The Crooner, Soft Escape
(Pop Art, 2000)
Όταν ένας hoarder μπαίνει στην διαδικασία καλοκαιριάτικα να ξεκαθαρίσει – αναγκαστικά – το αρχείο του από περιοδικά, πέφτει πάνω και στα 4 συνολικά τεύχη του ομορφότερου εγχώριου φανζίν, του Carousel, κι αναπόφευκτα επιστρέφει στο Soft Escape των/του The Crooner, ή αλλιώς στο album που εδώ και 15 συναπτά έτη συνεχίζει αναλλοίωτο να αποτελεί απαραίτητο soundtrack των καλοκαιρινών μου ακροάσεων. Εκεί στις αρχές των Αθηναϊκών 00s, από το γνωστό ημιυπόγειο της Διδότου έκανα βουτιά για τα καλά στα καταγάλανα νερά της pure pop αισθητικής, της χορευτικής tropicalia, της μελαγχολικής lounge, της κομψής bossa nova και της σεμνής electropop κι από τότε επιστρέφω συνέχεια, με μία γερή δόση ρομαντισμού και συγκινητικής ρετροσπεκτίβας, όπως όταν επιστρέφεις στο γνώριμο παραθεριστικό προορισμό της παιδικής σου ηλικίας. Όμως, συνεχίζει να παραμένει ολόφρεσκο και δροσερό, και σταθερά ανάμεσα στα καλύτερα albums που ξεπήδησαν από την ανεξάρτητη ελληνική σκηνή. Επίσης file under στην γνωστή κατηγορία των κλασικών καλοκαιρινών albums που κυκλοφόρησαν και πρωτακούσαμε χειμωνιάτικα. Για περισσότερα, ο 21χρονος εαυτός μου τα έγραφε χάλια, ο 22χρονος Καραμπεάζης πολύ καλύτερα, προτιμήστε τον.