Ζούμε σε μια εποχή αν μη τι άλλο περίεργη. Στο σούπερ μάρκετ μας ενθαρρύνουν να πληρώνουμε με κάρτες καθώς έτσι κερδίζουμε πόντους ή μας επιστρέφονται χρήματα. Πληρώνουμε λογαριασμούς και οφειλές με το πάτημα ενός πλήκτρου μέσω του smartphone μας. Τι λέμε όμως; Εδώ αγοράζουμε έναν καφέ και έχουμε τη δυνατότητα, εφ’ όσον μας κάνει κέφι, να πληρώσουμε με το νέο μας smartwatch. Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, το πορτοφόλι, αυτό το διαχρονικό status symbol περνά δύσκολες ώρες μιας που ο ρόλος του γίνεται σταδιακά όλο και πιο «δεύτερος». Αυτό σημαίνει ότι σύντομα θα δούμε μια από τις τσέπες μας (συνήθως την πίσω δεξιά) να αδειάζει; Όχι. Κατηγορηματικά όχι.
Πριν από μερικές μέρες, στα Starbucks των ΗΠΑ και του Καναδά, το σύστημα που διαχειριζόταν τις ψηφιακές πληρωμές στα καταστήματα «έπεσε». Αποτέλεσμα; Μέχρι οι άνθρωποι της εταιρείας να πάρουν γραμμή τι συνέβαινε και να δώσουν εντολή στους υπαλλήλους να ζητούν μόνο χρήματα, πολλοί “tech-savvy” πελάτες που δοκίμαζαν να πληρώσουν με το κινητό ή το ρολόι τους, έβλεπαν με χαρά το πρωινό τους να είναι κερασμένο! Μην πηγαίνει ο νους σας στο κακό: δεν επρόκειτο για κάποια επίθεση, τρύπα ασφαλείας ή τίποτε άλλο τέτοιο πονηρό. Απλά κατά τη διάρκεια ενός τυπικού, καθημερινού ελέγχου, κάτι πήγε στραβά και έγινε ό,τι έγινε. Τόσο απλά.
Η αλήθεια είναι πως η Τεχνολογία μας έχει βοηθήσει σημαντικά στις αγορές μας και αυτή είναι κι η κατάρα της: αγοράζοντας κάτι online από το PC, το smartphone η το tablet μας, η πληρωμή γίνεται μέσω μιας «άχρωμης» κάρτας, πιστωτικής ή χρεωστικής. Εφ’ όσον δε είμαστε και πελάτες ενός e-shop, το πιθανότερο είναι πως δεν χρειάζεται να εισάγουμε καν τα στοιχεία της. Απουσιάζει λοιπόν παντελώς η κίνηση κατά την οποία το χέρι πάει στην τσέπη, πιάνει το πορτοφόλι, το ανοίγει, μετρά τα λεφτά και κατόπιν τα δίνει. Αυτό το τελευταίο σκέλος είναι κι ιδιαίτερα σημαντικό αφού έτσι και μόνο έτσι αποτυπώνεται ανεξίτηλα στο μυαλό η απώλεια των χρημάτων. Σε διαφορετική περίπτωση χάνεται η αίσθηση του «ξοδεύειν», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον λογαριασμό μας στο τέλος του μήνα…
Όπως έχουμε τονίσει πολλάκις στο παρελθόν ωστόσο, η Τεχνολογία δεν έρχεται έτσι «σκέτη»: μαζί με όλα εκείνα τα θετικά, φέρνει μαζί της και ορισμένα αρνητικά, μειονεκτήματα με τα οποία δεν έχουμε μάθει να ζούμε. Έτσι λοιπόν όσα βήματα προς τα εμπρός κι αν έχει κάνει το e-payment, τα παλιά, καλά, «ζεστά» μετρητά πάντα θα έχουν λόγο να βρίσκονται κάπου πάνω μας, σε κάποια τσέπη, έστω «διά παν ενδεχόμενο» σε μερικά χρόνια από τώρα. Σε τελική ανάλυση, αμαρτία δεν είναι να έχουμε τόσες “smart” συσκευές όταν η συμπεριφορά και η προσέγγισή μας μόνο τέτοια δεν είναι;