Βλέποντάς την να μπαίνει στο χώρο, το μυαλό φαντάζεται ότι πρόκειται για μια φιγούρα της Αναγέννησης που το έσκασε κρυφά από πίνακα του Μποτιτσέλι και ήρθε στον κήπο για να χαρίσει το πιο πλατύ της χαμόγελο. Η Άννα Μαρία Λάμπερτ όμως είναι μια καθ΄ όλα πραγματική γυναίκα που ασχολείται επαγγελματικά με την κατασκευή κοσμημάτων που κινούνται με μαγική χάρη στο δρόμο του μεταξιού. Οι δημιουργίες της είναι λιτές, αλλά δυναμικές με σαφή σχήματα και εκρήξεις χρωμάτων που παραπέμπουν στο αρχέγονο και στο μυστηριακό
«Φτιάχνω κοσμήματα γιατί είναι μέρος του εαυτού μου. Ξεκίνησα από πολύ μικρή να σχεδιάζω, καθώς με τραβούσε οτιδήποτε καλλιτεχνικό και δημιουργικό. Η φύση μου με ωθούσε σε τέτοιου είδους αναζητήσεις και μία από αυτές ήταν το κόσμημα» απαντά στη συνέντευξη στην Popaganda, ξετυλίγοντας σιγά, σιγά το νήμα της πορείας της μέχρι σήμερα. «Αγαπάω πολλές τέχνες ταυτόχρονα κι έχω σπουδάσει κινηματογράφο, ο οποίος κατά τη γνώμη μου, τις συνδυάζει όλες. Κατά τη διάρκεια των media arts μαθημάτων μου παρακολουθούσα και κάποιες ενότητες σχετικές με τη μόδα, συμπληρωματικά με τις σπουδές μου. Ουσιαστικά τα έκανα όλα ταυτόχρονα: video, φωτογραφία και κόσμημα».
Η συζήτηση ρέει αβίαστα την ώρα που τα βλέμματα των περαστικών σταματούν πρώτα στην ίδια και μετά στις εντυπωσιακές δημιουργίες της. «Ξεκίνησα αυτοδίδακτη να δουλεύω αυτό το μοτίβο, όταν ήμουν στην Αγγλία. Έψαχνα να βρω να φορέσω κάτι τέτοιο σε στυλ tribal. Δεν το έβρισκα κι έτσι αναγκαστικά το έφτιαξα μόνη μου». Τα λεπτά της δάχτυλα αγγίζουν το διπλό μίνιμαλ κολιέ που κυκλώνει σχεδόν με τρυφερότητα το λαιμό της. Νήμα από μετάξι σε εκτυφλωτικό χρυσό, σφιχτοπλεγμένο, στροβιλίζεται γύρω από τον εαυτό του κι αγκαλιάζει μάλλινες μωβ κλωστές. Το αγαπημένο της χρώμα. «Αυτό που φορώ είναι από την τελευταία μου συλλογή, για το φετινό χειμώνα στη οποία έχω χρησιμοποιήσει μετάξι και μαλλί. Το μαλλί είναι καινούρια προσθήκη. Έχει ήδη προηγηθεί μια συλλογή που συνδυάζω το μετάξι με το βαμβάκι. Έχω πειραματιστεί με διάφορα υλικά κατά καιρούς, από τότε που ξεκίνησα φτιάχνοντας κοσμήματα για μένα και για τις φίλες μου. Αλλά αυτός ο χαρακτηριστικός τύπος κοσμήματος προέκυψε από μια δική μου εσωτερική ανάγκη να κάνω κάτι για μένα».
Προφανώς αυτή ήταν μια πολύ καλή ιδέα. Διότι, σχεδόν αμέσως μετά την κατασκευή των κοσμημάτων στα σχέδια που ονειρεύτηκε, μια φίλη η οποία είχε γκαλερί στο Κολωνάκι της πρότεινε να εκθέσει σε εκείνο το χώρο τη δουλειά της. Το κόσμημα άρχισε να παίρνει ζωή ως αυτόνομο κομμάτι πλέον, παρόλο που στο ενδιάμεσο η Άννα Μαρία (έχοντας γυρίσει μόνιμα πια στην Ελλάδα) έχει βρει δουλειά στον τομέα στη σκηνοθεσίας και της δ/νσης φωτογραφίας. «Έγινε εκείνη η πρώτη έκθεση και στη συνέχεια, έχοντας εντοπίσει κάποιους χώρους που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν τις δημιουργίες μου, αποφάσισα να τις προσεγγίσω. Μέσα μου έλεγα πόσο πολύ θα χαιρόμουν αν έβλεπα σε αυτές τη δουλειά μου, αλλά δεν το φανταζόμουν ότι θα μπορούσα. Η ανταπόκριση ήταν ανέλπιστα θετική και με κατέπληξε». Σιγά-σιγά, λοιπόν, το κόσμημα «απλώνεται» και περιορίζει τον επαγγελματικό ρόλο που κατέχει μέχρι εκείνη τη στιγμή η σκηνοθεσία (κυρίως σε δημοσιογραφικές εκπομπές) στη ζωή της, μέχρι που τον αντικαθιστά εντελώς.
Κάθε συλλογή της έχει και κάτι νέο, ακολουθεί μια έμφυτη εξελικτική τάση. Η ίδια εξομολογείται: «Υπάρχει μια διαρκής ανανέωση. Προκύπτουν συνεχώς καινούρια πράγματα που με εμπνέουν. Κι όχι μόνο πολιτισμοί, όπως π.χ. ο ελληνικός ή της αρχαίας Αιγύπτου. Για παράδειγμα μια συλλογή μου είχε ως πυρήνα το έργο του σκηνοθέτη Sergei Parajanov, που είναι και ο αγαπημένος μου. Άλλες φορές μπορεί τα θέματα να είναι πιο ανάλαφρα. Το βασικό μοτίβο πάντως παραμένει πάντα το ίδιο. Και το κοινό έδειξε μια σαφή προτίμηση στο συγκεκριμένο τύπο κοσμήματος, αλλά κι εγώ η ίδια κατάλαβα ότι είναι καλό να έχεις ως σχεδιαστής ένα σήμα κατατεθέν. Ως καλλιτέχνης οφείλεις να έχεις μια ταυτότητα στη δουλειά σου, να έχεις μια αναγνωρισιμότητα»
Καθώς η ώρα κυλά η Άννα Μαρία μιλά για τη διπλή καταγωγή της (η μαμά από την Κολομβία και ο μπαμπάς από την Ελλάδα) και τις προσπάθειες που κάνει στην Κολομβία να φτιάξει ένα δικό της χώρο παραγωγής κοσμημάτων, προκειμένου να «ανοίξει» τη δουλειά της στην Αμερική, διατηρώντας φυσικά τη δραστηριότητά της στην Ελλάδα. «Διάλεξα αυτή την χώρα αφενός επειδή είναι η, κατά το ήμισυ, χώρα καταγωγής μου και κοντά σχετικά στις ΗΠΑ, αφετέρου γιατί έχει ιδιαίτερα φιλικό περιβάλλον για start up επιχειρήσεις» δηλώνει. Και συμπληρώνει : «Τα πράγματα δυσκόλεψαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Κι εγώ πάντα αναζητούσα να επεκτείνω τη δουλειά μου και τον εαυτό μου. Όταν αφοσιώθηκα πλήρως στο κόσμημα, αυτό συνέπεσε με την εποχή της κρίσης. Κι αυτό ναι μεν με δυσκόλεψε, αλλά με έκανε να προσπαθήσω περισσότερο. Όλοι οι σχεδιαστές την ίδια περίοδο έψαχναν τον τρόπο να επιβιώσουν. Η λογική ήταν πως θα «επικοινωνήσεις» μια δουλειά στον κόσμο (εκτός συνόρων) που μπορεί να σταθεί καλλιτεχνικά». Παρά τις δυσκολίες όμως η Άννα Μαρία επιμένει ελληνικά και θεωρεί ότι υπάρχει περιθώριο ανάπτυξης. «Είναι απίστευτη η έμπνευση που αντλείς από αυτόν εδώ τον τόπο» λέει με μάτια που λάμπουν.
Στα άμεσα σχέδιά της είναι να προωθήσει την «καλή εικόνα» του ελληνικού design στο διεθνές κοινό, μέσα από τη δική της δουλειά, καθώς και να προσθέσει και άλλα αξεσουάρ στις συλλογές της (όπως σκουλαρίκια και ζώνες, για παράδειγμα), αλλά και επιπλέον υλικά. Η ίδια δηλώνει ότι μένει συνειδητά κοντά στη θάλασσα κι όχι στο κέντρο όπως πολλοί καλλιτέχνες γιατί «έχω ανάγκη τη διέγερση της φύσης και την ώθηση που τόσο απλόχερα αυτή μου δίνει». Κι αυτό φαίνεται στα γήινα υλικά που χρησιμοποιεί και στην απολαυστική εναλλαγή της παλέτας των χρωμάτων που διαλέγει. Η Άννα Μαρία, μέσα από τις συλλογές της, συμφιλιώνει τόσο τη γυναίκα με το περιβάλλον σαν οντότητα, όσο και το ιστορικό παρελθόν με το μέλλον. Δεν είναι τυχαία τα ονόματα που δίνει στις δημιουργίες της. Αποτελούν μια αντανάκλαση της γνώσης του παλιού και του αρχαίου στο παρόν, μέσα από το πρίσμα του σύγχρονου.
«Με συγκινεί ιδιαίτερα όταν οι γυναίκες που φορούν τα κοσμήματα μου λένε πως τις εξυψώνει, τις κάνει να αισθάνονται σαν βασίλισσες» λέει γελώντας. Κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή η εικόνα της βενετσιάνας αρχοντοπούλας προβάλει ξανά ατόφια κι ανέγγιχτη, όπως τη στιγμή που η Άννα Μαρία διάβηκε το κατώφλι.
Τα κοσμήματα της Άννας – Μαρίας Λάμπερτ θα τα βρείτε στη σελίδα της στο facebook και στα καταστήματα: Hallelujah, Αρχελάου 32, Παγκράτι // Paars Fashion Boutique, Ηροδότου 9, Κολωνάκι // Miss Perla, Άτλαντος 1, Π. Φάληρο // Dtale, Δημάρχου Μεταξά 24-26, Γλυφάδα
*Η φωτογράφιση έγινε στο Black Duck Garden (Ι. Παπαρρηγοπούλου 5-7, Πλατεία Κλαυθμώνος).