλία, τετράδια και σκόρπια χαρτιά, έπρεπε να βρω ένα λογότυπο. Αμέσως σκέφτηκα το μάτι. Είναι αστείο το ότι πολλοί το συνδέουν με μασωνίες και ιλουμινάτι. Το μάτι είναι ένα στοιχείο που παραπέμπει στην όραση και την παρατηρητικότητα. Είμαι πολύ παρατηρητική και πάντοτε προσέχω την λεπτομέρεια. Από την λεπτομέρεια αντλώ την έμπνευσή μου. Για εμένα οι μικρές κινήσεις του κόσμου έχουν μεγάλη σημασία.»
Στα φούτερ και τα μπλουζάκια της Μαρίας θα παρατηρήσεις πολλά, διαφορετικά σχέδια με κοινή όμως βάση, σε μαύρο και λευκό φόντο. Βέλη, ψάρια, μολύβια, σπίτια, ανθρωπάκια, όλα με μια δόση χιούμορ και με μια πρωτοποριακή ματιά. «Ήθελα τα ρούχα μου να αλλάζουν τη καθημερινότητα εκείνου που τα φοράει, να του φτιάχνουν τη διάθεση. Το είδα εξ’αρχής με ευαισθησία και ακολούθησα μια κοινή αισθητική και κοινή λογική στα σχέδια μου.»
Όταν ρωτάω τη Μαρία για τα μελλοντικά της όνειρα εκείνη αμέσως σκάει ένα μεγάλο χαμόγελο. «Είναι πολύ νωρίς ακόμα αλλά έχω πάρα πολλές ιδέες στο μυαλό μου. Σύντομα θέλω να συνεργαστώ με κάποιον fashion designer και να ανοίξω το δικό μου e-shop. Πολύ πιθανό να συνεργαστώ με ένα μαγαζί στην Ύδρα. Ιδανικά, σε μερικά χρόνια από τώρα θα ήθελα να ανοίξω ένα δικό μου, αληθινό shop, με μια ενιαία αισθητική πραγμάτων.’’
Όσο για την μεγαλύτερη επιβεβαίωση που έχει νιώσει μέσα από την ενασχόληση της με το σχέδιο και τη μόδα είναι όταν αναγνωρίζουν τα σχέδια της. «Πως όταν βλέπεις ένα έργο του Van Gogh ξέρεις αμέσως ότι είναι δικό του; Έτσι θέλω να γίνεται και με τα σχέδια μου. Αυτό ήδη συμβαίνει και είναι κάτι που με συγκινεί.»
Όσο την παρατηρούσα να μιλάει με πάθος για τα σχέδιά της και το νέο της brand σκέφτηκα πως τα τελευταία χρόνια, εν μέσω οικονομικής κρίσης, πολλοί νέοι σχεδιαστές παίρνουν την απόφαση να ξεκινήσουν κάτι καινούργιο, με άρωμα Ελλάδας. Θα μπορούσε άραγε η νέα εγχώρια επιχειρηματικότητα να ενισχύσει και την ελληνική οικονομία; Η Μαρία μου υπενθυμίζει πως δεν έχει ιδέα από οικονομικά αλλά θεωρεί πως έχει μεγάλη αξία να αγοράζεις ελληνικά προϊόντα, χωρίς όμως αυτό να γίνεται αυτοσκοπός. «Αν καταφέρουμε να παράγουμε κομμάτια αντίστοιχα ή ακόμα καλύτερα από αυτά που υπάρχουν στο Αsos π.χ., τότε θα έχουμε εν μέρει επιτύχει το στόχο μας. Πρέπει όμως να στοχεύουμε και στην πρωτοτυπία, όπως και στην ποιότητα. Να έχουμε να προσφέρουμε κάτι πρωτοποριακό, κάτι φρέσκο στην διεθνή αγορά.»
Τέλος, η συζήτησή μας πήγε στη Νέα Υόρκη, σε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα της μόδας. Δεν θα μπορούσα άλλωστε να μην αναφερθώ στα προσεγμένα και τολμηρά ντυσίματα που παρατήρησα, όταν πριν μερικά χρόνια βρέθηκα εκεί. Η Μαρία τα ξέρει καλύτερα από εμένα, μιας και έζησε εκεί για χρόνια. «Η αλήθεια είναι πως στην Νέα Υόρκη υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία στον τρόπο που ντύνεσαι. Ο καθένας τολμάει να φορέσει ο,τι θέλει χωρίς να υπάρχει κριτική. Έχω βγει με τις πιτζάμες έξω και κανείς δεν μου έδωσε σημασία. Εδώ φοράω πλατφόρμες και οι φίλοι μου με πειράζουν.» Όσο για το εάν οι Έλληνες έχουμε καλή αισθητική η Μαρία φάνηκε πολύ αισιόδοξη στην απάντησή της. «Έχουμε τις βάσεις σαν κοινωνία αλλά φυσικά υπάρχουν και εκείνοι που παρεκκλίνουν. Για εμένα σημασία έχει να φοράς ο,τι σε κάνει χαρούμενο και πάντα να είσαι ο εαυτός σου.»
Τα μπλουζάκια και τα φούτερ της Μαρίας Σωτηροπούλου θα τα βρείτε στο jamjar αλλά και στη σελίδα της στο facebook.