Τα νέα «έσκασαν» μερικές μέρες πριν: το Facebook επέτρεψε σε χρήστες από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, το Περού (πρώτο σοκ) και τη Βενεζουέλα (δεύτερο σοκ) να χρησιμοποιούν την υπηρεσία Messenger ακόμα κι αν δεν διαθέτουν λογαριασμό στη δημοφιλέστερη social πλατφόρμα! Φτάνει να δώσουν ονοματεπώνυμο και έναν αριθμό τηλεφώνου και είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν κανονικά το Messenger, έχοντας μάλιστα τη δυνατότητα εισαγωγής σε αυτό των επαφών του καταλόγου τους έτσι ώστε να αποκτήσουν το δικό τους «κοινωνικό γράφημα», όπως συμβαίνει δηλαδή και με τους χρήστες του Facebook. Μάλιστα, έχουν πρόσβαση και σε λειτουργία αναζήτησης, προκειμένου να βρίσκουν έτσι κι εκείνους που δεν έχουν δώσει στο Facebook το τηλέφωνό τους. Για την ώρα όλα τα παραπάνω περιορίζονται στις τέσσερις χώρες που αναφέραμε στην αρχή: το πότε με το καλό θα διατεθούν και στον υπόλοιπο πλανήτη (λογικά θα γίνει σταδιακά) είναι άγνωστο.
Η κίνηση αυτή του Facebook κρύβει πίσω της πολύ παρασκήνιο. Κατ’ αρχάς αναγνωρίζει τρόπον τινά πως το ίδιο το δίκτυο ενδεχομένως και να έχει φτάσει ή να πλησιάζει στο “peak” του, στο σημείο δηλαδή έπειτα από το οποίο ξεκινά ο κορεσμός ή εν πάση περιπτώσει σταματά η ανάπτυξη. Το Facebook έχει πάψει να έχει τους ρυθμούς ανάπτυξης που είχε τα προηγούμενα χρόνια και εδώ που τα λέμε, απολύτως δικαιολογημένα: τι άλλο να του προσθέσει κανείς (ίσα-ίσα που σε περιπτώσεις όπως αυτή του Messenger, αντί να προστίθενται, αφαιρούνται λειτουργίες) και πόσους ακόμα χρήστες να προσελκύσει όταν ο αριθμός τους αυτή τη στιγμή (στοιχεία Μαρτίου 2015) ανέρχεται στα 1,44 δισ. –και μιλάμε για ενεργούς χρήστες μηνιαίως, έτσι;
Από εκεί και πέρα, η λογική λέει πως θα πρέπει να περιμένουμε πράματα και θάματα στο Messenger. Το Facebook θέλει να προβάλει ακόμα περισσότερο τις εφαρμογές και υπηρεσίες τρίτων που για την ώρα είναι… κρυμμένες, ενώ εξετάζει και τον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσει τις επιχειρήσεις. Σκεφτείτε για παράδειγμα το Messenger σαν μια πλατφόρμα εξυπηρέτησης πελατών και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο. Ούτε emails, ούτε mentions σε Facebook/Twitter, ούτε μηνύματα σε σελίδες, ούτε καν τηλέφωνα: ένα μηνυματάκι στο κατάστημα/εταιρεία και εκείνη θα είναι σε θέση να απαντήσει πίσω, μένοντας έτσι σε απ’ ευθείας σύνδεση με τους πελάτες της. Θα χρειαστούν φυσικά οι απαραίτητες βελτιώσεις στο περιβάλλον εργασίας του Messenger αλλά αυτά είναι ψιλοπράγματα: εφ’ όσον υπάρχει η ιδέα, η υλοποίησή της για το Facebook είναι παιχνιδάκι.
Ο στόχος του Messenger δεν είναι απλά η επικράτηση έναντι των άλλων messaging/chatting πλατφορμών. Αυτό λίγο-πολύ το έχει καταφέρει ή είναι έτοιμο να το κάνει: όταν το Viber έχει 100 εκατ. ενεργούς χρήστες τον μήνα και το WhatsApp 800 εκατ., το Messenger με τα 700 εκατ. του δεν θα αργήσει να αναρριχηθεί στην κορυφή και να παραμείνει εκεί –ιδίως αν συνυπολογίσει κανείς και τα τελευταία του ανοίγματα. Το μεγάλο στοίχημα του Messenger είναι τα SMS: αυτά θέλει να χτυπήσει και σταδιακά να υποκαταστήσει. Επιπρόσθετα, σκεφτείτε και όλες εκείνες τις αναπτυσσόμενες αγορές που μπορεί με το ίντερνετ να μην τα πηγαίνουν και ιδιαίτερα καλά, όμως είναι πλήρως εξοικειωμένες με τα γραπτά μηνύματα: το Messenger θα μπορούσε σταδιακά να οδηγήσει στο Facebook και από εκεί οι χρήστες να μάθουν ολόκληρο το ίντερνετ! Όχι κι άσχημα, έτσι;
Το Facebook έμαθε τον κόσμο μέσω του κοινωνικού του δικτύου να μοιράζεται τα στοιχεία του. Του «σέρβιρε» το όλο κόνσεπτ με τον πιο σέξι τρόπο και το κοινό δεν είπε όχι: στη συνέχεια με το Messenger εισχώρησε και σε μία δεύτερη, ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά. Αν συνεχίσει με αυτόν τον ρυθμό, η «ομπρέλα» δεν θα ‘ναι μακριά. Μια ομπρέλα γεμάτη προσωπικά δεδομένα…